علیرضا عصار به عنوان میزبان-مجری کنسرتینو سعی کرده با همکاری تولیدکنندگان همراهش و پلتفرم نماوا، راه سومی را بیازماید. او نه به سمت استیج استعدادیابی رفته و نه هدفش یک برنامه گفتگومحور صرف بوده...
عصار چه کرده؟ او خیلی خوب از خلاء کنسرت های خوب برای عامه مردم باخبر بوده و میدانسته همان کنسرت های موجود نیز برای همگان در دسترس نیست پس یک کار "کنسرتینو" را این گذاشته که در این برنامه و در هر اپیزود، یک یا چند کنسرت خوب اجرا شود. تازه عصار رفته و گروههایی را وارد برنامه کرده که بعضا در حالت عادی شاید هیچ گاه نتوانند کنسرت دهند مثل بر و بچه های سبک راک یا اگر هم کنسرت دهند خیلی خیلی محدود باشد، در نتیجه مخاطب هر اپیزود "کنسرتینو" دعوت است به تماشای کنسرت های مختلف.
به جز این عصار ساختار برنامه کنسرتینو را طوری چیده که در هر قسمت مهمانانی به برنامه بیایند و حرفهای هدفمند دربارهی حرفه موسیقی بزنند. حرفهایی که گرچه همگان آنها را درک میکنند ولی به زردی نمی گراید و اغلب بار آموزشی خود را هم دارد.
علیرضا عصار به خاطر سالهای طولانی کار خوانندگی و به دلیل اینکه جزو معدود خوانندگان موسیقی پاپ بعد از انقلاب است که کپی نمیخواند و سبک خودش را یافته، هم در انتخاب مهمان و هم در انتخاب کنسرت، سعی کرده از افراد و گروههایی استفاده کند که همگی در یک نقطه مشترکند و آن هم اینکه کوک میخوانند.
"کنسرتینو" برنامه ای است که همان قدر که مهیج است و میتواند شگفتی داشته باشد همان قدر هم میتواند آرامش بخش باشد و هم با شنیدن قطعات مختلف آن و همچنین گوش دادن به صحبتهای درگرفته در آن هم میتوان بیشتر آموخت و لذت برد از معاشرتی نزدیک با شماری از موزیسین های قابل قبول.
"کنسرتینو" با علیرضا عصار آغازگر راهی میانه بین "استیج"(رقابت) و "آنکات"(تاکشو) است و این راهی است که میتواند از سوی دیگر علاقمندان برنامه سازی در حیطه موسیقی به کار رود.
گفتنی است برنامه «کنسرتینو» با میزبانی علیرضا عصار، تهیه کنندگی محسن خباز و محمدرضا حسینزاده و کارگردانی میلاد رحیمی از طریق پلتفرم >>نماوا در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.