به گزارش>> خبرنگار مهر به نقل از >>مدیسن نت، اما >>بر اساس یک بررسی شواهد جدید، >>در واقع این توصیه‌ها >>درد کمر را کاهش نمی‌دهد.
>>بر اساس شواهد پزشکی موجود، تنها مُسکن >>هایی مانند آسپرین یا ایبوپروفن- داروهای ضد التهابی غیر >>استروئیدی (NSAIDs)- در درمان کمردرد کوتاه مدت مؤثر هستند.
به گفته محققان، همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد پنج درمان دیگر ممکن است به کمردرد طولانی مدت کمک کند: ورزش، دستکاری ستون فقرات، چسب کمر، داروهای ضد افسردگی و کرم‌های گرم کننده حاوی موادی مانند >>کپسایسین.
«>>آیدان >>کشین»، معاون مرکز تأثیر >>درد در تحقیقات علوم اعصاب استرالیا، در بیانیه‌ای گفت: «به‌طور شگفت‌انگیزی، ما متوجه شدیم که این درمان‌ها از هر ۱۰ نفر فقط برای یک نفر مؤثر بوده است.»
>>کشین گفت که درمان‌های >>غیرجراحی مراقبت‌های خط اول برای کمردرد محسوب می‌شوند. محققان بررسی >>شواهد را انجام دادند تا ببینند این درمان‌های بی >>شمار چقدر خوب عمل می‌کنند.
برای بررسی، آنها یافته‌های ۳۰۱ کارآزمایی بالینی را که ۵۶ درمان یا ترکیب درمانی برای کمردرد را مورد بررسی قرار می‌داد، >>تجزیه و تحلیل کردند.
نتایج نشان داد که >>در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای کمردرد در دسترس نیست. حتی آنهایی که شواهدی در پشت خود دارند نیز نمی‌توان روی آنها حساب کرد که برای همه خوب عمل کنند.
>>کشین گفت: «ما برای کمردرد حاد دریافتیم که NSAID >>ها ممکن است مؤثر باشند. برای کمردرد مزمن، ورزش، دستکاری ستون فقرات، چسب کمر، داروهای ضد افسردگی و >>آگونیست >>های TRPV۱ (کرم‌های گرم کننده) ممکن است مؤثر باشد. با این حال، اثرات آنها ناچیز بود.»
محققان همچنین >>بر اساس شواهد به طور خاص >>پنج روش درمانی را که کارایی ندارند، برجسته کردند.
این سه مورد برای کمردرد کوتاه مدت– ورزش، تزریق >>استروئید و استامینوفن– و دو مورد برای کمردرد مزمن، >>آنتی >>بیوتیک >>ها و داروهای بیهوشی بود.
تحقیقات بیشتری برای اثبات اینکه آیا این درمان‌های دیگر کمردرد ممکن است مؤثر باشند یا خیر، مورد نیاز است.
>>کشین گفت: «ما به کارآزمایی‌های با کیفیت بالا و کنترل‌شده با دارونما برای درک اثربخشی درمان‌ها و رفع عدم قطعیت هم برای بیماران و هم برای تیم‌های بالینی نیاز داریم.»