به گزارش "ورزش سه"، قهرمانی >>بارسلونا در رقابت‌های این فصل لالیگا با پیروزی ۰-۲ برابر اسپانیول مسجل شد تا خیال هواداران این تیم از بابت این جام هم راحت شود. هانسی فلیک در اولین فصل حضورش روی نیمکت این تیم توانست عملکردی درخشان را به نمایش بگذارد و سه جام داخلی را برای آنها به ارمغان بیاورد.
>>حالا آ.اس تحلیلی نفر به نفر از تیم قهرمان لالیگا با آمارها و عملکردی که داشتند ارائه کرده است که در ادامه با هم می‌خوانیم.
مارک آندره تراشتگن | هفت مسابقه | ۵۸۵ دقیقه
او در دیدار مقابل ویارئال در ۲۲ سپتامبر از ناحیه تاندون کشکک ران پای راستش مصدوم شد و پس از هفت ماه به میادین بازگشت. در این فصل، او بیشتر نقش کاپیتانی در رختکن را ایفا کرد تا حضوری تاثیرگذار در میدان.
وویچک شزنی | ۱۵ مسابقه | ۱۳۵۹ دقیقه
این دروازه‌بان لهستانی در لالیگا شکست‌ناپذیر مانده است. شهرتش به عنوان یک سیگاری و آدمی کم حرف مانع از آن نشده است که جایگاه ثابت در ترکیب اصلی را به دست آورد و به یکی از ستون‌های تیم تبدیل شود. باشگاه بارسلونا تمایل دارد قرارداد او را برای یک یا دو فصل دیگر تمدید کند و به فکر بازنشستگی نباشد.
ایناکی پینا | ۱۵ مسابقه | ۱۳۰۵ دقیقه
فلیک او را به عنوان جانشین تراشتگن انتخاب کرد. این دروازه‌بان بازی‌های خوبی ارائه کرد اما به تدریج سایه شزنی سنگین‌تر شد. اشتباه او در دیر رسیدن به جلسه تاکتیکی، سرانجام به دور ماندنش از ترکیب منجر شد.
پائو کوبارسی | ۳۳ مسابقه | ۲۴۴۹ دقیقه
بهترین یار اینیگو مارتینز در قلب دفاع. در ۱۸ سالگی به عنوان یکی از بهترین مدافعان میانی جهان مطرح شده است. او به طور متوازن از قدرت، هوش و استعداد بهره می‌برد.
آلخاندرو بالدِه | ۳۰ مسابقه | ۲۱۷۴ دقیقه
او بهترین فصلش را در بارسلونا تجربه کرد. در جناح چپ مانند دونده‌ای سرعتی عمل می‌کند. یک مصدومیت همسترینگ در روزهای پایانی فصل، او را متوقف کرد. هنوز دعوتنامه‌ای از دلا فوئنته برای حضور در تیم ملی اسپانیا دریافت نکرده است.
جرارد مارتین | ۲۶ مسابقه | ۹۷۶ دقیقه
تا قبل از مصدومیت بالدِه، اعداد او قابل توجه نبود. اما از آن زمان به بعد عملکردش به وضوح بهبود یافته است. پس از شروعی نه چندان مطمئن نشان داده است که تاثیرگذاری لازم برای ماندن در ترکیب ثابت را دارد.
رونالد آرائوخو | ۱۱ مسابقه | ۶۹۴ دقیقه
او فصل را با طعمی تلخ به پایان رساند، به خصوص پس از اشتباهات فاحش در دیدار برابر اینتر. سرعتش کاهش یافته و مالکیت توپش کمتر از هم‌تیمی‌هایش است. آینده‌اش در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
اینیگو مارتینز | ۲۷ مسابقه | ۲۴۰۳ دقیقه
بازوی دفاعی فلیک. مسئول اجرای تله آفساید تا حد بی‌سابقه‌ای بوده است و فصلی تقریباً بی‌نقص را تجربه کرد. از بهترین مدافعان میانی جهان است، در حالی که یک سال پیش تقریباً از گردونه کنار رفته بود.
آندریاس کریستنسن | چهار مسابقه | ۲۴۸ دقیقه
مصدومیت عملاً او را در این فصل غیرقابل استفاده کرده بود. او مقابل والنسیا به ترکیب بازگشت اما نمایش خیره‌کننده‌اش در دقایقی که در ال‌کلاسیکو به میدان آمد، نشان داد کاملاً بهبود یافته است. ستاره‌ای در حال بازگشت به اوج.
اریک گارسیا | ۲۷ مسابقه | ۱۴۰۲ دقیقه
یکی از بازیکنان کلیدی فصل. به واسطه قابلیت انعطاف پذیری‌اش، فلیک از او به عنوان مدافع میانی، هافبک دفاعی و حتی دفاع راست بهره برد. در هر پست نزدیک به اوج بوده است.
هکتور فورت | ۱۵ مسابقه | ۵۰۹ دقیقه
این مدافع راست جوان شرایط آسانی نداشت چون کنده تقریباً تمام بازی‌ها را انجام داد و وقتی فرصت یافت، اریک گارسیا جایگزین شد. نقش او محدود بود اما دقیقه‌های زیاد و موثری بازی کرد.
ژول کنده | ۳۲ مسابقه | ۲۶۰۶ دقیقه
تا زمان مصدومیت در صدر فهرست بیشترین دقیقه بازی قرار داشت. این بازیکن فرانسوی به عنوان یکی از بهترین مدافعان راست جهان تثبیت شده است. اعتماد به نفسش رو به افزایش است و درک متقابل بی‌نقصی با لامین یامال دارد. یک شگفتی فیزیکی.
سرجی دومینگز | سه مسابقه | ۱۷۳ دقیقه
یک مدافع میانی به سبک قدیمی، قدرتمند و با بدنی استثنایی. با وجود سن کم هر زمان که نیاز بوده پاسخ اعتماد را داده است.
گاوی | ۲۳ مسابقه | ۸۹۵ دقیقه
فصل را با مصدومیت زانو آغاز کرد و در نوامبر به میدان بازگشت. بازگشت به فرم ایده‌آل زمان برد اما به واسطه تعهد، دل و جرات و از خودگذشتگی، هر روز به نسخه سابقش نزدیک‌تر می‌شود.
مارک برنال | سه مسابقه | ۲۲۲ دقیقه
او برای بسیاری سرخیو بوسکتس جدید است. عملکردی شگفت‌انگیز داشت و در اوایل فصل جای خالی هافبک دفاعی را پر کرد اما مصدومیتی جدی در هفته سوم برابر رایا وایکانو امیدهایش را نابود کرد. انتظار می‌رود تا سپتامبر بازگردد.
پدری | ۳۵ مسابقه | ۲۷۷۸ دقیقه
هیچ صفتی کافی نیست. او بی چون و چرا بهترین هافبک جهان و کاندیدای جدی کسب توپ طلا است. هیچ کس در لالیگا بیش از این بازیکن بازی نکرده است. حضور او به اندازه‌ای ضروری است که بدون او نمی‌توان بازی کرد و تلفیقی از بهترین‌های اینیستا و ژاوی است.
پابلو توره | ۱۰ مسابقه | ۳۰۸ دقیقه
فرصت‌های زیادی پیدا نکرده ولی توانسته است سه گل به ثمر برساند. این بازیکن با استعدادی زیاد اما معمولاً در آستانه درخشش متوقف می‌شود. هرچند استعداد فراوانی دارد.
فرمین لوپز | ۲۶ مسابقه | ۱۰۷۳ دقیقه
می‌توانست نمادین‌ترین گل فصل را به ثمر برساند اما چند اشتباه در استفاده از دست مانع شد. فصل او نفس‌گیر بود. دوازدهمین بازیکن تیم. هرگاه وارد زمین می‌شود، تیم پیشرفت می‌کند.
مارک کاسادو | ۲۳ مسابقه | ۱۶۱۶ دقیقه
در اولین روزهای لالیگا حیاتی بود. وقتی برنال مصدوم شد و فرانکی دی‌یونگ فرم خوبی نداشت، او مسئولیت تیم را برعهده گرفت. نمایشی دیدنی داشت و حتی دلافوئنته را قانع کرد. با این حال، مصدومیت‌ها و بازگشت دی‌یونگ به ترکیب اصلی، پتانسیل او را در ماه‌های اخیر کاهش داد.
دنی اولمو | ۲۳ مسابقه | ۱۱۷۹ دقیقه
شروعی پرانرژی داشت و در هر بازی گل زد اما مصدومیت‌ها و چالش‌های فدراسیون زندگی‌اش را سخت کردند. سالی پرنوسان اما با فرازهای بیشتر نسبت به فرودها برای این بازیکن بود.
فرانکی دی‌یونگ | ۲۴ مسابقه | ۱۰۹۱ دقیقه
پس از شروع نگران کننده به دلیل مشکلات مچ پا، این هافبک هلندی وضعیتش را بهبود بخشید و فصل را در سطحی عالی به پایان رساند. به قدری که تمدید قراردادش در دستور کار قرار گرفته است.
أنسو فاتی | شش مسابقه | ۲۳۲ دقیقه
بار دیگر فصلی ناموفق را پشت سر گذاشت و باید دید آیا در سپتامبر به ترکیب این تیم بازخواهد گشت یا خیر. مهاجمی که یک گل هم نزده و همین گویای عملکرد ناامیدکننده‌اش است. حتی فلیک هم نتوانست او را به مسیر بازگرداند.
فران تورس | ۲۷ مسابقه | ۱۱۰۱ دقیقه
یکی از سورپرایزهای بزرگ و خوشایند فصل. او با ۱۰ گل در لالیگا جانشین لواندوفسکی شد. لقب کوسه برای او کافی نیست، او یک «مگالودون» تمام‌عیار است.
روبرت لواندوفسکی | ۳۲ مسابقه | ۲۵۲۰ دقیقه
یک مصدومیت همسترینگ بد موقع تا حد زیادی شانس او برای کسب عنوان آقای گلی را کاهش داد. با این حال، این بهترین فصل گلزنی او در پیراهن بارسا با ۲۵ گل در لالیگا و ۴۰ گل در مجموع بود.
رافینیا | ۳۴ مسابقه | ۲۷۰۰ دقیقه
انفجاری شبیه بیگ بنگ. حتی خوش بین‌ترین هواداران بارسا انتظار چنین تحولی را نداشتند. نه تنها به خاطر ۱۸ گل در لالیگا، بلکه به‌خاطر همه‌چیزهایی که با و بدون توپ در زمین انجام می‌دهد. آنچلوتی به زودی یک الماس صیقل خورده را تحویل می‌گیرد.
لامین یامال | ۳۳ مسابقه | ۲۶۹۳ دقیقه
فصلی که خودش را به عنوان بهترین بازیکن دنیا تثبیت کرد. در ۱۷ سالگی بار مسئولیت حمله تیمش را بر دوش کشیده است. در حال حاضر هیچ کس در سطح او نیست. نماد عصر جدید.
پائو ویکتور | ۱۹ مسابقه | ۲۹۰ دقیقه
همیشه ماموریت دشوار ورود از روی نیمکت در دقایق پایانی را داشته است. با وجود این محدودیت بزرگ در هر چالش موفق بوده و حتی دو گل زده است. سالی پر از آموزش برای این مهاجم.
دنی رودریگز | یک مسابقه | ۳۸ دقیقه
حسرت‌آور است. مقابل والنسیا اولین بازی‌اش را از ابتدا آغاز کرد، به شکلی درخشان در میدان حضور داشت و در جناح راست خطرساز بود اما سقوط بدی داشت که به کتفش آسیب زد و مجبور شد زمین را ترک کند.