به گزارش >>خبرگزاری تسنیم از همدان، در حاشیه نمایشگاهی در خارج از کشور، کارگاهی آموزشی برای معلمان آن شهر در حال برگزاری بود. در حال بازدید از غرفه های آن نمایشگاه، این کارگاه نظرم را جلب کرد. در انتهای این کارگاه دقایقی نشستم، استاد کارگاه نکاتی را متذکر می شدند، که یکی از آنها درسی بزرگ و همیشگی برای رسالت معلمی، استادی و شاگرد پروری است.
ایشان این سوال را مطرح کردند که اگر از هریک از شما معلمان جهت یک سخنرانی در خصوص موضوعی علمی مرتبط با تخصص شما، در جمعی از بزرگان، روسا، مدیران عالی رتبه، تصمیم سازان، تصمیم گیران، عالمان، دانشمندان، اندیشمندان، متفکران، حکیمان و سایر افراد اثر بخش دعوت بکنند، شما از قبل چه کارهایی انجام می دهید؟
ایشان فرمودند که حتما در خصوص موضوع مورد نظر، مطالعه عمیق و کافی می کنید. مطالب را برای ارایه الویت بندی، دسته بندی و مرتب می کنید. زمان ارایه هر مطلب را تعیین می کنید، مشخص می کنید که کدام مطلب را باید بگویم و کدام مطلب را نباید نگویم. هر مطلبی را در چه زمانی و با چه زمانی بگویم. حتما لباس، پوشش و ظاهر خویش را آراسته می کنید.
ما معلمان و استادان باید همیشه آگاه باشیم که همان بزرگان، آینده داران و آینده سازان سر کلاس ما حاضر هستند. پس باید همیشه با آمادگی کامل بر سر کلاس درسمان حاضر بشویم. یقینا این بینش بینا مرجع علمی پرور است و منجر به شاگرد، فناور، نوآور و ماهر پروری می شود.
بنابر این، برای تحقق مرجعیت علمی، ترویج و نهادینه کردن چنین بینشی در جامعه، به ویژه جامعه علمی بسیار موثر است. معلمان و استادان امانت داران مورد وثوق جامعه می باشند. زیرا ارزشمندترین سرمایه های جامعه یعنی منابع انسانی مستعد را می پذیرند، صیانت می کنند و می آموزانند. به همین دلیل معلمان و استادان باید همیشه قدر بینند و بر صدر بنشینند.
محمدعلی زلفی گل،وزیر اسبق علوم تحقیقات و فناوری
استاد دانشگاه بوعلی سینا و وزیر سابق علوم، تحقیقات و فناوری
انتهای پیام/