به گزارش سرویس تاریخ ساعدنیوز، احمدشاه قاجار، آخرین پادشاه سلسله قاجار، در 5 دی 1275 خورشیدی (21 دسامبر 1896) در تهران به دنیا آمد. او فرزند محمدعلی‌شاه و نوه مظفرالدین‌شاه بود. احمد میرزا در سال‌های نخست زندگی خود، مانند دیگر شاهزادگان قاجاری، در فضای سنتی دربار رشد کرد و آموزش دید.
آموزش احمدشاه از همان کودکی آغاز شد. ترکیبی از تعلیمات سنتی مانند قرآن، زبان عربی و تاریخ اسلام، و همچنین زبان فرانسوی و مفاهیم مدرن درسی، بخش مهمی از تربیت درباری او را تشکیل می‌داد. از جمله معلمان او می‌توان به عبدالله مستوفی، تاریخ‌نگار مشهور دوره قاجار، اشاره کرد که بعدها در کتاب شرح زندگانی من تصویری دقیق از روحیات احمدشاه ارائه داد.
در سال 1288 خورشیدی، پس از خلع پدرش محمدعلی‌شاه توسط مشروطه‌خواهان، احمدشاه در حالی که تنها 13 سال سن داشت به‌عنوان پادشاه معرفی شد. از آن زمان تا چهار سال بعد، عضدالملک قاجار به عنوان نایب‌السلطنه اداره امور را برعهده داشت تا شاه به سن قانونی برسد.
در بسیاری از منابع تاریخی، احمدشاه در نوجوانی فردی آرام، کم‌حرف و درونگرا توصیف شده که علاقه چندانی به حکومت‌داری نشان نمی‌داد. عبدالله مستوفی در خاطرات خود به این نکته اشاره می‌کند که احمدشاه برخلاف اجداد خود، روحیه سیاست‌مداری نداشت و بیشتر تحت تأثیر اطرافیان بود.
class="r-img-ratio">>
class="r-font-small">>تصویری تاریخی از همکلاسی های احمدشاه در سنین کودکی در لباس نظامی