هشدار درباره کشف پزشکی جدید در یک بیمارستانِ تهران/ این واکسن درمانِ سرطان نیست، فاجعه است!

گزارش خبری اخیر از شبکه یک صدا و سیما مبنی بر انجام موفقیت آمیز فاز اول بالینی واکسن ضد سرطان (بر پایه ویروس زنده سرخک) در مبتلایان به تومور که در یکی از بیمارستان‌های تهران تحت درمان هستند، با واکنش و هشدارجدی یک ویروس شناس مواجه شد. به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، دکتر سید محمود ابراهیمی متخصص در زمینه ویروس و واکسن ضمن بررسی محتوای گزارش پخش شده از شبکه یک سیما، هشدار جدی نسبت به عواقبت استفاده از روش مذکور داده و تاکید کرد: این خبر، بسیار نگران کننده است. واکسن مورد نظر کاملا غیر علمی و اقدامات صورت گرفته، خودسرانه و بدون اخذ مجوز از وزارت بهداشت بوده است که این تخطی اخلاقی و علمی به نوعی تجاوز آشکار به «پروتکل منشور حقوق بیمار» قلمداد میشود. وی ضمن بررسی ابعاد موضوع، هشدار داده است که «در شرایطی که جامعه از بیماری سرخک ریشه کن شده، تزریق یا تلقیح ویروس زنده سرخک به افراد توموری تحت درمان، بدلیل ضعف سیستم ایمنی و بخاطر شیمی درمانی برای نظام سلامت فاجعه آمیز است». آنچه در ادامه می‌آید تحلیل دکتر سید محمود ابراهیمی متخصص ویروس شناس و وفعال در زمینه واکسن است که در اختیار تابناک قرار گرفته است: «گزارش خبری انعکاس یافته از شبکه یک خبرگزاری صدا و سیما با نقش آفرینی مجری طرح واکسن ضد سرطان (بر پایه ویروس زنده سرخک) و متخصصان بالینی یکی از بیمارستان‌های تهران که با شور و شعف، انجام موفقیت آمیز فاز اول بالینی این واکسن جدید را در مبتلایان به تومور که بستری و تحت درمان در بیمارستان بودند را به تصویر کشید، بسیار شوک آور و نگران کننده است. این در صورتی است که هر نوع ماده بیولوژیکی که در فاز تحقیقاتی قرار دارد قبل از تزریق به داوطلبان باید فرمول آن و نتایج کنترل کیفی آن بهمراه جزئیات آن به تایید وزارت بهداشت برسد. استدلالهای چندگانه وقتی از انعکاس چنین گزارشی مبنی بر استفاده از ویروس زنده در مبتلایان به سرطان، انگشت به دهان می‌مانیم که در یابیم: اولا، ویروس سرخک ویروسی است که در بسیاری از نقاط جهان از جمله ایران ریشه کن شده یا در مرحله حذف بیماری قرار دارد. این معنایش اینست که تهیه و استفاده از ویروس زنده وحشی سرخک تحت هر شرایط و تحت هر بهانه توسط محققان بدون هماهنگی با آزمایشگاه‌ها و مراکز مرجع و وزارت بهداشت مقدور نیست. بدون تردید هر آزمایشگاهی نیز از لحاظ سطح ایمنی در حدی نیست که حق استفاده و کار تحقیقاتی بر روی ویروس زنده سرخک را داشته باشد. کما اینکه نشت آزمایشگاهی برخی از ویروس‌ها ناشی از خطای آزمایشگاهی در جهان فجایع عظیم انسانی را رقم زده است. به نحوی که ویروس کرونا نیز می‌تواند یکی از این موارد نشتی باشد که خسارات همه جانبه بسیار زیادی را از خو بجای گذاشت. دوم، افرادی که دارای تومور هستند و در بیمارستان بستری و تحت درمان قرار دارند قطعا از نظر شرایط روحی و حتی سیستم ایمنی و جسمی در شرایط بسیار بدی هستند. حتی خیلی از این بیماران، تحت شیمی درمانی و یا در حال مصرف برخی از دارو‌های سرکوبگر ایمنی هستند. صرفنظر از اینکه مطالعات مداخله‌ای بر روی بیمارانی که تحت درمان با مصرف دارو‌های مختلف هستند به دلیل عوامل مداخله گر ارزش علمی چندانی ندارد. اما واقعیت اینکه چنین بیمارانی بخاطر سرکوب سیستم ایمنی شرایط دریافت ویروس زنده سرخک ولو اینکه تخفیف حدت یافته باشد را ندارند. کما اینکه این ویروس‌های تخفیف یافته می‌تواند در بدن افراد ضعیف با موتاسیون به ویروس‌های غیر قابل کنترل با قدرت شیوع گسترده مبدل شود. ویروس سرخک نیز بخاطر اینکه RNA دار بوده و ناپایدار است بسیار مستعد موتاسیون است. بهمین خاطر در پروتکل مصرفی واکسن‌های زنده تخفیف حدت یافته، استفاده از این واکسن‌ها در زنان باردار و افرادی که دچار ضعف سیستم ایمنی هستند و یا نوزادان مبتلا به نقص ایمنی قدغن شده است. سوم، فرد مبتلا به سرطان که در بیمارستان بستری است فردی است آسیب پذیر که از روی ناچاری و نیاز تن به ناز طبیبان داده است. چنین فردی برای رهایی از بیماری و نجات، تن به هر درمانی می‌دهد و با رضایت، داوطلبانه هر روش درمانی جدیدی را می‌پذیرد. این در صورتی ست که پزشکان باید ضامن سلامت بیمار باشند و از به کارگیری درمان‌هایی که می‌تواند وضعیت بیمار را بدتر کند پرهیز کنند. چرا که مبتلایان تحت بستری از حقوق ویژه‌ای تحت «پروتکل منشور حقوق بیمار» برخور است و پزشک معالج و بیمارستان موظف به رعایت منشور حقوق بیمار هستند؛ لذا از نظر اخلاقی صحیح نیست که چنین افرادی بعنوان موش‌های آزمایشگاهی قربانی ندانمکاری و طرح‌های غیر علمی و غیر اصولی شوند... وزارت بهداشت بدون درنگ مکلف است که به این قضیه ورود قاطع پیدا کند. چهارم، مطابق با متن مصاحبه مجری طرح تولید واکسن ضد سرطان (بر پایه ویروس زنده سرخک) که از سایت خبری انتخاب منعکس شده است. این تیم، بذر ویروس زنده سرخک را از واکسن تخفیف حدت یافته سرخک جدا نموده و سپس مورد دستکاری از طریق کشت ویروس و سپس مراحل برداشت و تخلیص ویروس در آزمایشگاه انجام داده است که این واقعا از نظر علمی یک مسئله مهم و یک فول آشکار است.... واقعیت امر اینکه واکسن سرخک حاوی سویه‌های زنده و ضعیف شده ویروس سرخک است که حاوی ویروس تخفیف حدت‌یافته از ویروس‌های جهش یافته‌ای تهیه می‌شوند که خاصیت آنتی‌ژنی آنها به ویروس نوع وحشی شبیه بوده، اما قادر نیستند که تمام مراحل بیماری‌زایی را در میزبان ایجاد نمایند. از جمله مشکلات و مضرات این گونه واکسن‌ها، بویژه در مورد ویروس‌های ناپایدار RNA دار مثل سرخک، خطر بازگشت حدت در واکسن طی تکثیر ویروسی در میزبان (بویژه میزبانی با نقص سیستم ایمنی) می‌باشد که احتمال وقوع آن از نظر تئوری وجود دارد. با توجه به اهمیت موضوع و اینکه بحث از منشور حقوق بیمار و ریشه کنی ویروس سرخک در ایران است و اینکه مطابق با پروتکل‌های بین المللی هر گونه تزریق یا تلقیح ویروس‌های زنده به افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی یا دارای ضعف سیستم ایمنی و یا زنان باردار ممنوع است. وزارت بهداشت مسئول است که سریعا به این موضوع ورود کند. از همه مهمتر اینکه، محصولی که مجری این طرح بعنوان واکسن ضد سرطان تولید کرده است -که متعاقب آن (بدون اخذ مجوز از وزرات بهداشت) توسط کادر بالینی بیمارستان به افراد توموری که تحت بستری بوده اند تلقیح یا تزریق شده است-، فاقد هر گونه مجوز لازم و فاقد هر گونه بررسی پیش بالینی آن توسط مراکز علمی مستقل و معتبر بوده است. یعنی تضییع اشکار حقوق قانونی و شرعی بیمار! وانگهی از آنجا که به اقرار مجری طرح، بذر ویروس از واکسن زنده سرخک جدا شده است. باید گفت که چنین ویروس‌هایی به دلیل پاساژ بالا و ارزیابی‌های زیادی که بر روی آن انجام می‌گیرد اصلا قابلیت آنکولایتک (لیز سلول توموری) را ندارد. ضمن اینکه بدلیل واکسیناسیون اجباری با واکسن سرخک در کودکی، افراد بالغ و کودکان دارای آنتی بادی علیه این ویروس در بدن هستند که اصلا چنین ویروسی قابلیت تکثیر و خاصیت آنکولایتیک در افراد توموری را ندارد. همچنین برای اینکه ویروس سرخک تخفیف حدت یافته در بدن، خاصیت آنکولایتیک را داشته باشد باید از تیتر مشخصی استفاده نمود که اینهم برای افراد توموری دارای ضعف سیستم ایمنی قدغن است.