به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز، خلیج فارس، این آبراه نیلگون در جنوب ایران، نه‌تنها یکی از مهم‌ترین شاه‌راه‌های نفتی و تجاری جهان است، بلکه میراث‌دار تمدنی‌ست که هزاران سال قدمت دارد. نخستین اشاره‌ها به خلیج فارس در متون تاریخی، به دوران امپراتوری‌های باستانی ایران، مانند ایلام، هخامنشی و ساسانی بازمی‌گردد. در همه این متون، این پهنه آبی با نام‌هایی چون "بحر فارس"، "الخلیج الفارسی" و "Persicus Sinus" شناخته می‌شده است.
در نقشه‌های جغرافی‌دانان بزرگ جهان مانند بطلمیوس (قرن دوم میلادی)، این خلیج با نام «Persian Gulf» ثبت شده. حتی در اسناد سازمان ملل، یونسکو، و کنوانسیون‌های بین‌المللی، نام رسمی و مورد پذیرش همچنان Persian Gulf است.
با وجود این، در دهه‌های اخیر، برخی دولت‌های منطقه با حمایت رسانه‌ای و لابی‌های سیاسی، تلاش کرده‌اند تا نام جعلی «خلیج عربی» را به‌جای نام واقعی آن جا بیندازند. اما تاریخ ایستاده و پابرجاست، و شواهد فراوانی از کتب تاریخی، نقشه‌ها، و سفرنامه‌های جهانگردان (از ابن بطوطه گرفته تا مارکوپولو) گواهی می‌دهند که این خلیج از آغاز، فارس بوده و خواهد ماند.
خلیج فارس برای ما فقط یک نام جغرافیایی نیست؛ بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی ملت ایران است. روز دهم اردیبهشت (روز ملی خلیج فارس)، یادآور مقاومت جانانه ایرانیان علیه استعمار پرتغالی‌ها در قرن 17 میلادی است؛ زمانی که نیروهای ایرانی به فرماندهی امام‌قلی‌خان توانستند جزایر خلیج فارس را بازپس بگیرند.