به گزارش "ورزش سه"، تنها یک ماه از آغاز کار روبرتو پیاتزا روی نیمکت تیم ملی والیبال ایران گذشته و در همین مدت کوتاه، برخی انتظارات غیرواقع‌بینانه نسبت به او شکل گرفته است. اما واقعیت این است که نمی‌توان از یک سرمربی، هرچند بزرگ و باتجربه، در این مدت کوتاه انتظار معجزه داشت. >>تیم ملی والیبال ایران در دو سال گذشته با یک بحران جدی مواجه بوده است: عادت به شکست. این بحران روانی و فنی، بیش از آن‌که مربوط به سرمربی باشد، ریشه در عملکرد چندین‌ساله و ساختار تیم دارد.
>>نکته قابل‌توجه در هفته اول لیگ ملت‌های 2025 این بود که ایران در دو دیدار مقابل آمریکا و اسلوونی، تا آستانه پیروزی پیش رفت اما در ست پنجم هر دو مسابقه شکست خورد. تیم ایران همچنان در حسرت اولین برد خود در این دوره از رقابت‌ها مانده و این شکست‌ها، محصول یک فرایند بلندمدت از افت عملکرد و کاهش اعتماد به نفس تیمی است، نه تنها چند تصمیم تاکتیکی از سوی یک سرمربی تازه‌وارد.
>>در این شرایط، شاید بهترین الگو برای ایران تیم ملی بلغارستان باشد؛ تیمی که سال گذشته با هدایت جیان لورنزو بلنجینی نتایج ناامیدکننده‌ای در لیگ ملت‌ها کسب کرد و حتی شایعاتی در مورد برکناری او به گوش می‌رسید. اما فدراسیون بلغارستان به این مربی با سابقه ایتالیایی اعتماد کرد، به او فرصت داد و حالا نتیجه این صبوری را می‌بیند. بلغارستان در لیگ ملت‌های امسال تا اینجای کار دو برد کسب کرده و در رتبه هفتم جدول ایستاده است.
تجربه بلغارستان به‌خوبی نشان می‌دهد که راه بازسازی، صبوری و اعتماد به مربی است. روبرتو پیاتزا یکی از باتجربه‌ترین و موفق‌ترین مربیان والیبال جهان است و اگرچه کار دشواری پیش‌رو دارد، اما با حمایت و فرصت کافی، می‌تواند تیم ایران را بار دیگر به جمع قدرت‌های برتر جهان بازگرداند. بنابراین، بی‌انصافی است که در همین هفته‌های ابتدایی، در مورد عملکرد او قضاوت کنیم؛ ایران باید برای موفقیت، به این مسیر و این مربی فرصت بدهد.