به گزارش>> خبرگزاری مهر، تاریخ بارها و بارها نشان داده که وابستگی به قدرت‌های خارجی، آن هم از جنس آمریکا و غرب، سرنوشتی جز تحقیر، نابودی و فروپاشی ندارد. اما عجیب است که عده‌ای در داخل، هنوز هم از نسخه‌های شکست‌خورده‌ی تاریخی دفاع می‌کنند و از «مذاکره» و «وابستگی» دم می‌زنند، گویی که هیچ درسی از تاریخ نگرفته‌اند. اگر گذشته سیاه ملت‌هایی همچون لیبی، عراق و سوریه برای این افراد کافی نبود، اگر مثال‌های قرآنی و >>تاریخ کافی نبود، اگر تاریخ جنایات آمریکا کافی نبود؛ اما امروز اوکراین و رئیس‌جمهورش، >>ولودیمیر >>زلنسکی، زنده‌ترین نمونه‌ای است که نشان می‌دهد چگونه آمریکا، پس از >>دوشیدن یک کشور، آن را به زباله‌دان تاریخ پرتاب می‌کند.
>>>>زلنسکی؛ مهره‌ی >>سوخته‌ی آمریکا
>>زلنسکی، بازیگری که به امید حمایت غرب، کشورش را به جولانگاه ناتو و سیاست‌های جنگ‌طلبانه‌ی آمریکا تبدیل کرد، حالا در آستانه‌ی فروپاشی کامل قرار دارد. اوکراین >>با تمام توان در خدمت سیاست‌های آمریکا و اروپا بود؛ از تبدیل شدن به خط مقدم ناتو علیه روسیه گرفته تا نابودی اقتصاد و استقلال خود برای جلب رضایت واشنگتن. اما امروز، وقتی که >>نیاز آمریکا به این کشور به پایان رسیده، نه تنها >>حمایتی از >>زلنسکی نمی‌شود، بلکه زمزمه‌های کنار گذاشتن او و جایگزین >>کردنش با یک مهره جدید، از کاخ سفید به گوش می‌رسد.
ترامپ، همان‌که بسیاری از غرب‌پرستان داخلی هنوز با حسرت از او یاد می‌کنند، در خواب از >>زلنسکی نام می‌برد و او را مهره‌ای بی‌ارزش می‌داند که دیگر نیازی به او نیست. در عمل هم آمریکا میلیاردها دلار سلاح و کمک مالی را که وعده داده بود، یا قطع کرده یا به تأخیر انداخته است. کشورهای اروپایی، که >>زمانی به‌عنوان «حامیان اوکراین» معرفی می‌شدند، اکنون در حال کاهش کمک‌ها و پافشاری بر مذاکره با روسیه هستند.
>>اوکراین؛ درس عبرتی برای فریب‌خوردگان داخلی
اوکراین امروز با نابودی زیرساخت‌هایش، فروپاشی اقتصادی، مهاجرت گسترده نخبگان و >>جوانانش و از دست دادن بخش‌های وسیعی از خاک خود، به نقطه‌ای رسیده که دیگر راه >>بازگشتی برایش باقی نمانده است. آیا این همان عاقبتی است که غرب‌گرایان داخلی برای ایران می‌خواهند؟! همان‌هایی که دیروز از >>برجام می‌گفتند و امروز از «مذاکره با آمریکا» و «تعامل با غرب» سخن می‌رانند، باید پاسخ بدهند که چرا سرنوشت اوکراین را نمی‌بینند و از آن >>عبرت نمی‌گیرند؟ اگر جمهوری اسلامی ایران همان راه >>زلنسکی را می‌رفت، امروز چیزی از این کشور باقی >>نمانده بود. اما آنها که به استقلال و عزت این >>ملت بی اعتنا هستند و هنوز هم از «سازش» و «تعامل» دم می‌زنند، متأسفانه انگار هیچ وقت قصد ندارند از درس‌های تاریخ >>عبرت بگیرند و آن را سرلوحه کار خود قرار دهند.
>>ایران، هرگز اوکراین نمی‌شود
بر خلاف اوکراین، که رهبرانش اراده‌ای مستقل نداشتند و خود را در اختیار غرب قرار دادند، ایران اسلامی بر پایه‌ی استقلال، مقاومت و ایستادگی >>بنا شده است. آن‌هایی که نسخه‌ی «تسلیم» را تجویز می‌کنند، باید بدانند که این >>ملت هرگز اجازه نخواهد داد که سرنوشتی شبیه به اوکراین برایش رقم بخورد. جمهوری اسلامی با تکیه بر قدرت داخلی، ایستادگی در برابر دشمن و راهبرد مقاومت، نشان داده که وابستگی به آمریکا و غرب، نه تنها راه نجات نیست، بلکه نسخه سقوط و نابودی است.
اوکراین امروز در آتش خیانت غرب می‌سوزد. اما ایران، با برافراشتن پرچم استقلال و عزت، در حال حرکت به سوی پیشرفت و اقتدار است و این، درسی است که باید همه فریب‌خوردگان داخلی آن را بفهمند، قبل از آنکه خیلی دیر شود!