به گزارش >>خبرگزاری مهر، به نقل از دفتر رسانه‌ای جریان حکمت ملی عراق در ایران، سید عمار حکیم، رئیس جریان حکمت ملی عراق در خطبه‌های نماز عید قربان در بغداد با اشاره به نشست اخیر سران اتحادیه عرب در بغداد گفت: حضور کشورهای عربی در پایتخت تمدن عربی و اسلامی برگ تازه‌ای در بهبود اوضاع عراق و هم‌بستگی منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای است که توانایی عراق در بر عهده گرفتن نقش محوری در نزدیک کردن دیدگاه‌ها و تثبیت منطق گفت‌وگو به جای جنگ را نشان داد.
وی افزود: این نقش مهمی است که در شرایطی که منطقه در برابر منطق سلاح و جنگ با چالش‌های دشواری مواجه است، هم به شکوفایی عراق کمک می‌کند هم به ثبات منطقه و پیام دوستی و هم‌بستگی.
رئیس جریان حکمت ملی عراق با هشدار نسبت به فرصت دادن به سوداگران جنگ و بحران‌سازان در جهان برای آسیب به وحدت و برادری کشورهای اسلامی مطرح کرد: پیام‌ها و فراخوان‌ها برای در امان نگه داشتن منطقه از هرگونه پیامدهای منفی حملاتی که طرف‌هایی در خارج از منطقه انجام می‌دهند، کاملاً آشکار و صریح بود و این شامل تأکید بر گفت‌وگو و مذاکره میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده می‌شود.
حکیم خواستار توقف سیاست‌های یکجانبه رژیم صهیونیستی در منطقه به خصوص در غزه و لبنان شد و بر حمایت از هر ابتکار عمل مسالمت‌آمیز که کرامت و حقوق ملت‌ها را حفظ کند، تاکید و جنایات وحشیانه رژیم صهیونیستی در حق اهالی غزه و لبنان را محکوم کرد.
وی بار دیگر کشورهای عربی را به موضع یکپارچه عربی و اسلامی در برابر این اشغالگری ددمنشانه فراخواند و عنوان کرد: وقت آن رسیده که میان حکومت‌ها و ملت‌هایمان شراکت راهبردی بلندمدت برای ادامه ثبت و تثبیت صلح و خنثی‌کردن هر تلاشی برای تفرقه و اختلاف و دور کردن شبح جنگ از منطقه، برقرار شود.
رئیس جریان حکمت ملی عراق تاکید کرد: با فرصت‌ها و نقاط اشتراکی که داریم می‌توانیم در بسیاری عرصه‌ها به‌خصوص اقتصاد و توسعه پایدار در صف اول کشورهای پیشرفته قرار بگیریم. از دست دادن فرصت‌ها به خودی خود خطر و تهدیدی برای امنیت کشور و منافع ملت‌هاست.
حکیم در ادامه با اشاره به انتخابات دوره ششم مجلس عراق این انتخابات را سرنوشت ساز دانست و با تاکید بر دور کردن نهادهای دولتی از دخالت در امور انتخاباتی تصریح کرد: ما نیازمند یک عهدنامه ملی هستیم که در آن همه تشکل‌های سیاسی متعهد شوند که از ثروت به‌عنوان سلاح انتخاباتی استفاده نکنند و منافع ملی را بر هر امری اولویت دهند. باید نخست درباره اولویت‌های مشخصی توافق کنیم که هر دولتی متعهد به تحقق آنها شود و دولت بعدی آن راه را ادامه دهد.