به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری ساعدنیوز، در روزهای اخیر، دولت برای مقابله با بحران انرژی، ساعات کاری کارمندان و زمان آغاز مدارس را به 6 صبح تغییر داده است؛ تصمیمی که به‌ویژه در روزهای پایانی سال تحصیلی با واکنش‌های زیادی روبه‌رو شده است. این تغییر، موجب سردرگمی خانواده‌ها و افزایش نارضایتی در جامعه شده و بار دیگر توجه‌ها را به موضوع حذف تغییر ساعت رسمی کشور جلب کرده است؛ تصمیمی که دو سال پیش با هدف کاهش بی‌نظمی‌های اجتماعی اتخاذ شد.
در طول دو دهه اخیر، موضوع تغییر ساعت رسمی کشور همواره محل مناقشه بوده است. موافقان این سیاست بر صرفه‌جویی در مصرف برق و کاهش فشار بر شبکه انرژی تأکید داشتند. طبق گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس در سال 1385، تغییر یک‌ساعته زمان می‌توانست روزانه بیش از 23 میلیون کیلووات‌ساعت در مصرف برق صرفه‌جویی ایجاد کند؛ صرفه‌جویی‌ای که معادل 300 میلیون دلار سرمایه‌گذاری برای تأمین برق جدید بود.
در مقابل، مخالفان تغییر ساعت آن را مضر برای سلامت جسمی و روانی مردم می‌دانستند و بر هم‌ریختگی ساعات خواب، اضطراب و ناهماهنگی اجتماعی را از جمله تبعات آن برمی‌شمردند. این دیدگاه در نهایت منجر به تصویب قانون «عدم تغییر ساعت رسمی کشور» در سال 1401 شد. اما اکنون، با بازگشت خاموشی‌ها و تغییر اجباری در روال زندگی روزمره، بسیاری از کارشناسان و حتی کاربران شبکه‌های اجتماعی در حال بازنگری در این تصمیم هستند.
سه سال پس از توقف تغییر ساعت رسمی کشور، به‌نظر می‌رسد راه‌حل جایگزینی که قرار بود بی‌نظمی را کاهش دهد، خود موجب بی‌نظمی تازه‌ای شده است. بازگشت خاموشی‌ها و تغییرات ناگهانی در زمان آغاز روز کاری، این پرسش را پررنگ کرده که آیا کنار گذاشتن سیاست تغییر ساعت، تصمیمی سنجیده بود یا نه. شاید زمان آن رسیده که نگاه دوباره‌ای به سیاست‌های انرژی و تنظیم ساعت رسمی کشور انداخته شود.