به گزارش سرویس علم و فناوری تابناک، با گسترش ابزارهای هوش مصنوعی مانند ChatGPT، Copilot، DALL·E و Midjourney، مرزهای تولید محتوا دستخوش تغییرات اساسی شده‌اند. این فناوری‌ها اکنون قادرند در عرض چند ثانیه مقاله بنویسند، تصویر خلق کنند یا حتی نرم‌افزار طراحی کنند؛ اما پرسش مهم اینجاست؛ چه کسی صاحب این تولیدات است؟
موج جدید نگرانی‌ها درباره حق مؤلف، پس از شکایت چند نویسنده و تصویرگر مطرح در آمریکا علیه شرکت‌های توسعه‌دهنده این ابزارها آغاز شد.
آن‌ها مدعی‌اند آثارشان >>بدون اجازه برای آموزش مدل‌های هوش مصنوعی استفاده شده است. در مقابل، شرکت‌های فناوری استدلال می‌کنند داده‌ها از منابع عمومی استخراج شده و استفاده آن‌ها در چارچوب «استفاده منصفانه» قرار می‌گیرد.
>>اتحادیه اروپا نیز در پیش‌نویس قانون «AI Act» توسعه‌دهندگان را ملزم کرده تا منبع داده‌های آموزشی را شفاف کنند و امکان ردیابی نحوه تولید محتوا را فراهم آورند.
این در حالی‌ست که بسیاری از این مدل‌ها بر پایه میلیاردها داده اینترنتی ساخته شده‌اند که تعیین مالکیت تک‌تک آن‌ها تقریباً ناممکن است.
کارشناسان معتقدند>> در صورت نبود یک چارچوب قانونی شفاف، هم حقوق پدیدآورندگان انسانی تضییع می‌شود و هم اعتماد عمومی نسبت به محتوای دیجیتال خدشه‌دار خواهد شد.
برخی دیگر اما می‌گویند، هوش مصنوعی نه رقیب، بلکه مکملی برای خلاقیت انسان است، به شرط آن‌که استفاده از آن قانونمند و اخلاق‌محور باشد.
در نهایت، پرسش اساسی پابرجاست: آیا می‌توان برای ذهنی که وجود خارجی ندارد، حق تألیف قائل شد؟ و اگر نه، پس مسئولیت محتوا با چه کسی است؟