به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، حسین عبدی سرمربی تیم فوتبال جوانان ایران بعد از ظهر امروز (یکشنبه) در نشستی خبری در جمع خبرنگاران اظهار داشت: سؤال من اینجاست، برای چه برای سرود تیم ملی بلند می‌شویم؟ برای چه پرچم به سینه داریم؟ برای چه تیم‌های ملی با هم بازی می‌کنند؟ اصلاً برای چه تیم‌های باشگاهی درست می‌شوند؟ آیا غیر از این است که باید تیم‌های ملی قوی داشته باشیم و باعث افتخار شویم یا اینکه باعث سرشکستی شویم؟ این را شما، ما و همه ملت تعیین می‌کنند. اگر خدای نا کرده نتوانیم این کار را به درستی انجام دهیم یعنی نقص از همه ماست؛ یعنی از همه ما، همه باشگاه‌ها و همه فدراسیون و حتی همه ملت عزیز ایران.
وی در ادامه افزود: ما قبل از هر چیز می‌خواهیم یک گزارش عملکرد بدهیم و ببینیم آیا برخی آقایان که در مورد برنامه‌ریزی و اردوهای طولانی مدت صحبت می کنند، متوجه هستند در مورد چه صحبت می‌کنند و آیا این برنامه‌ریزی‌ها درست است یا غلط.
سرمربی تیم فوتبال جوانان کشورمان گفت: برخی‌ها گفته بودند هیچ جای دنیا یا همه جای دنیا فلان کار را انجام نمی‌دهند یا انجام می‌دهند. نمی‌دانم این ادبیات از کجا به فوتبال ما آمده است. چیزهایی که آقایان در اینترنت دنبالش می‌روند و در بازی‌ها نگاه می‌کنند، باید اذعان کنم که من در انگلستان این را آموزش دیدم. پرولایسنس انگلستان یکی از بالاترین مدارک دنیاست و شما می‌توانید سرچ کنید چند نفر در دنیا این مدرک را دارند. من به دوستان توصیه می‌کنم که اگر نمی‌دانیم که نمی‌دانیم! اما مشکل اینجاست که ما نمی‌دانیم و نمی‌دانیم که نمی‌دانیم! این خیلی عجیب است. چه در مورد اتفاقاتی که می‌افتد و چه در مورد مسائل علمی فوتبال. البته من این حق را می‌دهم که هر کسی در راستای کار خودش نقش‌آفرینی کند. خواستم بگویم که آیا می‌دانیم در مورد چه صحبت می‌کنیم؟
عبدی در ادامه با نشان دادن عکس‌های خود با روی‌کین، اوله گونار سولسشیر و برخی دیگر از بازیکنان سابق و مطرح دنیا، تصریح کرد: مهم این است که ما باعث پیشرفت فوتبال ملی شویم. در تیم جوانان و تیم نوجوانان که قبل از این شروع کردیم، باید همه کمک کنند. در اینجا اگر من یک روز اردو بگذارم یا 30 روز، به لحاظ مالی فرق ندارد. مطرح شده بود که ما بیشتر اردو می‌گذاریم برای پول بیشتر، اما اینطور نیست. فقط تعهد است که باعث می‌شود ما شبانه روز کار کنیم برای یک کار بزرگ. اگر ما بازیکنان‌مان را نداشته باشیم آن کار بزرگ صورت نمی‌گیرد. ما از 18 فروردین کارمان را آغاز کردیم و خیلی سخت بود. به چند شهر رفتیم. اولین جا به اصفهان رفتیم. ما حتی می‌دانیم چه روزی، چه تمرینی انجام دادیم. مثلاً در بازی با ژاپن و برزیل چه تمرینی انجام دادیم و کدام بازیکنان بودند یا نبودند. ما بازیکنان حاضر در لیگ برتر، لیگ یک و لیگ دو را دعوت کردیم و حتی بازیکنان لیگ استانی را هم دیدیم. در نهایت بازیکنان هیئت فوتبال‌ها را هم دیدیم. محدودیت زمانی به ما اجازه نمی‌داد که داستان را پیچیده کنیم، اما به خودمان فشار آوردیم.
وی توضیح داد: تهران، مازندران، آذربایجان شرقی، خوزستان و ... بازیکن داشتند و ما آنها را دیدیم. در نهایت علیرغم آمادگی کادر فنی ما اردوها را به این شکل چیدیم. این اولین برنامه‌ای بود که در سازمان سیاست‌گذاری و در کمیته فنی تأیید شد. تنها تیمی که در کافا در نوجوانان قهرمان شده و بعد در جوانان با همان تیم قهرمان شده، همین تیم الان ماست. پس ما در حال طی کردن یک پروسه خوب هستیم. ما با ازبکستان و ترکمنستان بازی کردیم
ادامه دارد ...