انتخابی نفر وزن ۹۷ کیلوگرم تیم ملی کشتی آزاد، با شرایطی که احمد بذری و امیرعلی آذرپیرا دارند، کار بسیار سخت و دشواری برای کادرفنی تیم ملی است.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، صبح روز جمعه، ۱۳ تیر مصافِ برگزار نشده ۳۱ خردادِ امیرعلی آذرپیرا – احمد بذری؛ قرار است در کمپ تیم‌های ملی برگزار شود. جایی که در این ایام، به خاطر تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک ایران؛ نتوانست میزبان اردو‌های تیم ملی شود. این مصاف، هرچند در شرایط برابر برگزار نمی‌شود، اما دوئل خوب و خوبتر است.
دو کشتی‌گیر را باید به لحاظ استمرار، تلاش و دست از پا نکشیدن یک الگوی خوب دانست. از آذرپیرای عنوان‌دار المپیک شروع کنیم.
عنوان‌دار جوانان جهان، دارنده دو طلای امید‌های جهان که آن روز‌ها شاگرد اسماعیل پلویی مربی بااخلاق و بی‌ادعای شرق تهران بود. سال ۲۰۲۳ انتخابی تیم ملی را به مجتبی گلیج باخت و نفر دوم ۹۷ کیلو شد؛ اما تمدید مصدومیت کامران قاسم‌پور و در نهایت نرسیدنش به مسابقات جهانی ۲۰۲۳ بلگراد و البته تصمیم عجیب محمدمبین عظیمی در رد پیشنهاد حضور در جهانی بزرگسالان با وسوسه طلای جوانان جهان؛ این فرصت را برای امیرعلی آذرپیرا به وجود آورد که با وجود باخت در انتخابی، صاحب دوبنده تیم ملی شود؛ البته یک وزن پایین‌تر.
تصور کادرفنی تیم ملی بر این بود که آذرپیرا که قبلاً مدعی ۹۲ کیلو بوده، می‌تواند وزن کم کرده و کشتی باکیفیتی را در صربستان ارائه دهد؛ اما کار اینطور پیش نرفت و اولین تجربه ملی‌پوش شدن آذرپیرا در رده سنی بزرگسالان به بدترین شکل ممکن به پایان رسید که خودش از آن به عنوان «کابوس بلگراد» یاد کرد.
امیرعلی تجربه تلخی در مصاف با زاهید والنسیا داشت. کشتی‌گیری درجه دو که به لطف خالی شدن عرصه شیران در کشتی آمریکا؛ بعد از آنکه بار دیگر حریف دیوید تیلور در ۸۶ کیلو نشد، به ۹۲ کیلو آمد و دوبنده وزنی که قبلاً جی‌دن کاکس را به عنوان یک مدعی فوق‌العاده در خود داشت، از آن خود کرد.
آذرپیرا باوجود کلاس فنی بالاتر در مقایسه با حریف آمریکایی، اما به خاطر کیلو‌های زیادی که از وزن بدنش کم کرده بود، خیلی کم آورد و بعد از کشتی هم آنقدر حالش بد شده بود که بیش از ۱۵ دقیقه تحت نظر پزشکان حاضر در سالن، استراحت کرد.
بدنِ او، بدنِ عبدالرشید سعدالله‌یف نبود که بتواند حدودا ۸ کیلو از وزن بدنش را کم کند و باز هم قهرمان شود. او انتخابِ اشتباهی برای وزن کامران قاسم‌پور بود و بدون مدال و با خاطراتی تلخ و کابوس‌وار، جهانی را به پایان رساند، اما این پایانِ او نبود.
از اینجا قصه اصلی شکل گرفت. امیرعلی از نقطه صفر استارت زد، از جایی که معمولاً مدعیان در آن کشتی نمی‌گیرند: انتخابی استانی. همه جا اول شد. همه را برد و این بار با شایستگی هر چه تمام‌تر، صاحب دوبنده تیم ملی در وزن بالاتر شد. جایی که به آن تعلق داشت.
آذرپیرا در این مسیر با کامران قاسم‌پور در رقابت بود. کامرانی که او هم انتخاب اشتباهی در مورد وزن المپیکی‌اش کرده بود. هرچقدر انتخابِ آذرپیرا به عنوان جایگزین قاسم‌پورِ مصدوم در جهانی ۲۰۲۳ اشتباه بود، انتخاب وزن المپیکی کامران قاسم‌پور برای المپیک ۲۰۲۴ هم اشتباه بود که سرنوشت تلخی هم برایش رقم خورد، اما برای آذرپیرا در نهایت اتفاق خوبی رخ داد و او در المپیک ۲۰۲۴ پاریس، به اولین مدال و با ارزشترین مدال کارنامه ورزشی‌اش رسید.
او در مصاف با اخمد تاج‌الدینوف هم می‌توانست برنده باشد و از او پیش بود، اما به اسم کشتی‌گیر روسی‌الاصل بحرین باخت. شاید هم فقط ۴۰ ثانیه کم آورد و کشتی برده را باخت. با این وجود با شکست کایل اسنایدر آمریکایی که قبلاً در تورنمنت رنک‌دار او را برده بود، صاحب نشان برنز المپیک شد.
در حالیکه کامران قاسم‌پور دیر برای رقابت در ۸۶ کیلوگرم اعلام آمادگی کرد و جایی در تیم اعزامی به المپیک نداشت و در نهایت در جهانی اوزان غیرالمپیکی و در وزنی که دو نشان طلا در آن داشت، مغلوب عبدالرشید سعدالله‌یف و دیوید تیلور شد و به مقام پنجمی ۹۲ کیلوگرم جهان در سال ۲۰۲۴ رضایت داد.
بعد از المپیک، آذرپیرا پایش را جراحی کرد و بعد از گذر از دوره نقاهت، در تورنمنت متئوپلیکونه ایتالیا در حالیکه ۹۷ کیلو فقط دو شرکت‌کننده داشت، حریف درجه دوی خود را برد و با یک کشتی طلا گرفت. او حالا جدی‌ترین مبارزه سال ۲۰۲۵ خود را پیش رو دارد: مصاف با احمد بذری.
پسرِ خوب مازندران؛ بی‌ادعا، بی‌حاشیه، خوش‌اخلاق و منظم. بذری از قلعه‌پایان؛ قوم و خویش اصغر بذری؛ عنوان‌دار سابق جهان و رقیب علیرضا دبیر برای المپیک ۲۰۰۴ آتن.
احمد بذری با همه تلاشی که داشته، هنوز نتوانسته ملی‌پوش بزرگسالان شود. او بدشانس بود که در این سال‌ها با حسن یزدانی و کامران قاسم‌پور رقابت داشت. در ۸۶ کیلو همراه با کامران قاسم‌پور، پشت خط حسن یزدانی ماند. زودتر از کامران، تصمیم گرفت به ۹۲ کیلو برود. داشت جا می‌افتاد و مدعی جدی این وزن می‌شد که کامران قاسم‌پور هم تصمیم به تغییر وزن گرفت و صاحب دوبنده تیم ملی در ۹۲ کیلو شد.
اصغر بذری که قد بلندی داشت و فیزیکش مناسب ۹۷ کیلو بود، بار دیگر تغییر وزن داد. امسال کاملاً در این وزن جا افتاده است. در حالیکه مجتبی گلیج بار دیگر خودش را با قهرمان شدن در مرحله اول چرخه -مسابقات کشوری- به جمع مدعیان ۹۷ کیلو اضافه کرد، اما احمد بذری او را در جام تختی برد. ابوالفضلِ بابالوی قهرمان جوانان جهان را هم برد و در ادامه مسیر سختی که برایش در چرخه نوشته شده بود، قهرمان تورنمنت رنک‌دار مغولستان شد.
حالا هم او باید دو بار آذرپیرا را ببرد. اگر آذرپیرا کشتی اول را ببرد، مبارزه دیگری در کار نخواهد بود و او صاحب دوبنده تیم ملی در مسابقات جهانی ۲۰۲۵ خواهد شد؛ اما اگر بذری ببرد، بعد از آن چرخه شفاف نیست.
کادرفنی تصمیم می‌گیرد که بعد از بردن بذری چه اتفاقی خواهد افتاد. اینکه این دو نفر مبارزه دوم را همان روز جمعه مقابل هم برگزار کنند، یا اینکه مبارزه بعدی در زمانی دیگر یا تورنمنتی دیگر باشد. این وضعیت امیرعلی آذرپیراست که تعیین می‌کند آنها کجا و کِی دوباره با هم کشتی بگیرند!
فردا یا وقتی دیگر؛ ملی‌پوش ۹۷ کیلو از بین آذرپیرا و بذری انتخاب خواهد شد. بذری می‌داند که تمایل زیادی به ملی‌پوش شدن آذرپیرا وجود دارد؛ می‌داند که کار سختی دارد، اما او نشان داده که می‌داند به دنبال چیست و هیچ وقت دست از تلاش برنمی‌دارد؛ حتی اگر فردا و فردا‌ها هم برنده دوئل با آذرپیرای عنوان‌دار المپیک نباشد.