نوستالژی روز: نگاهی به چیدمان سفره‌های افطاری از آش شعله قلم‌کار تو ظروف چینی گل سرخ و پلاستیکی تا نوای ملکوتی ربنای «استاد محمدرضا شجریان» در دهه 50 و 60

به گزارش سرویس هنر و رسانه ساعدنیوز، ماه رمضان همیشه حال و هوای خاص خودش را دارد، مخصوصاً وقتی که به خاطرات قدیمی و نوستالژیک آن فکر می‌کنیم. آن روزهایی که در خانه‌های قدیمی، دور یک سفره‌ی ساده اما دل‌نشین جمع می‌شدیم، ظرف‌های گل‌سرخی که از قدیم در خانه‌ی مادربزرگ بود، پر از غذاهای خوشمزه‌ی افطار و سحری می‌شدند.

عطر آش رشته‌ای که آرام‌آرام روی اجاق می‌پخت و بخارش با بوی نعنا داغ و پیاز داغ در هم می‌آمیخت، فضا را پر می‌کرد. شله‌زرد با آن رنگ طلایی و عطر هل و زعفران، که رویش با دارچین و خلال بادام تزیین شده بود، همیشه جزئی جدانشدنی از این سفره‌ها بود.

و بعد، لحظه‌ی ملکوتی اذان که با صدای ربنای استاد شجریان همراه می‌شد... انگار تمام خانه در سکوتی معنوی فرو می‌رفت، انگار زمان متوقف می‌شد و تنها صدای دل‌نشین "ربنا..." در فضای خانه طنین می‌انداخت. همه چشم به سفره داشتند، دل‌ها پر از آرامش بود، و اولین جرعه‌ی چای شیرین یا لقمه‌ای از نان و پنیر، طعمی متفاوت از هر روز داشت.

آن لحظه‌های صمیمی، آن دورهمی‌های ساده ولی پر از عشق، حالا تبدیل به خاطره‌ای شده که هر سال با آمدن رمضان، دلمان را برایش تنگ می‌کند.

منبع: اینستاگرام