class="r-font-large">>به گزارش سرویس ورزش پایگاه خبری ساعدنیوز، در زمستان سال 1388، فوتبال ایران شاهد یکی از شدیدترین و به‌یادماندنی‌ترین درگیری‌های لفظی میان دو اسطوره بی‌بدیل خود، احمدرضا عابدزاده و علی دایی، بود. این تنش که از نیمکت پرسپولیس آغاز شد، به سرعت به صفحات اول روزنامه‌ها و رسانه‌ها کشیده شد و اظهارات تند طرفین علیه یکدیگر، اوج اختلافات این دو چهره محبوب را به نمایش گذاشت.
ماجرا از آنجا آغاز شد که علی دایی، پس از نشستن بر مسند سرمربیگری پرسپولیس در دی‌ماه 1388 به عنوان جانشین زلاتکو کرانچار، تصمیم به ایجاد تغییراتی در کادر فنی تیم گرفت. یکی از مهم‌ترین این تغییرات، کنار گذاشتن احمدرضا عابدزاده، مربی دروازه‌بانان وقت تیم، بود. دایی در مصاحبه‌ای اعلام کرد که به حضور عابدزاده در کادر فنی خود نیازی ندارد و همین موضوع آتش اختلافات را شعله‌ور ساخت.
علی دایی در اظهارنظری که به نوعی آغازگر این جنگ رسانه‌ای بود، به عملکرد دروازه‌بانان پرسپولیس پیش از حضور خود اشاره کرد و گفت: "بد است که همه دروازه‌بان‌های تیم ما به یک شکل گل می‌خورند." این صحبت‌ها که کنایه‌ای مستقیم به عملکرد عابدزاده به عنوان مربی دروازه‌بانان بود، با واکنش بسیار تند عقاب آسیا مواجه شد.
در هفدهم دی‌ماه همان سال، احمدرضا عابدزاده در مصاحبه‌ای که بازتاب گسترده‌ای داشت، با لحنی تند و بی‌سابقه به علی دایی پاسخ داد: "علی دایی گفته دروازه‌بان‌های پرسپولیس گل زاویه بسته خورده‌اند! از طرف من بنویسید: آقای دایی! نمی‌خواهد به من بگویی گلرت چطوری گل خورده. شما سرت به کار خودت باشد. شما اگر عرضه داشتی، تیم ملی را با آن همه بازیکن به جام جهانی می‌بردی." او در ادامه با تهدید افزود: "دفعه آخرت باشد در مورد من حرف می‌زنی. اگر یک بار دیگر در موردم حرف بزنی چیزهایی می‌گویم که..."
این اظهارات تند، شکاف عمیق میان دو ستاره سابق تیم ملی را که سال‌ها در کنار یکدیگر برای موفقیت فوتبال ایران جنگیده بودند، آشکار ساخت. هرچند این درگیری لفظی پس از مدتی فروکش کرد و طرفین در سال‌های بعد برخوردهای محترمانه‌ای با یکدیگر داشتند، اما بازخوانی آن روزها همچنان یادآور یکی از جنجالی‌ترین دوره‌های تاریخ باشگاه پرسپولیس و فوتبال ایران است؛ دوره‌ای که دو اسطوره به جای همکاری، رو در روی یکدیگر قرار گرفتند.
class="r-img-ratio">>