ناصرالدین شاه طی پنجاه سال پادشاهی، جز به قصد تفریح از پایتخت خارج نشد. او طی این سال‌ها چهاربار به صفحات عراق سفر کرد. سفرنامه عراق عجم حاصل آخرین سفر او به سلطان‌آباد عراق است (1271 خورشیدی/ 1309 هـ. ق). در این سفر قریب به یکصد دستگاه کالسکه و درشکه با تودوزی‌های مخمل و یراق طلایی تا ابراهیم‌آباد به استقبال شاه رفتند. از این تعداد 10 دستگاه کالسکۀ چهار اسبۀ متعلق به ارک حکومتی و خاندان حاج آقا محسن و صمصام الملک و سهام سلطان بود و پانزده دستگاه کالسکۀ دو اسبه متعلق به مالکین و اعیانی بود که در سلطان‌آباد و حومه، کوشک‌های چند طبقه و املاک متعدد و تفنچگی‌های فراوان داشتند. روز دهم ذیقعده 1309 هجری قمری موکب ناصرالدین شاه از دروازۀ رازان وارد عراق شد.
استقبال مردم اراک از ناصرالدین شاه
گوشه‌ای از بازار شهر رشت در دوران قاجار؛ یک نانوایی سنگک در این تصویر دیده می‌شود و در سمت چپ آن پسر نوجوانی مشغول پخت نوعی غذای خیابانی است. در کنار پای پسر خردسالی که در جلوی تصویر دیده می‌شود، می‌توان سر بریدۀ یک گوسفند را مشاهده کرد که احتمالا مربوط همان بساط غذای خیابانی است.
کاخ خشایارشا یا کاخ هدیش از مجموعه تخت جمشید در دوران قاجار؛ این عکس مربوط به قبل از دورانی است که کاوش‌های باستان‌شناسی در مجموعه آغاز شوند.
گروهی از نظامیان فوج جلالی اصفهان؛ ارتشی که ظل‌السلطان پسر ناصرالدین شاه و حاکم اصفهان برای خود ترتیب داده بود . او لباس‌های فرم این نظامیان را از اروپا وارد می‌کرد تا ظاهر سربازانش شبیه ظاهر سربازان ارتش پروس شود.
تصویری از یک دختر نوازنده دورۀ قاجار
مردانی که در حال گرفتن شپش از لباس‌هایشان هستند
گروهی از زنان و کودکان ارمنی در دوران قاجار