به گزارش ایرنا، در حالی لیگ برتر فوتبال به هفته‌های پایانی رسیده که حرف و حدیث‌ها درباره فصل نقل و انتقالات تابستانی فصل آینده در حال بالا گرفتن است. شایعات و شنیده‌های مختلف درباره لیست خرید و فروش تیم‌های مختلف به گوش می‌رسد و مدیران باشگاه‌ها در حال آماده شدن برای حضور قابل قبول در بازار جذب بازیکنان موردنظرشان هستند. البته برخی تیم‌ها از هفته‌ها و ماهها قبل رایزنی با گزینه‌های موردنظر سرمربی را آغاز کرده‌اند و منتظر آغاز رسمی فصل نقل و انتقالات هستند تا به صورت رسمی از بازیکنان جدیدشان رونمایی کنند.
با این حال نکته قابل تامل در فصل جاری نقل و انتقالات، اهمیت کنترل و نظارت برقراراردها و ریخت و پاشهایی است که سبب شده برخی تیم‌ها برای ترکاندن بمبهای نقل و انتقالات دورخیز کنند.
در چنین شرایطی و متاثر از وضعیت اقتصادی کشور، اولین اولویت و موضوعی که باید مورد توجه مسئولان نظارتی و قضایی قرار بگیرد، اشراف کامل بر فصل نقل و انتقالات فوتبال در تابستان امسال است.
تا فصل پیش، فدراسیون فوتبال با اجرای قانونی موسوم به سقف بودجه به دنبال نمایشی، جهت رعایت بازی جوانمردانه مالی و کنترل هزینه‌های فوتبال بود، امسال اما به نظر می‌رسد فدراسیون فوتبال که با اجرای گزینشی این قانون و برخوردهای رندومی با متخلفان، جبهه مخالفان این قانون را گسترده‌تر کرده بود، برای بیست و پنجمین دوره لیگ برتر برنامه‌ای در این رابطه ندارد و به نظر می‌رسد بار دیگر قرار است تیم‌ها تا هر اندازه‌ای که دست‌شان به بودجه عمومی رسد، شروع به هزینه‌های زیاد در بازار نقل و انتقالات لیگ برتر کنند.
اگر فدراسیون فوتبال، سقفی هم برای بودجه لحاظ کند، با توجه به برخوردهای گزینشی با باشگاه‌هایی که این سقف را در ۲ فصل اخیر زیر پا گذاشته‌اند، به نظر می‌رسد تنها باشگاه‌هایی که دسترسی بیشتر به آورده‌های مالی ندارند، تنها تیمهایی خواهند بود که سقف بودجه را آن هم نه از سر احترام به این قانون، بلکه به دلیل ناتوانی در هزینه بیشتر، رعایت خواهند کرد.
بدیهی که باشگاه‌هایی که توانایی مالی بالایی دارند، اعتنایی به سقفی که برای بودجه گذاشته خواهد شد، نخواهند کرد. نمونه آن رضا درویش مدیرعامل پرسپولیس بود که ماه گذشته در یک برنامه تلویزیونی به صراحت و بدون اینکه نگران برخوردی باشد، اعلام کرد که قانون سقف بودجه را در فصل آینده رعایت نخواهد کرد و از اینکه این قانون را در فصل جاری رعایت کرده، پیشمان است!
با توجه به چنین نوع نگاهی به نظر می‌رسد قانون سقف بودجه فدراسیون فوتبال ترمز هزینه‌های بی‌ضابطه در فوتبال را نخواهد کشید. به خصوص که باشگاه‌ها برای هزینه کردن بی‌ضابطه در فوتبال با دستی پرتر از همیشه از بودجه‌های کلانی که در اختیارشان است با اسم رمز نشاط مردم و مقابله با رقبایی آسیایی، آماده حضور در بازار نقل و انتقالات هستند.
در چنین شرایطی ضروری است که نهادهای نظارتی و قضایی که همواره منتقد ریخت و پاش‌ها و حیف و میل‌های صورت گرفته در فوتبال ایران هستند، هوشیارتر از قبل، نورافکن‌های نظارتیشان را بر تاریکخانه فوتبال در فصل نقل و انتقالات بتابانند.
بدیهی است اگر سال گذشته باشگاه‌های متمول و خارج از دید نظارتی برای بازیکنان طزار اول، ۵۰ تا ۷۵ میلیارد برای تنها یک فصل پرداخت می‌کردند، برای فصل آینده، پیش‌بینی می‌شود که بازیکنانی که اسم و رسمی در این فوتبال دارند، خواهان قراردادهای ۱۰۰ میلیاردی برای یک فصل شوند. در این شرایط به نظر نمی‌رسد بازیکنان درجه ۲ به دریافت کمتر از ۵۰، ۶۰ میلیارد برای یک فصل هم رضایت بدهند!
به وجود آمدن چنین انتظارات دور از عقل و منطقی نشات گرفته از رهاشدگی بازار نقل و انتقالات در فوتبال ایران است، بازاری که در یک دهه گذشته، بزرگ و بزرگ‌تر شده است.
جولان برخی مدیران و مربیان دلال در کنار گسترش دلالیسم و عدم حساب‌کشی از مدیران بابت ریال به ریالی که هزینه می‌کنند، یک حیاط خلوت برای سوء‌استفاده گسترده گروهی از مربیان، بازیکنان و مدیران فراهم کرده است. آنها هر فصل با امضای قراردادهایی با پول حرفه‌ای برای بازیکنانی که رفتار و عملکردشان کیلومترها با آن رقم فاصله دارد، در حال مکیدن پول‌های کلان و بدون ضابطه هستند تا فساد و ولنگاری مالی در این رشته ورزشی سال به سال بیشتر از قبل گسترش پیدا کند.
در چنین شرایطی انتظار می‌رود علاوه با ورود جدی و بدون تعارف نهادهای نظارتی و بازرسی برای کنترل قراردادها و جلوگیری از افزایش بی‌ضابطه آن، از مدیران باشگاه‌ها حساب‌کشی شود تا مدیری به خودش اجازه ندهد برای خوش‌آمد سکوها، قراردادهای چندبرابری با بازیکنان امضا کرده و ریخت و پاش کند.
