>>خبرگزاری مهر، گروه استانها - هانی رستگاران*: در دل روستای >>لاسجرد، واقع در ۳۵ کیلومتری غرب سمنان، آئینهای عزاداری ماه محرم با جلوهای ویژه و>> رنگوبویی کهن برگزار میشود؛ آیینهایی که نهتنها یادآور واقعه عاشورا، بلکه نمادی از همبستگی اجتماعی، باورهای مذهبی و فرهنگ دیرپای مردم این منطقه است.
با آغاز ماه محرم، اهالی >>لاسجرد آماده برپایی مجموعهای از آئینهای سنتی میشوند که طی سالها، به عنوان بخشی از هویت فرهنگی و مذهبی این روستا در ذهنها ماندگار شده است. از جمله این آئینها، میتوان به پخت نان عزاداران امام حسین (>>ع) اشاره کرد که هر ساله در دو نوبت شام و ناهار، برای اطعام عزاداران حسینی به مدت ۱۷ روز متوالی انجام میشود.
این نانها در محلی سنتی با تنور دوقلو به نامهای امام حسین (>>ع) و حضرت عباس (>>ع) پخته میشود. سوخت تنور، هیزم است که جمعآوری آن از ماهها قبل توسط اهالی انجام میگیرد. پخت نان با نیت، زیارت عاشورا و ذکر مصیبت آغاز میشود و زنان نانوا با نیتی قلبی، در این مراسم مشارکت میکنند.
یکی دیگر از آئینهای منحصر به فرد، پخت غذای آئینی «>>آشیمون» است؛ غذایی که با هدف شکرگزاری، طلب برکت، یا اجابت نذر و حاجت تهیه میشود. پخت این آش از غروب آغاز و تا صبح با شعلهای ملایم ادامه دارد.
مردم با نیایش و ذکر، تا سپیدهدم بیدار میمانند و پس از پایان پخت، آش را با کشک و نعناع تزئین و میان حاضران توزیع میکنند. این آئین معمولاً در روزهای ۲۰ یا ۲۸ صفر و گاه برای طلب باران یا دفع بلا برگزار میشود.
در روز ۲۸ صفر، همزمان با سالروز رحلت پیامبر اسلام (>>ص) و شهادت امام حسن مجتبی (>>ع)، آئین «چهل و هشتم» در جوار امامزاده >>امیرمصیب (>>ع) در کوههای البرز جنوبی اجرا میشود.
در این مراسم، مردم پس از زیارت، به عزاداری، قرائت زیارت پیامبر و تعزیهخوانی میپردازند. در پایان، با اطعام عزاداران بر سر سفرهای به نام اهل بیت (>>ع)، آئین به پایان میرسد. این مراسم در فهرست آثار معنوی ملی ثبت شده است.
از دیگر جلوههای خاص محرم در >>لاسجرد، آئین زانو زدن عزاداران هنگام زنجیرزنی است. این مراسم که با ذکر «یا ابوالفضل» همراه است، هنگام رسیدن دسته عزاداری به اماکن مقدس اجرا میشود.
زانو زدن با احترام به یاد حضرت عباس (>>ع) انجام میشود که در کربلا پیش از ورود به میدان از امام حسین (>>ع) اجازه گرفته بود. این آئین نیز پیشتر در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
>>لاسجرد، با حفظ این سنتهای آئینی، نهتنها صحنهای زنده از سوگواری مذهبی، بلکه نماد پایداری فرهنگی و میراث معنوی یک سرزمین است. مراسم آن، یادآور همدلی مردمی است که قرنهاست به نام حسین (>>ع) نان میپزند، دعا میخوانند، زانو میزنند و فرهنگ خود را زنده نگه میدارند.