گری لینکر یکی از مشهورترین و محبوب‌ترین مجریان ورزشی دنیای فوتبال است که برای ۲۶ سال اجرای برنامه Match of the day را برعهده داشت و امسال آخرین سال حضورش در این برنامه را پشت سر می گذارد.
به گزارش برنا، این مجری محبوب سابقه بازی در تیم لسترسیتی و تیم ملی انگلیس را دارد اما دوران حضورش در بارسلونا او را به یک چهره بزرگ در فوتبال تبدیل کرد. لینکر پس از اتمام بازی وارد رسانه شد و حالا از او به عنوان یکی از بزرگترین مجریان ورزشی یاد می‌شود که توانسته علاوه بر برنامه مذکور، در دنیای پادکست هم حضوری موفق داشته باشد.
لینکر در شماره جدید مجله فورفوتو در گفت و گویی تفصیلی درباره حضورش در عرصه رسانه صحبت کرده که بخش‌هایی از آن به شرح زیر است:
*همیشه دوست داشتم فوتبالیست شوم اما در ذهنم این مساله بود که اگر فوتبالیست یا کریکت‌باز (خیلی در این ورزش خوب بودم) نشدم، یک خبرنگار ورزشی شوم.
*از ۹ سالگی فوتبال بازی کردن را شروع کردم و به مرور چیزهای زیادی یاد گرفتم. در چینن شرایطی مردم اندکی کار رادیویی و گزارش را انجام می‌دهند و به ایستگاه‌های محلی می‌روند. کسی متوجه نمی‌شود که شما دارید یاد می‌گیرید. من از بی‌بی‌سی وان یاد گرفتم. اولین شو من خلاصه بازی انگلیس مقابل اسکاتلند در یورو ۹۶ که یازده میلیون بیننده داشت. داشتم خودم را خیس می‌کردم تنها همان یک بار استرس داشتم.
*در تیم ملی انگلیس توسط کیس وادل و گاسکوئین لقب «دس کوچیکه» را گرفتم و با دس لینام، مجری مشهور مقایسه می‌شدم. فکر کنم دلیل اولش این بود که خیلی در کمین بودم و می‌خواستم اطاعات کسب کنم چون می‌دانستم صحنه اجرا را می‌خواهم. همچنین بخاطر رنگ پوستم!
*برنامه مچ‌آف د دی آخر هفته‌های من را متفاوت کرد. تا ۳ صبح به خانه نمی‌رسیدم. روزی به بانرز (در لندن) نقل مکان کردم و یک ماه بعد بی بی سی اعلام کرد استودیو به منچستر منتقل می‌شود که این مساله به ۸ ساعت به روزم اضافه کرد.
*به عنوان بازیکنی که در سطح بالا بازی می‌کرد تصور می‌کردم با اطلاعاتم می‌توانم نسبت به مردم عادی برتری داشته باشم. می‌دانستم حضور در یک تورنمنت رقابتی بزرگ چگونه است. بسیاری از مربیان را در انتهای بازی می‌ینبید که با خبرنگاران تحقیرآمیز برخورد می‌کنند که برخی اوقات توهین آمیز است. من هرگز اینگونه نبودم. این مساله در حق خبرنگاران ناجوانمرانه است اما من بخاطر شناختم اندکی نسبت به دیگران برتری داشتم.
*قسمت سخت ماجرا یادگیری اجرا بود که برایم مدت زیادی طول کشید. ابتدا برای ۳ سال در برنامه فوتبال فوکوس اجرا می‌کردم و در یکی دو سال اول در راه بازگشت به خانه به خودم می‌گفتم من هرگز اینکاره نمی‌شوم. اینکاره یعنی در حالی که گوش می‌دهی صحبت کنی و مکالمه‌ها را به هم متصل کنی. چیزهای زیادی برای یادگیری وجود داشت. در نهایت به صورت طبیعی این یادگیری خود به خود بوجود آمد. حالا دیگر نیازی به فکر کردن به آن شکل درباره آن نیست چون برای چندین سال لعنتی آن را انجام داده‌ام.
*دس لینام که مجری محبوب من بود به من گفت: به اندازه کافی برای شوخی کردن شجاع باش. نباید برای یک شوخی بترسی. اینگونه تو را تکه تکه می‌کنند!
*بهترین برنامه‌ای که اجرا کردم؟ همان برنامه با لباس زیر بابت قهرمانی لستر انجام شد که البته خیلی برجسته نشد. شانه‌های آلن شیرر و یان رایت را در حال بالا و پایین شدن می‌دیدم که می‌خندیدند. اصلا از آن قولی که دادم پیشمان نیستم.
انتهای پیام/