به گزارش "ورزش سه"، خاموش شدن یکی از چهار نورافکن ورزشگاه آزادی قبل از دقیقه 10 مسابقه شب گذشته بین تیم‌های ملی ایران و امارات در مرحله مقدماتی جام جهانی 2026 حاشیه بزرگی برای فوتبال ایران به وجود آورد که موجب شد احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان هم بابت این موضوع عذرخواهی کند و قول پیگیری بدهد و همچنین تاکید به عدم تکرار آن داشته باشد، اما حالا یکی از معاونین سابق که در این وزارتخانه حضور داشته، نسبت به چنین اتفاقی واکنش نشان داده است.
>>سید عبدالحمید احمدی، معاون سابق وزیر ورزش، در یادداشتی به این موضوع پرحاشیه و خبرساز در آسیا پرداخته که با توجه به شناخت او از شرکت‌های تابعه این وزارتخانه، می‌تواند جالب باشد که متن آن را در ادامه می‌خوانید:
«جناب آقای وزیر!
دلیل خاموشی پروژکتور ورزشگاه آزادی باران نبود! هرچه سریع‌تر به فکر چاره‌ای برای فرسودگی ساختار مدیریتی و اجرایی در شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور و مدیریت استادیوم‌های ورزشی باشید!
قطع برق و خاموشی نیم ساعته پروژکتور ورزشگاه آزادی در جریان دیدار مهم و پرمخاطب مقدماتی جام جهانی تیم‌های ایران و امارات علامت سؤال بزرگی را در مقابل عملکرد دستگاه‌های مسئول و به ویژه شرکت توسعه و نگهداری استادیوم های ورزشی و مدیریت مجموعه ورزشی آزادی قرار داد.
واقعیت آن است که ساختارهای اجرایی و اداری و مدیریتی ورزش ایران دچار فرسودگی شده است که آثار و عوارض آن در بزنگاه‌ها و موقعیت‌های حساس باعث بروز اشکال و وقفه در روند امور و متاسفانه آبروریزی در مقابل چشم میلیون‌ها بیننده و ناظر می‌شود.
نیازی به توضیح نیست که فرسودگی ساختارهای اداری و اجرایی به معنای ناکارآمدی، کهنگی، و عدم تطابق این سیستم ها با نیازهای روز است. فرسودگی ساختارهای اداری و مدیریتی نه تنها توسعه اقتصادی و اجتماعی را کند می‌کند، بلکه به بی‌عدالتی، نارضایتی عمومی و بی ثباتی می‌انجامد.
این پدیده دارای پیامدهای گسترده‌ای در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی است و برخی از مهم‌ترین آثار آن عبارتند از:
کاهش کارایی و بهره‌وری با عوارضی چون تأخیر در ارائه خدمات، بوروکراسی سنگین و فرایندهای طولانی، افزایش زمان انجام امور، هدررفت منابع، اتلاف بودجه، نیروی انسانی و زمان به دلیل سیستم‌های ناکارآمد، ضعف در نوآوری و غیرمنعطف بودن ساختارها برای پذیرش فناوری‌های جدید یا بهبود فرایندها.
اصلاح این سیستم‌ها در ورزش ایران و به ویژه در حوزه ساخت و نگهداری فضاهای ورزشی و مدیریت استادیوم‌ها ضرورتی اجتناب ناپذیر است که باید در اولویت ورزش ایران قرار گیرد. این سیستم‌های کهنه و فرسوده برای اصلاح نیازمند روزآمدسازی و چابک‌سازی ساختارها، نوسازی قوانین، آموزش نیروی انسانی، شفاف‌سازی فرایندها و استفاده از فناوری‌های نوین هستند.
بدون شک بدون این تغییرات و اصلاحات، چرخه معیوب ناکارآمدی که عوارض آن در جای جای مدیریت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی و مدیریت استادیوم‌ها مشهود است، تقویت شده و آثار آن در رویدادها و میزبانی‌های ورزشی آتی عمیق‌تر خواهد شد.»