به گزارش سرویس تاریخ ساعدنیوز، سال 132 میلادی دستگاهی به نام «Houfeng Didong Yi» (به معنای «ابزاری برای اندازه‌گیری بادهای فصلی و حرکات زمین») اختراع کرد که به عنوان نخستین زلزله‌نگار جهان شناخته می‌شود.
ساختار و عملکرد دستگاه
این دستگاه به شکل یک ظرف بزرگ برنزی بود که در اطراف آن هشت سر اژدها قرار داشتند، هر کدام یک گوی برنزی در دهان خود داشتند. زیر هر سر اژدها، یک قورباغه برنزی با دهان باز قرار گرفته بود. درون ظرف، یک پاندول معلق قرار داشت که در صورت وقوع زلزله، حرکت می‌کرد و باعث می‌شد یکی از اژدهاها گوی خود را رها کند تا در دهان قورباغه بیفتد. صدای برخورد گوی با قورباغه، هشدار وقوع زلزله را می‌داد و جهت آن را نیز مشخص می‌کرد.
اثبات کارایی دستگاه
طبق گزارش‌های تاریخی، در سال 134 میلادی، این دستگاه زلزله‌ای را در منطقه لانگ‌شی (Longxi) در استان گانسو، حدود 500 کیلومتر دورتر از پایتخت وقت، لوویانگ (Luoyang)، شناسایی کرد. در حالی که ساکنان پایتخت هیچ لرزشی احساس نکرده بودند، دستگاه نشان داد که زلزله‌ای در جهت غرب رخ داده است. چند روز بعد، پیام‌رسانی از غرب رسید و وقوع زلزله را تأیید کرد.
رمز و راز مکانیزم داخلی
اگرچه توصیفاتی از ظاهر و عملکرد کلی دستگاه وجود دارد، اما مکانیزم دقیق داخلی آن هنوز ناشناخته است. برخی نظریه‌ها پیشنهاد می‌کنند که پاندول مرکزی با حرکت خود، اهرم‌هایی را فعال می‌کرد که باعث رها شدن گوی از دهان یکی از اژدهاها می‌شد. با این حال، هیچ نسخه اصلی از دستگاه باقی نمانده است و بازسازی‌های مدرن بر اساس توصیفات تاریخی انجام شده‌اند.
اهمیت تاریخی
اختراع Zhang Heng نه تنها نشان‌دهنده پیشرفت علمی چین باستان در زمینه زلزله‌شناسی است، بلکه تأثیرات عمیقی بر توسعه فناوری‌های آینده در این حوزه داشته است. این دستگاه نمونه‌ای از ترکیب هنر، علم و مهندسی در تمدن چین باستان است.
class="r-img-ratio">>
class="r-img-ratio">>