طالع‌بینی روز دوشنبه 29 اردیبهشت 1404: راز پشیمانی کسی که بارها دلت را شکسته — تقویم نجومی، اعمال، ذکر و نماز امروز

تقویم نجومی دوشنبه 29 اردیبهشت 1404

مصادف با 21 ذی القعده 1446 قمری و 19 مه 2025 از نظرتان می گذرد. فردا دوشنبه متعلق است به امام حسن علیه‌السلام و امام حسین علیه‌السلام اعمال نیک خود را به پیشگاه مقدس ایشان هدیه کنیم تا ثواب دوچندان نصیبمان گردد.

تقویم امروز

اوقات شرعی دوشنبه 29 اردیبهشت 1404

مناسبت های دوشنبه 29 اردیبهشت

29 اردیبهشت شصتمین روز از سال در گاه‌شماری خورشیدی است. به پایان سال 305 روز (306 روز در سال کبیسه) مانده‌است.21 ذیقعده، بیست و یکمین روز از ماه ذیقعده در تقویم هجری قمری است. در تقویم هجری قمری قراردادی این روز سیصد و شانزدهمین روز سال است.

19 مه در تقویم گرگوری، صد و سی و نهمین (در سال‌های کبیسه صد و چهلمین) روز سال است. 226 روز تا پایان سال باقی است.

تقویم همسران دوشنبه 29 اردیبهشت 1404

امروز قمر در «برج دلو» می‌باشد. تقارن (نحسین)

مناسب برای امور زیر است:

نامگذاری نوزاد، تعمیر خانه، امور حفاری، نوره مالیدن ، امور زراعی، ختنه نوزاد

ممنوعات روز 29 اردیبهشت

امور اساسی و زیربنایی ، نوشتن سند و قرارداد، امور مربوط به حرز ، معاملات کلان، امور ازدواجی ، دیدارها

‌مسافرت مکروه و خوف حادثه دارد.

زایمان مناسب نیست.

انعقاد نطفه امشب (شب دوشنبه) فرزند حافظ قرآن گردد‌. ان‌شاءالله

مباشرت برای سلامتی مفید می‌باشد.

اصلاح سر و صورت موجب دولت می‌شود‌.

حجامت، فصد، خون‌دادن باعث روشنی دل می‌شود.

ناخن گرفتن مناسب و دارای برکات خوبی است از جمله، قاری و حافظ قرآن گردد.

بریدن پارچه روز بسیار مناسب و موجب برکت می‌شود.

تعبیر خواب رویایی که امشب (شب دوشنبه) دیده شود، تعبیرش طبق آیهٔ 21 سوره مبارکه انبیاء علیهم السلام است.

﴿﷽ ام اتخذوا الهه من الارض﴾

اگر کسی با خواب بیننده کدورت و مشکلی داشت بر طرف می‌شود.

مطلب خود را در این مضامین قیاس کنید.

وقت استخاره

از طلوع فجر تا طلوع آفتاب

از ساعت 10 تا ساعت 12

از ساعت 16 تا عشای آخر(وقت خوابیدن)

ذکر روز دوشنبه

«یَا قٰاضیَ الْحاجات» 100 مرتبه ، ذکر بعد از نماز صبح 129 مرتبه «یَا لَطیٖف»، موجب یافتن مال کثیر می‌گردد.

آیا دوشنبه 29 اردیبهشت قمر در عقرب است؟

خیر دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 ماه قمر در عقرب نیست. روزهای قمر در عقرب اردیبهشت ماه 1404 به این شرح است :

قمر در عقرب اردیبهشت ماه روز 20 اردیبهشت ساعت 23:23 آغاز شده و 23 اردیبهشت ساعت 12:5 قمر از صورت فلکی عقرب خارج می‌شود.

قمر در عقرب بر مبنای برج عقرب

یک مبنای دیگر که اهل نجوم در رابطه با قمر در عقرب بیشتر از آن آگاهی دارند و سختی کار آن این است که شناخت آن نیاز به تخصص های خاص نجومی دارد، وجود قمر در برج عقرب هست که معمولا از انتهای زمان وجود قمر در صورت فلکی عقرب آغاز می شود و تا دو روز بعد ادامه دارد، این مبنا یک مبنای کاملا تخصصی است که از اختیارات دقیق نجومی بدست می آید و اکثرا به این زمان اهمیت داده نمی شود اما از آن جایی که احتیاط شرط عقل است، گاهی اقتضای این وجود دارد از انجام امور مهمه درایام قمر در عقرب خود داری کرد تا بهترین نتیجه بدست آورده شود.

رویدادهای نجومی دوشنبه 29 اردیبهشت

ساعات سعد و نحس کواکب ( روش اول مجربات قاطع)

ساعت های سعد و نحس دوشنبه

دعای روز دوشنبه

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى لَمْ یُشْهِدْ أَحَداً حِینَ فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ، وَلَا اتَّخَذَ مُعِیناً حِینَ بَرَأَ النَّسَمَات ، لَمْ یُشَارَکْ فِى الْإِلٰهِیَّهِ، وَلَمْ یُظاهَرْ فِى الْوَحْدَانِیَّهِ، کَلَّتِ الأَلْسُنُ عَنْ غَایَهِ صِفَتِهِ، وَالْعُقُولُ عَنْ کُنْهِ مَعْرِفَتِهِ، وَتَوَاضَعَتِ الْجَبابِرَهُ لِهَیْبَتِهِ، وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْیَتِهِ، وَانْقَادَ کُلُّ عَظِیمٍ لِعَظَمَتِهِ، فَلَکَ الْحَمْدُ مُتَواتِراً مُتَّسِقاً، وَمُتَوالِیاً مُسْتَوْسِقاً وَصَلَوَاتُهُ عَلَىٰ رَسُو لِهِ أَبَداً، وَسَلامُهُ دَائِماً سَرْمَداً،

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، ستایش خدا را که هنگام آفرینش آسمان‌ها و زمین احدی را گواه نگرفت و به گاه ایجاد جانداران یاوری انتخاب نکرد، در معبود بودن انبازی ندارد و در یکتایی‌اش نیاز به پشتیبانی ندارد، زبان‌ها از بیان نهایت وصفش درمانده و خردها از ژرفای شناختش وامانده و گردنکشان در برابر عظمتش فروتن و چهره‌ها از بیم او در تنگنا افتاده و هر بزرگی در برابر بزرگی‌اش تسلیم گشته است. ستایش پیاپی و پیوسته و دنباله‌دار و پایدار فقط ویژه توست و رحمت همیشگی و درود جاودان و بی‌پایان او بر رسولش باد.

اللّٰهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ یَوْمِى هٰذَا صَلاحاً، وَأَوْسَطَهُ فَلاحاً، وَآخِرَهُ نَجَاحاً؛ وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ یَوْمٍ أَوَّلُهُ فَزَعٌ، وَأَوْسَطُهُ جَزَعٌ، وَآخِرُهُ وَجَعٌ . اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ، وَکُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ، وَکُلِّ عَهْدِ عَاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ أَفِ بِهِ،

خدایا! ابتدای امروزم را خیر و صلاح و میانه امروزم را رستگاری و پایانش را کامیابی قرار ده؛ و به تو پناه می‌آورم از روزی که آغازش شیون و میانش بی‌تابی و پایانش دردمندی است، خدایا! از تو آمرزش می‌خواهم برای هر نذری که کردم و هر وعده‌ای که دادم و هر پیمانی که بستم سپس به آن وفا نکردم

وَأَسْأَلُکَ فِى مَظَالِمِ عِبَادِکَ عِنْدِى، فَأَیُّما عَبْدٍ مِنْ عَبِیدِکَ أَوْ أَمَهٍ مِنْ إِمَائِکَ، کَانَتْ لَهُ قِبَلِى مَظْلِمَهٌ ظَلَمْتُهَا إِیَّاهُ، فِى نَفْسِهِ، أَوْ فِى عِرْضِهِ، أَوْ فِى مَالِهِ، أَوْ فِى أَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ، أَوْ غِیبَهٌ اغْتَبْتُهُ بِهَا، أَوْ تَحَامُلٌ عَلَیْهِ بِمَیْلٍ أَوْ هَوَىً، أَوْ أَنَفَهٍ أَوْ حَمِیَّهٍ أَوْ رِیَاءٍ أَوْ عَصَبِیَّهٍ، غَائِباً کَانَ أَوْ شَاهِداً، وَ حَیّاً کَانَ أَوْ مَیِّتاً، فَقَصُرَتْ یَدِى، وَضَاقَ وُسْعِى عَنْ رَدِّهَا إِلَیْهِ وَالتَّحَلُّلِ مِنْهُ؛ فَأَسْأَلُکَ یَا مَنْ یَمْلِکُ الْحَاجَاتِ، وَهِىَ مُسْتَجِیبَهٌ لِمَشِیَّتِهِ، وَمُسْرِعَهٌ إِلَىٰ إِرادَتِهِ، أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُرْضِیَهُ عَنِّى بِمَا شِئْتَ، وَتَهَبَ لِى مِنْ عِنْدِکَ رَحْمَهً، إِنَّهُ لَاتَنْقُصُکَ الْمَغْفِرَهُ، وَلَا تَضُرُّکَ الْمَوْهِبَهُ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ،

و پرداخت حقوق بندگانت را که بر عهده دارم از تو درخواست می‌کنم، پس هر بنده‌ای از بندگانت و هر کنیزی از کنیزانت که او را نزد من حقی پایمال شده باشد که در آن به جان یا آبرو یا مال یا خانواده‌اش یا فرزندش ستم روا داشته‌ام یا غیبتی از او کرده‌ام یا بر اثر میل خود یا خواهش دل یا تکبّر یا خشم یا خودنمایی یا تعصّب بر او باری نهاده‌ام، این بنده یا کنیزت غایب باشد یا حاضر، زنده باشد یا مرده و دستم کوتاه شده و توانائی‌ام محدود از پرداخت آن حق یا طلب حلالیت از اوست؛ از تو می‌خواهم ای کسی که رفع نیازها در اختیار اوست و حاجات در برابر مشیت او اجابت‌پذیر و به‌ سوی اراده‌اش شتابانند، که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و آن بنده را که بر او ستمی کردم هرگونه که خواهی از من راضی گردانی و از سوی خود مرا رحمت عطا کنی، چه آمرزیدن از تو نکاهد و بخشیدن به تو زیان نرساند،

اللّٰهُمَّ أَوْلِنِى فِى کُلِّ یَوْمِ اثْنَیْنِ نِعْمَتَیْنِ مِنْکَ ثِنْتَیْنِ، سَعادَهً فِى أَوَّ لِهِ بِطَاعَتِکَ، وَنِعْمَهً فِى آخِرِهِ بِمَغْفِرَتِکَ، یَا مَنْ هُوَ الْإِلٰهُ، وَلَا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِوَاهُ.

ای مهربان‌ترین مهربانان؛ خدایا! در هر دوشنبه از سوی خویش دو نعمت به من عطا کن، خوشبختی به بندگی‌ات را در آغازش و نعمت آمرزشت را در پایانش، ای آن‌که تنها او شایسته پرستش است و جز او کسی گناهان را نیامرزد.

نماز روز دوشنبه

و نیز [امام عسکری] فرمود: هرکه روز دوشنبه ده رکعت نماز بجا آورد و در هر رکعت سوره «حمد» و ده مرتبه سوره «توحید» را بخواند، حق‌تعالی در قیامت برای او نوری قرار دهد که موقف را روشنایی بخشد تا در آن روز همه بندگان خدا بر او غبطه برند.

راوی از آن حضرت پرسید در چه وقتی از روز باید این نماز را بجای آورد؟ فرمود: بین طلوع آفتاب تا ابتدای ظهر.

زیارت روز دوشنبه امام حسن مجتبی (ع)

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فاطِمَهَ الزَّهْرَاءِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حَبِیبَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صِفْوَهَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّهَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صِرَاطَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا بَیَانَ حُکْمِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نَاصِرَ دِینِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا السَّیِّدُ الزَّکِىُّ؛

سلام بر تو ای فرزند فرستاده پروردگار جهانیان، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهرا، سلام بر تو ای محبوب خدا، سلام بر تو ای برگزیده‌ی خدا، سلام بر تو ای امین خدا، سلام بر تو ای حجت خدا، سلام بر تو ای نور خدا، سلام بر تو ای راه خدا، سلام بر تو ای بیان حکم خدا، سلام بر تو ای یار دین خدا، سلام بر تو ای سرور پاک‌نهاد؛

السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْبَرُّ الْوَفِىُّ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْقَائِمُ الْأَمِینُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَالِمُ بِالتَّأْوِیلِ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْهَادِى الْمَهْدِىُّ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الطَّاهِرُ الزَّکِىُّ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا التَّقِىُّ النَّقِىُّ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْحَقُّ الْحَقِیقُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الشَّهِیدُ الصِّدِّیقُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ وَرَحْمَهُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ.

سلام بر تو ای نیکوکردار وفادار، سلام بر تو ای قیام‌کننده‌ی امین، سلام بر تو ای آگاه به تأویل، سلام بر تو ای راهنمای راه‌یافته، سلام بر تو ای پاک و پاکیزه، سلام بر تو ای پرهیزگار پاک‌دامن، سلام بر تو ای حقیقت راستین و آشکار، سلام بر تو ای شهید راست‌کردار، سلام بر تو ای ابا محمّد حسن بن علی و رحمت و برکات خدا بر تو باد.

زیارت روز دوشنبه امام حسین (ع)

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدَهِ نِساءِ الْعالَمِینَ، أَشْهَدُ أَنَّکَ أَقَمْتَ الصَّلاَهَ، وَآتَیْتَ الزَّکَاهَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ، وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً، وَجَاهَدْتَ فِى اللّٰهِ حَقَّ جِهادِهِ حَتَّىٰ أَتَاکَ الْیَقِینُ، فَعَلَیْکَ السَّلامُ مِنِّى مَا بَقِیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهَارُ، وَعَلَىٰ آلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ؛

سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای فرزند سرور زنان جهانیان، گواهی می‌دهم که تو نماز را بپا داشتی و زکات را پرداختی و امر به معروف و نهی از منکر نمودی و خدا را خالصانه عبادت کردی و در راه خدا به نحو شایسته به جهاد برخاستی تا آن‌که مرگ به سویت آمد، بنابراین از من بر تو سلام تا هستم و تا شب و روز باقی است و سلام بر خاندان پاک و پاکیزه‌ات؛

أَنَا یَا مَوْلَاىَ مَوْلىً لَکَ وَ لِآلِ بَیْتِکَ، سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ، مُؤْمِنٌ بِسِرِّکُمْ وَجَهْرِکُمْ، وَظَاهِرِکُمْ وَبَاطِنِکُمْ، لَعَنَ اللّٰهُ أَعْداءَکُمْ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ، وَأَنَا أَبْرَأُ إِلَى اللّٰهِ تَعالىٰ مِنْهُمْ، یَا مَوْلَاىَ یَا أَبا مُحَمَّدٍ، یَا مَوْلَاىَ یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، هٰذا یَوْمُ الإِثْنَیْنِ وَهُوَ یَوْمُکُما وَبِاسْمِکُما وَأَنَا فِیهِ ضَیْفُکُما، فَأَضِیفانِى وَأَحْسِنا ضِیَافَتِى، فَنِعْمَ مَنِ اسْتُضِیفَ بِهِ أَنْتُمَا، وَأَنَا فِیهِ مِنْ جِوارِکُما فَأَجِیرانِى، فَإِنَّکُمَا مَأمُورانِ بِالضِّیافَهِ وَالْإِجارَهِ، فَصَلَّى اللّٰهُ عَلَیْکُمَا وَآلِکُمَا الطَّیِّبِینَ.

ای مولای من، من دل‌بسته‌ی تو و خاندان تو هستم، در صلحم با آن‌که با شما در صلح است و در جنگم با آن‌که با شما در جنگ است، من به نهان و آشکار و ظاهر و باطن شما ایمان دارم، لعنت خدا بر دشمنانتان از گذشتگان و آیندگان، من از آنان به‌سوی خدا بیزاری می‌جویم، ای مولای من ای ابا محمّد، ای سرور من ای اباعبدالله، امروز روز دوشنبه است و روز شما دو بزرگوار و به نام شماست و من در این روز مهمان شما هستم، پذیرای من باشید و نیکو پذیرایی کنید، چه خوشبخت میهمانی است آن‌که شما میزبانش باشید و من در این روز از پناهندگان به شمایم، پس مرا پناه دهید، به یقین شما از سوی خدا مأمور به پذیرایی کردن و پناه دادنید، خدا بر شما و خاندان پاکتان درود فرستد.