به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری ساعدنیوز، در واپسین سال‌های سلطنت محمدرضا پهلوی، افزایش بی‌سابقه درآمدهای نفتی منجر به ولخرجی‌های عجیب او شد؛ از جمله این ولخرجی‌ها، پرداخت‌های مالی برای تأثیرگذاری در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا بود. شاه که بقای سلطنت خود را در گرو حمایت واشینگتن می‌دانست، در انتخابات سال 1976 مبلغی حدود 120 میلیون دلار از منابع نفتی ایران را صرف حمایت از کمپین انتخاباتی جرالد فورد کرد. اما برخلاف پیش‌بینی شاه، جیمی کارتر پیروز انتخابات شد و حتی با وجود روابط خوب با برژینسکی، نتوانست جلوی سقوط پهلوی را بگیرد.
تحلیل‌گران معتقدند که چنین رویکردهایی از سوی حکومت‌های نفتی و سلطنتی امری رایج است؛ آن‌ها در نبود پشتوانه مردمی به‌دنبال کسب حمایت خارجی هستند و در ازای آن امتیازات بزرگی می‌دهند. در این راستا، دونالد ترامپ نیز با درک روانشناسی سلاطین عربی، سیاستی مشابه در پیش گرفت و با دامن‌زدن به «ایران‌هراسی»، موفق شد قراردادهای پرسود تسلیحاتی با آن‌ها منعقد کند؛ قراردادهایی که عملاً چیزی جز فروش «تضمین بقا» نبود.
این معامله‌ها اگرچه به نفع اقتصاد آمریکا تمام می‌شود، اما پرسشی مهم برای هر دو طرف باقی می‌ماند: آیا این حمایت‌های مالی و سیاسی واقعاً تضمینی برای بقای سلطنت یا اولویت‌یافتن آمریکا در نظام جهانی خواهد بود؟
منبع: روزنامه جوان