به گزارش سرویس اقتصادی ساعدنیوز، اقتصاد ایران در سال‌های اخیر با چالش‌های زیادی مواجه بوده که زندگی و معیشت بخش قابل توجهی از مردم را سخت‌تر کرده است. یکی از مشکلات مهم، افزایش تورم انتظاری است؛ تورمی که ناشی از پیش‌بینی‌ها و برداشت‌های فعالان اقتصادی درباره آینده قیمت‌هاست و گاهی حتی تاثیرش از تورم واقعی هم بیشتر است.
تورم انتظاری رفتار مصرف‌کنندگان، تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران را تغییر می‌دهد. وقتی مردم انتظار افزایش قیمت‌ها را داشته باشند، خریدهای خود را جلو می‌اندازند، تولیدکنندگان قیمت‌ها را زودتر بالا می‌برند و سرمایه‌گذاران از فعالیت در بخش‌های تولیدی خودداری می‌کنند. این روند باعث می‌شود تورم واقعی شکل بگیرد، حتی اگر شرایط اقتصادی بنیادین چنین تورمی را توجیه نکند.
پیامدهای تورم انتظاری در اقتصاد ایران شامل کاهش اعتماد مردم به سیاست‌های دولت، ناکارآمدی سیاست‌های پولی و مالی، و بی‌ثباتی اقتصادی است. همچنین، سرمایه‌ها به جای هدایت به سمت تولید، به بازارهای غیرمولد مانند طلا، ارز و ملک می‌روند که باعث کاهش رشد اقتصادی و اشتغال می‌شود.
این وضعیت برای دهک‌های کم‌درآمد بسیار آسیب‌زننده است، زیرا قدرت خرید آن‌ها کاهش یافته و شکاف طبقاتی افزایش می‌یابد که می‌تواند به نارضایتی اجتماعی و تهدید امنیت اقتصادی کشور منجر شود.
در چنین شرایطی، برنامه‌ریزی برای بنگاه‌ها دشوار می‌شود و رشد اقتصادی کند می‌گردد. همچنین، افزایش تقاضا برای ارزهای خارجی باعث کاهش ارزش ریال و افزایش قیمت کالاهای وارداتی و داخلی می‌شود و کنترل تورم سخت‌تر می‌گردد.
برای مقابله با تورم انتظاری، دولت باید اعتماد عمومی را با شفاف‌سازی سیاست‌ها افزایش دهد، ثبات در تصمیم‌گیری‌ها را حفظ کند، بانک مرکزی را مستقل و مقتدر نگه دارد، انتظارات غیرواقعی را با اطلاع‌رسانی درست کاهش دهد و همزمان به بهبود معیشت مردم توجه ویژه داشته باشد.