به گزارش >>خبرگزاری تسنیم از قم، دهم اردیبهشتماه در تقویم ایران، «روز ملی خلیج فارس» نام گرفته است؛ روزی که یادآور اخراج استعمارگران پرتغالی از آبهای نیلگون جنوب ایران در سال 1622 میلادی است. این نامگذاری، فقط یک مناسبت تقویمی نیست؛ بلکه یادآور بخشی از هویت تاریخی، جغرافیایی و فرهنگی ملت ایران است که نسل به نسل، با گوشت و خون خود از آن حراست کردهاند.
نام «خلیج فارس» ریشه در تاریخ دارد؛ نه تنها در اسناد متعدد جغرافیدانان مسلمان و غیرمسلمان، بلکه در نقشهها، متون و نوشتههای بینالمللی از هزاران سال پیش تاکنون. از «بطلمیوس» و «استرابون» گرفته تا نقشههای رسمی سازمان ملل، همه گواه بر اصالت نام «Persian Gulf» هستند. این نام، نه یک برچسب جغرافیایی، بلکه یک سند شناسنامهای برای تمدن ایرانی در جنوب غرب آسیاست.
در سالهای اخیر، با حمایت برخی رژیمهای عربی و در سایه سکوت و یا همکاری قدرتهای جهانی، تلاشهایی برای تحریف این نام انجام شده است؛ استفاده از واژه جعلی «خلیج ع.ر.ب.ی» نه تنها بیاساس، بلکه تلاشی خام و سیاسی برای پاککردن واقعیتی تاریخی است. اما تاریخ را نمیتوان با پول و لابیگری تغییر داد. همانطور که آفتاب را نمیتوان پشت ابر پنهان کرد، نام خلیج فارس نیز درخششی خاموشنشدنی دارد.
خلیج فارس فقط یک پهنه آبی نیست؛ گنجینهای از فرهنگ، مقاومت، تجارت و ژئوپلیتیک است. سواحل آن، زادگاه تمدنهایی کهن و مسیر کاروانهای اقتصادی و فرهنگی بودهاند. جزایر ایرانی چون کیش، قشم، ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک، نه تنها جغرافیای ملی، که جزئی از حافظه تاریخی ایرانیاناند.
امروز، خلیج فارس در مرکز رقابتهای منطقهای و جهانی قرار دارد. اهمیت راهبردی آن در تأمین انرژی جهان و موقعیت ژئواستراتژیکاش، باعث شده چشم طمع بسیاری به آن دوخته شود. اما تجربه نشان داده که هرگاه دشمنی به این مرز آبی نزدیک شده، با پاسخ قاطع ملت ایران روبهرو شده است. ما نه از سر تعصب، بلکه با تکیه بر حقیقت و میراث، از نام و هویت خلیج فارس دفاع میکنیم.
روز خلیج فارس، یادآور این حقیقت است که در جهانی پر از جنگ روایتها، «هویت» را باید روایت کرد، پاس داشت و از آن دفاع نمود. امروز، نسل جوان ما باید خلیج فارس را بشناسد، بخواند و روایت کند. نه فقط در کتابهای درسی، بلکه در فضای مجازی، فیلم، هنر، ادبیات و رسانه.
خلیج فارس، آیینهای است از آنچه هستیم؛ ملتی ریشهدار، مقاوم و ایستاده بر جغرافیای عزت.
نویسنده و پژوهشگر: حجتالاسلام جبار امرایی
انتهای پیام/