به گزارش سرویس تاریخ ساعدنیوز، در تاریخ مغول‌ها، استفاده از منابع موجود برای بقاء اهمیت زیادی داشت. یکی از روش‌های جالب آن‌ها، نوشیدن مقدار کمی خون از اسب‌های خود در مواقع اضطراری بود. با ایجاد برشی کوچک در رگ گردن اسب، مقدار کمی خون گرفته می‌شد که به اسب آسیبی نمی‌زد و به سرعت بهبود می‌یافت. این خون می‌توانست به‌صورت خالص یا مخلوط با شیر یا آب مصرف شود.
مارکو پولو، جهانگرد معروف، در سفرهای خود به سرزمین‌های مغول‌نشین اشاره کرده که مغول‌ها می‌توانستند تا ده روز بدون غذای پخته و آتش، تنها با استفاده از خون و شیر اسب‌های خود سفر کنند.
این روش نه تنها نشان‌دهنده توانایی مغول‌ها در استفاده از منابع موجود بود، بلکه نقش اسب را به‌عنوان یک منبع حیاتی در زندگی روزمره و نظامی آن‌ها برجسته می‌کرد.
class="r-img-ratio">>