به گزارش >>خبرگزاری تسنیم از گرگان، در بلندترین شب سال، آن‌سوی سیم‌خاردارهای پادگان ارتش در گرگان، چراغ دل‌هایی روشن شد که مدت‌ها بود کسی برایشان اینگونه بی‌واسطه وقت نگذاشته بود. آذرماه 1402، شهید سید ابراهیم رئیسی در سفری ساده و بی‌تکلف به استان گلستان آمد؛ سفری که فراتر از بازدیدهای رسمی و افتتاح پروژه‌ها، به صحنه‌ای از خالص‌ترین جلوه‌های مردم‌داری و حضور پدرانه یک مسئول بدل شد.
در آن شب ماندگار، رئیس‌جمهور بی‌سروصدا وارد پادگان شد؛ نه برای سخنرانی، نه برای دوربین، بلکه برای شنیدن صدای جوانانی که در سرمای پادگان نیز با دل گرم به وطن خدمت می‌کردند. این شب، یلدایی شد که در حافظه سربازان و قلب مردم گلستان حک شد؛ شبی که خدمت در لبخند صمیمی یک رئیس‌جمهور معنا یافت.
سوز آذر ماه، بی‌پروا بر زمین دژبانی می‌کوبید. شب یلدا بود؛ سربازها در خوابگاه بی خبر از همه جا نشسته بودند. بعضی گوشی به دست، بعضی چشم‌دوخته به سقف. شاید چند نفری هم دلشان با شعر حافظ بود؛ خیلی‌های دیگر شاید کنار سفره مادری در خانه‌ای دور.
و درست همان‌وقت، در سکوتی که فقط صدای باد می‌شکست، خودرویی وارد پادگان شد. محافظی ندیدند. صدایی هم نیامد. فقط دیدند شهید سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور، آرام وارد جمع‌شان شد. همان‌طور ساده و خاکی.
رئیس جمهور تصمیم گرفت شب یلدا را در پادگان تیپ 230 شهید متاجی گرگان و در کنار سربازان غیور ارتش جمهوری اسلامی ایران سپری کند. این تصمیم، فراتر از یک برنامه رسمی بود. در شبی که اغلب مردم در کنار خانواده‌های خود به سنت دیرینه یلدا، دور هم جمع می‌شوند، شهید رئیسی ترجیح داد همسفره جوانانی باشد که به واسطه خدمت مقدس سربازی، از کانون گرم خانواده دور بودند. این انتخاب آگاهانه، نشان از فهم عمیق او از دغدغه‌ها و احساسات جوانان داشت و پیامی روشن از این بود که او در جایگاه رئیس جمهور خود را بخشی از همین مردم و در کنار مدافعان امنیت کشور می‌داند.
حضور ناگهانی و بی‌تکلف رئیس جمهور در پادگان، فضای عجیبی را رقم زده بود. سربازان که انتظار چنین مهمان ویژه‌ای را نداشتند با شوق و شعف وصف‌ناپذیری به استقبال او رفتند. روایت‌ها حاکی از سادگی و صمیمیت حاکم بر این دیدار است. شهید رئیسی با رویی گشاده و نگاهی پدرانه، پای صحبت سربازان نشست، از احوالشان پرسید و برایشان آرزوی موفقیت کرد.
یکی از جذاب‌ترین بخش‌های این شب، همنشینی رئیس جمهور با سربازان بر سر سفره یلدایی بود. سفره‌ای ساده اما پر از صفا و صمیمیت که به برکت حضور او رنگ و بویی دیگر گرفته بود. سربازان، بدون هیچگونه تکلفی به بیان دغدغه‌ها و حتی شوخی‌های جوانانه خود پرداختند و رئیس جمهور نیز با رویی گشاده به آن‌ها گوش می‌داد و با لبخند پاسخ می‌گفت.
لحظات شعرخوانی و ترانه‌های محلی که از دل جمع سربازان برخاست، این شب را به اوج زیبایی رساند. سربازان پادگان با لهجه شیرین خود، اشعار و ترانه‌های بومی را خواندند و شهید رئیسی نیز با اشتیاق به آن‌ها گوش فرا داد و حتی در برخی لحظات، آن‌ها را همراهی کرد. این همنشینی ساده نشان داد که رئیس جمهور شهید نه تنها به مسائل کلان کشور، بلکه به فرهنگ و هنر بومی مناطق نیز اهمیت ویژه می‌داد.
حضور شهید رئیسی در پادگان تیپ 230 گرگان در شب یلدا، صرفاً یک دیدار رسمی نبود. این حرکت، نمادی از نزدیکی مسئولان به مردم عادی و به ویژه قشر جوان بود. شهید رئیسی نشان داد که دغدغه‌های مردم، حتی در ساده‌ترین شکل آن، برای او اهمیت دارد. حضور در جمع سربازان در شب یلدا، به روشنی نشان داد که رئیس جمهور شهید تا چه اندازه قدردان زحمات و ایثار جوانانی است که در طولانی‌ترین شب سال نیز به دور از خانواده از مرز و بوم کشور دفاع می‌کنند.
یلدای سال 1402 در پادگان تیپ 230 شهید متاجی گرگان به برکت حضور خادم جمهور به یک شب ماندگار تبدیل شد. خاطره این همنشینی صمیمی و بی‌تکلف نه تنها در ذهن سربازان آن دوران، بلکه در تاریخ استان گلستان و ارتش جمهوری اسلامی ایران ثبت شد. این اقدام شهید رئیسی، نمونه‌ای درخشان از مردم‌داری، قدرشناسی و همدلی بود که نشان داد او در جایگاه رئیس جمهور، قلبش برای جوانان و مدافعان وطن می‌تپد.
در میان انبوه گزارش‌های رسمی و خبرهای سیاسی، اینگونه روایت‌ها هستند که شخصیت واقعی مسئولان را به تصویر می‌کشند. شب یلدای گرگان، روایتی از سادگی، صمیمیت و بزرگواری مردی بود که با شهادت خود، حسرت ادامه حضورش را بر دل ملت گذاشت.
انتهای پیام/