به گزارش >>خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، قطع برق سراسری، یکی از چالشهای اساسی در مدیریت زیرساختهای حیاتی کشورهاست و در میان آنها، نظام سلامت یکی از بخشهایی است که به شدت تحت تأثیر قرار میگیرد. این تأثیرات میتواند از اختلالهای فوری در عملکرد بیمارستانها تا پیامدهای بلندمدت بر سلامت عمومی و اعتماد اجتماعی را در بر بگیرد.
>>اختلالات فوری در عملکرد مراکز درمانی
یکی از نخستین و شدیدترین اثرات قطع برق، فلج شدن کارکرد تجهیزات حیاتی در بیمارستانهاست. دستگاههای تنفس مصنوعی، تجهیزات جراحی، دستگاههای تصویربرداری مانند MRI و CT اسکن همگی وابسته به برق هستند. نبود برق، عملکرد این تجهیزات را مختل میکند و میتواند جان بیماران را به خطر بیندازد. همچنین، عدم وجود نور کافی در بخشهای درمانی مانند اتاق عمل و اورژانس، کیفیت خدمات درمانی را کاهش میدهد.
>>تأثیر بر خدمات اورژانس و امداد
در شرایط قطع برق، سیستمهای کنترل ترافیک دچار اختلال میشوند و این موضوع باعث تأخیر در رسیدن آمبولانسها به محل حادثه یا بیمارستانها میشود. از سوی دیگر، ارتباط میان مراکز درمانی و نیروهای امدادی نیز ممکن است دچار اختلال شود، که این امر هماهنگی بین واحدها را دشوار میسازد و مدیریت بحران را پیچیدهتر میکند.
>>تهدید مستقیم برای بیماران آسیبپذیر
بیمارانی که در منزل از دستگاههای پزشکی مانند دستگاه اکسیژن یا دیالیز استفاده میکنند، در صورت قطع برق در معرض خطر جدی قرار میگیرند. همچنین بیمارانی که در بخش مراقبتهای ویژه بستری هستند، در صورت اختلال در برق و عدم پایداری ژنراتورها، ممکن است دچار آسیبهای جبرانناپذیر شوند.
>>فشار مضاعف بر زیرساختها
در شرایط بحرانی، بیمارستانهایی که ژنراتور دارند، با هجوم بیماران مراکز کوچکتر مواجه میشوند. این امر منجر به ازدحام بیش از حد و کمبود منابع مانند تخت بیمار، تجهیزات و پرسنل درمانی میشود. همچنین، استفاده طولانیمدت از ژنراتورها نیازمند سوخت کافی و نگهداری دقیق است و در صورت آماده نبودن زیرساختها، این منابع هم ممکن است با مشکل مواجه شوند.
>>تهدیدهای بهداشتی و عمومی
قطع برق ممکن است زنجیره سرد برای نگهداری واکسنها و داروهایی که نیاز به دمای خاص دارند را مختل کند. در چنین شرایطی، مقدار زیادی از این اقلام ممکن است فاسد شده و غیرقابل استفاده شوند. همچنین، اختلال در سیستمهای تصفیه آب و فاضلاب میتواند زمینهساز شیوع بیماریهای واگیردار مانند وبا یا هپاتیت شود.
>>تبعات روانی و اجتماعی
اضطراب و استرس ناشی از بیثباتی در خدمات درمانی، بر بیماران و خانوادههای آنها تأثیر منفی میگذارد. کارکنان درمانی نیز با فشار کاری زیاد و نگرانی از ناتوانی در ارائه خدمات مناسب، دچار فرسودگی و اختلالات روانی میشوند. این وضعیت، بهویژه در مناطق محروم یا روستایی که زیرساخت ضعیفتری دارند، شدیدتر است.
>>پیامدهای بلندمدت و راهبردی
قطع مکرر برق و ناتوانی در مدیریت آن میتواند باعث کاهش اعتماد مردم به نظام سلامت شود. این بیاعتمادی در بلندمدت بر میزان مراجعه به مراکز درمانی، پایبندی به طرحهای سلامت عمومی و مشارکت در برنامههای واکسیناسیون تأثیر منفی دارد. از سوی دیگر، دولتها را ناگزیر میسازد تا در سیاستگذاریهای آینده، توجه بیشتری به تقویت زیرساختهای حیاتی و برنامهریزی اضطراری داشته باشند.
قطع برق سراسری، تنها یک بحران فنی یا زیرساختی نیست، بلکه پدیدهای است که زنجیرهای از چالشهای انسانی، بهداشتی، روانی و اجتماعی را در پی دارد. برای کاهش این پیامدها، باید از هماکنون برای تقویت منابع پشتیبان، آموزش کادر درمان، بهروزرسانی تجهیزات و افزایش تابآوری نظام سلامت برنامهریزی کرد.
یاداشت از سیاوش وزیری، متخصص بیمارسهای عفونی و گرمسیری
انتهای پیام/