به گزارش>> خبرنگار مهر، تعدادی از شاعران در واکنش به توهین خواننده هتاک (>>مقلب به >>ساسی مانکن) به >>ساحت امام حسن مجتبی (>>ع)، شعرهایی را که درباره کریم اهل بیت (>>ع) سروده و منتشر کرده‌اند.
در آستانه نیمه ماه مبارک رمضان و ولادت امام حسن مجتبی (>>ع) تعدادی از این شعرها را می‌خوانیم؛
*
سعید تاج‌محمدی
سیاست داشت، اما مثل حیدر بود در میدان
که ضرب >>تیغ میدان می‌دهد >>سیّاس را برهان
سراسر عزت و >>فتح است و باطل کردن نیرنگ
اگر هم بسته باشد مجتبی با دشمنش پیمان
ولایت چیست؟ >>رختی که >>فقط بر او برازنده است
خلافت چیست بعد از او؟ به مشتی چارپا >>پالان
حسن اصل کرامت بود، عالم بر >>درش >>سائل
>>حسن >>عقل مجسم بود، عالم بی حسن نادان
حسن تنها نه در منزل اسیر >>حیله‌ی زن بود
که بین لشکر خود بود تنها بین نامردان
بپرس از کوچه‌ها بعد از علی >>ابن >>ابی طالب
کدامین شانه در تاریکی شب می‌برد انبان؟
کسی که گرد >>فرشش را تبرک می‌برد جبریل
>>نشسته با >>موالی روی خاک و خورده آب و نان
>>معزّ >>المومنین است او، بپرس از مردم >>نجران
کریم اهل بیت است او، بپرس از سوره انسان
خوشا بر من که در عالم امامی چون >>حسن دارم
که پشم اُشترش دارد شرافت بر ابوسفیان
شب و >>روزم به ذکر یا حسین و یا حسن روشن
فدای نیمه‌ی ماه مبارک، سوم شعبان
*
مسعود یوسف‌پور
>>ای >>مست >>مطربی که هر از گاه، یک کنار
نعره زنی که >>آوردت خلق در شمار!
دریوزه‌ی توجّهی و تشنه‌ی نگاه
چون طفل، طفلِ مهر ندیده >>ز روزگار
>>بادا به دست محکمه >>افتی و >>اوفتد
گردن‌کشی چنان تو گذارش به چوب >>دار
>>بادا به دست شیر جمل کارت >>اوفتد
در بین این >>رسانه‌ی مانند کارزار
>>لایکمن >>الفرار بخوان زاده‌ی جمل
آخر >>گذار >>ناقه می‌افتد به ذوالفقار
باری شنیده‌ایم که >>ای مست! برده‌ای
نامی که >>بی وضو نبرد چرخِ نامدار
آن نام، نام با عظمت را >>مبر چنین
اندازه‌ی دهان خود >>ای سگ! نگاه‌دار
گفتم >>سگی خدای ببخشد مرا که هست
قدر >>تو کمتر از سگِ لنگِ سیاهِ >>هار
ماه مبارک است و روا نیست تر کنم
لب را به >>هجو چون تو از این >>بیش در شعار
*
مهدی جهاندار
احمد حسن، حسین حسن، مرتضی حسن
هستی حسن، غریب حسن، آشنا حسن
>>جود و سخاوت و >>کرم و بخشش و عطا
اندیشه و سیاست و صلح و >>صفا حسن
اهل بهشت را به تماشا چه حاجت است
تا سیّد >>الشباب، حسین است یا حسن
در >>وصف روی خوب تو خواندم چهل حدیث
زیبا حسن، لطیف حسن، دلربا حسن
نقش نگینِ >>یؤمنُ >>بِالله، با علی‌ست
نقش نگین >>عزّةُ >>لِلّه، با حسن
از >>إنّما >>یُرید، صدای تو می‌رسید
>>والتّین حسن، عزیز حدیث >>کسا حسن
ایّوبِ صبر، نوحِ تلاطم، خلیلِ درد
>>موسای غیرت و همه‌ی >>انبیا حسن
مشتق شده است نام حسین از حسن، ولی
مشتق شده است نام حسن از کجا؟ حسن!
>>حبّ الحسین >>یَجمعُنا را شنیده‌ای؟
>>حبّ الحسن >>یُقرّبنا؛ مرحبا حسن
آن صلح سرخ، کار حسن بود با حسین
آنجا حسین، پشت سر و پیشوا حسن
والله اگر حماسه و عشق است کربلا
اوّل شهید واقعهی کربلا >>حسن
>>ای دومین امامت مظلوم در جهان
>>ای >>چارمین حقیقت بی‌انتها حسن
تاریخ >>شاهد است که عمری چه‌ها کشید
از دست جاهلان مقدّس‌نما حسن
از >>چل‌هزار تیغ که گفتند با >>توایم
از >>چل‌هزار تیغ که گفتند >>یاحسن!،
حتی دریغ از دو سه شمشیرِ >>آخته
>>واحیرتا خیانت و >>واغربتا حسن
>>همسفره با غلام‌سیاهان و بردگان
با کودکانِ خاک‌نشین، هم‌غذا حسن
مولای ما! مودّت >>قربی نصیب کن
یعنی که >>ربّنا حسن و آتِنا حسن
پاداش دسته‌گل >>به تو دادن، >>رهایی است
دسته‌گلی >>است جان من اینک، بیا حسن!
نزد خدای فاطمه فرقی نمی‌کند
>>گر جای >>یاحسین بگوییم >>یاحسن!
«>>حُسنت >>به اتفاق ملاحت جهان گرفت»
>>ای برگزیده‌ی دو جهان! مجتبی حسن!...
*
مجتبی خرسندی
>>آه! >>ای غریب‌مانده میان شناس‌ها
شرمنده‌ی کرامت تو ناسپاس‌ها
زیبایی از جوار تو عزّت گرفته است
حُسن تو بوده آینه‌دار جناس‌ها
آیینه‌ها خوش‌اند که هم‌صحبت تواند
>>شادند از این‌که >>فرش تو باشند یاس‌ها
از >>سفره‌ی تو سیر شده هر گرسنه‌ای
از توست احترام همه >>آس‌وپاس‌ها
دشنام را که پاسخ لبخند می‌دهی
در حیرت از مرام تواند انعکاس‌ها
ماه مدینه هستی و >>هرجا که می‌روی
جمع تو می‌شوند تمام حواس‌ها
قافیه‌ها ردیف شد و باز مدح تو
سخت است، >>ای تو خاص‌تر از هرچه خاص‌ها
می‌خواستم که >>غیر تو چیزی بخوانمت!
درمانده شد زبان قلم از قیاس‌ها
دشمن هنوز هم که هنوز است در دلش
>>ای فاتح جمل >>ز تو دارد هراس‌ها
تیشه به‌ریشه‌ی خودشان می‌زنند و بس
وقتی درخت را >>بتکانند داس‌ها
بالاتر از معاویه >>بودن نمی‌روند
گیرم که جفت >>شیش >>بیارند تاس‌ها
>>ای >>شیر از شکوه تو که کم نمی‌شود
وقتی قسم به نام تو خوردند ساس‌ها!