>>>>به گزارش گروه عبری >>خبرگزاری تسنیم، پایگاه عبری زبان ماکوم در گزارشی به فلاکت نظامیان اسرائیلی که بعد از طی کردن اجباری دوره احتیاط با بیکاری و از دست رفتن جایگاه شغلی، اقتصادی و حتی اجتماعی و خانوادگی خود مواه می‌شوند پرداخت.
>>>>این رسانه به نقل از یکی از نظامیان اسرائیلی که دچار معلولیت های روحی و روانی ناشی از جنگ شده در نشست یکی از کمیته‌های کنست سخن می‌گفت افزود: یک سال و نیم منتظر کمیته مسکن بودم اما هیچ بودجه‌ای برای آن تخصیص داده نشده است، این یک دروغ بزرگ است. خیلی رنج کشیده‌ام».
>>>> این سخنان «آ. گال رویشتاین»، کهنه‌سرباز و نماینده سازمان معلولان ارتش اسرائیل، صبح امروز چهاشنبه در جلسه استماع کمیته کار و رفاه کنست درباره موضوع «کمک مسکن به کهنه‌سربازانی که از جراحات شدید رنج می‌برند و بازتوانی نشده‌اند» بود.
>>>>رویشتاین افزود: «پس از چهار سال متوجه شدم که یک مددکار اجتماعی با من تماس گرفته و از من گزارش‌ها و اسناد را خواسته تا بتواند درخواست‌هایم را به کمیته ارائه دهد، اما هنوز منتظرم».
>>>>او افزود پنج ماه است که دور از خانه زندگی می‌کنم، هفته‌هاست که فرزندانم را ندیده‌ام و از جایی که به آن رسیده‌ام احساس شرم می‌کنم» این سخنان عمر امسالم است که او نیز از اختلال استرس پس از سانحه همراه با درد رنج می‌برد.
>>>>«واقعاً می‌خواستم به ارتش بپیوندم و برای اسرائیل فداکاری کنم، اما همه‌چیز را از دست دادم.» «جایی برای رفتن ندارم».
>>>>رام بن باراک، عضو کنست از حزب یش عتید و یکی از بانیان این بحث، به‌طور خاص اظهار داشت: «فردی که به دلیل شرایط جنگی از آسیب روانی رنج می‌برد و نمی‌تواند به‌طور معقول کار کند، باید به رسمیت شناخته شود و همان درمانی را دریافت کند که فردی با آسیب به سر یا اندام‌ها که قادر به کار نیست، دریافت می‌کند؛ یعنی دچار معلولیت صددرصدی است.»
>>>>بن باراک به تبعیض موجود بین سربازان ارتش اسرائیل با معلولیت‌های جسمی و سربازانی با معلولیت‌هایی که از اختلال استرس پس از سانحه و واکنش‌های رزمی رنج می‌برند، اشاره داشت.
>>>>او گفت: «تعداد آن‌ها حداکثر حدود 120 تا 150 نفر است». بن باراک افزود: «نمی‌توانیم سال به سال اینجا بنشینیم و اجازه دهیم این افراد در حاشیه بمانند بدون هیچ پاسخی»
>>>>انتهای پیام/