به گزارش سرویس چند رسانه ای ساعدنیوز، آلفرد وقتی با اولین سکّه در باغ گیلاسش مواجه شد، فکر کرد شاید کسی آن را گم کرده است، اما با پیدا شدن پنج سکه دیگر، ماجرا جدی‌تر شد. چند ماه بعد، زمانی که او مشغول زیر و رو کردن خاک زیر یکی از درختان گیلاس بود، 19 سکه برنزی دیگر هم پیدا کرد. همین کشف ساده باعث شد او از پسرش بخواهد درباره باستانی بودن یا نبودن سکه‌ها تحقیق کند، زیرا به یاد داشت که دو سال قبل از آن یعنی در سال 2013 نشانه‌هایی از یک سکونت‌گاه رومی در نزدیکی شهر فریک کشف شده بود.
پس از اطلاع‌رسانی به مقامات، تیمی از باستان‌شناسان ایالتی در ماه سپتامبر همان سال حفاری در محل را آغاز کردند. این پروژه تا مدت‌ها به صورت محرمانه پیگیری شد تا از ورود غارتگران جلوگیری شود.
class="r-img-ratio">>
نتیجه حفاری، فراتر از حد انتظار بود: بیش از 4100 سکه رومی در فضایی کوچک پیدا شد که در مجموع 15 کیلوگرم وزن داشتند. شواهد نشان می‌داد که این سکه‌ها در کیسه‌هایی چرمی یا پارچه‌ای دفن شده بودند که البته با گذر زمان پوسیده بودند.
این گنجینه اکنون در موزه ویندونیسا در شهر بروگ نگهداری می‌شود. اغلب این سکه‌ها از نوع «آنتونینیانوس» هستند که در دوره امپراتورانی همچون اورلیان، تاسیتوس، پروبوس، کارینوس، دیوکلتیان و ماکسیمیان (بین سال‌های 270 تا 305 میلادی) ضرب شده‌اند. کارشناسان معتقدند این سکه‌ها بلافاصله پس از ضرب از چرخه گردش خارج شده‌اند.
class="r-img-ratio">>
سکه آنتونینیانوس نخستین‌بار توسط امپراتور کاراکالا در سال 215 میلادی معرفی شد. در دوران گالیِنوس، میزان نقره آن تنها 4 درصد بود و حتی با تلاش اورلیان برای افزایش آن به 5 درصد، این سکه‌ها در پایان قرن سوم میلادی تقریباً بی‌ارزش شده بودند.
اما سکه‌های پیدا شده در باغ گیلاس اوکن، برخلاف بسیاری از سکه‌های آن دوره، نقره‌ای‌تر و مرغوب‌تر بودند. هوگو دوپلر، سکه‌شناس سوئیسی، معتقد است صاحب این گنج با دقت سکه‌هایی با بیشترین میزان نقره را انتخاب کرده بوده تا ارزش دارایی‌اش در دوران بی‌ثباتی اقتصادی حفظ شود. در منطقه‌ای روستایی مانند اوکن که بانک وجود نداشت و تهدید حمله اقوام ژرمن نیز در کار بود، دفن کردن این سکه‌ها تصمیمی هوشمندانه به‌نظر می‌رسیده است.
سکه آنتونینیانوس نخستین‌بار توسط امپراتور کاراکالا در سال 215 میلادی معرفی شد. در دوران گالیِنوس، میزان نقره آن تنها 4 درصد بود و حتی با تلاش اورلیان برای افزایش آن به 5 درصد، این سکه‌ها در پایان قرن سوم میلادی تقریباً بی‌ارزش شده بودند.
اما سکه‌های پیدا شده در باغ گیلاس اوکن، برخلاف بسیاری از سکه‌های آن دوره، نقره‌ای‌تر و مرغوب‌تر بودند. هوگو دوپلر، سکه‌شناس سوئیسی، معتقد است صاحب این گنج با دقت سکه‌هایی با بیشترین میزان نقره را انتخاب کرده بوده تا ارزش دارایی‌اش در دوران بی‌ثباتی اقتصادی حفظ شود. در منطقه‌ای روستایی مانند اوکن که بانک وجود نداشت و تهدید حمله اقوام ژرمن نیز در کار بود، دفن کردن این سکه‌ها تصمیمی هوشمندانه به‌نظر می‌رسیده است.
class="r-img-ratio">>
تا امروز فقط چهار گنجینه سکّه با بیش از 4000 قطعه در سوییس شناسایی شده‌اند که دو مورد آن‌ها مربوط به یک قرن پیش، و مورد دیگر در سال 2014 در شهر اورسلینا (در نزدیکی مرز ایتالیا) کشف شده بود.
منبع: فرادید