به گزارش ایرنا، انتشار گزارش‌های پرتعداد و اخبار مربوط به باغ ۳۳ هکتاری رامسر - که نه‌تنها در فهرست آثار ملی ثبت شده، بلکه حلقه‌ای کلیدی در پرونده ثبت جهانی منظر طبیعی-تاریخی این شهر محسوب می‌شود به‌وضوح نشان‌دهنده حساسیت بالا و دلبستگی مردم رامسر به این گنجینه تاریخی است.
باغی که نه‌تنها با کالبد شهر، بلکه با روح و روان رامسری‌ها عجین شده است. این باغ که بخشی از هویت و خاطره جمعی مردم رامسر است، طی ۲ دهه گذشته بارها قربانی مداخلات غیرکارشناسی شده و هرگونه تغییر در آن می‌تواند شانس ثبت جهانی را به خطر بیندازد. به همین دلیل کوچک‌ترین اخبار مرتبط با این محوطه تاریخی در کوتاه‌ترین زمان به سوژه‌ای داغ در رسانه‌های اجتماعی تبدیل می‌شود و هر اقدام و تحرکی در هر نقطه از این باغ، چه مثبت و چه منفی، واکنش‌های گسترده افکار عمومی را برمی‌انگیزد.
این باغ ابتدا با ساخت غیرقانونی مجتمع فرهنگی نیمه‌کاره که مانع پیشرفت پرونده ثبت جهانی و روند احیای باغ شد به صدر خبرها آمد. سپس در سال گذشته، با ساخت حوضچه آرامش که قلب رودخانه پلنگ‌رود در محدوده باغ را نشانه گرفت، بار دیگر خبرساز شد. اکنون نیز برگزاری جشنواره گل آزالیا، آن را به کانون توجه صفحه‌های مجازی رامسر تبدیل کرده است و نگرانی‌هایی پیرامون برگزاری آن شکل گرفته است.
نگرانی‌ها درباره جشنواره آزالیا
این رویداد حتی پیش از آغاز، با انتشار تصاویری از فنس‌کشی و نصب سازه‌های موقت در فضای مجازی، موجی از نگرانی‌ها را به‌دنبال داشته است. بسیاری از کاربران نگرانند که این اقدامات به‌جای احیای این میراث طبیعی، به ابزاری برای بهره‌کشی اقتصادی تبدیل شود و آسیب‌های جبران‌ناپذیری به آن وارد کند. برخی نیز بیم آن دارند که برگزاری مداوم چنین جشنواره‌هایی اصالت و هویت باغ را خدشه‌دار سازد.
حساسیت این عرصه تاریخی برای رامسری‌ها به‌حدی است که بلافاصله پس از انتشار خبر برگزاری جشنواره، تعدادی از فعالان اجتماعی برای بررسی اقدامات شهرداری در ضلع غربی باغ به محل مراجعه کردند. ادامه این روند و انتشار عکس‌های بیشتر، حتی به شایعاتی درباره قطع یک یا دو درخت در صفحه‌های مجازی شهرستان دامن زده است.
نگرانی‌ها زمانی شدت یافت که تصاویری از فنس‌کشی و نصب سازه‌های موقت در فضای مجازی منتشر شد و این پرسش را به وجود آورد: آیا شهرداری به جای بهره‌کشی از باغ تاریخی، نمی‌تواند از مکان‌های دیگر برای رویدادهای مشابه استفاده کند؟
شهردار رامسر: جشنواره ده روزه است و در بخش هیرکانی برگزار نمی‌شود
درحالی که برخی کارشناسان میراث فرهنگی معتقدند اقدامات شهرداری برای برگزاری جشنواره گل آزالیا در بخش پوشش گیاهی و درختی باغ ۳۳ هکتاری و مداخله در آن خلاف ضوابط طرح احیای باغ است، شهردار رامسر در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا، برگزاری این جشنواره در منطقه هیرکانی باغ را رد کرد.
مصطفی گلجاری با بیان اینکه این رویداد در بخش جنگلی برگزار نمی‌شود و آسیبی متوجه بخش هیرکانی باغ نخواهد شد، تصریح کرد: برگزاری رویداد نه اقدام عمرانی است و نه ساختمانی. تعدادی بوته گل در گلدان به مدت ۱۰ روز در این محوطه قرار می‌گیرد، زیرا شرایط گل آزالیا به گونه‌ای است که باید در فضای سایه باشد. در فضای آفتابی، این گل‌ها در مدت کوتاهی از بین می‌روند.
وی فنس‌کشی محوطه را موقتی و ۱۰ روزه دانست و گفت: این اقدام با هماهنگی و نظارت میراث فرهنگی انجام شده و حتی تعهد داده‌ایم که هیچ عملیات عمرانی صورت نگیرد. پس از ۱۰ روز، تمام تجهیزات جمع‌آوری می‌شود و محل به حالت عادی بازمی‌گردد. این منطقه باتلاقی است و درخت هیرکانی در آن وجود ندارد.
گلجاری قطع درختان را رد و توضیح داد: دو کنده درخت در این منطقه بود که بخشی از آن هرس شد. ضمن اینکه عکس‌های قبل و بعد از آن موجود است.
وی همچنین اهداف اقتصادی در اجرای این طرح را رد کرد و گفت: رامسر بزرگترین تولیدکننده گل آزالیا در کشور است و این رویداد صرفاً برای حمایت از تولید و جاذبه‌سازی برگزار می‌شود. در سال‌های اخیر، محصولات شاخصی مانند ابریشم، چای، نارنج و کیوی (که منشأ آن رامسر بود) به دیگر شهرها رفت و نام آنها ثبت شد. نمی‌خواهیم این فرصت را از دست بدهیم و قصد داریم این رویداد را به نام رامسر ثبت کنیم.
باغ بر اساس نقشه دهه ۵۰ شمسی احیا می‌شود
باغ ۳۳ هکتاری رامسر به عنوان بخش مهم پرونده ثبت جهانی رامسر و کش وقوس‌های پیش آمده بر سر احیای آن، موجب ورود مستقیم سیدرضا صالحی امیری، وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، به این پرونده شد. در نشستی با مسئولان استانی و شهرستانی، وی برای به سرانجام رسیدن این پرونده ضرب‌الاجل یک‌ماهه تعیین کرد. پس از این مهلت تعیین‌شده، چندین نشست تخصصی با حضور علیرضا ایزدی، مدیرکل ثبت آثار، و شورای حرایم میراث فرهنگی در رامسر برگزار شد. سرانجام پس از گذشت بیش از یک ماه، در تاریخ ۱۴ آبان، ضوابط و مقررات با عنوان کلیات احیای باغ در پی برگزاری نشست‌های تخصصی - به استاندار مازندران ابلاغ شد.
این ابلاغ صرفاً شامل کلیات و بخش سرنوشت‌ساز آن منوط به تهیه نقشه اجرایی و جزئیات کامل بود. به‌گفته علیرضا ایزدی، مدیرکل ثبت آثار وزارت میراث فرهنگی، این نقشه اجرایی بخش حیاتی و اصلی پروژه محسوب می‌شود. یعنی مرحله پایانی و تعیین‌کننده کار، ارسال نقشه‌های اجرایی به همراه جزئیات دقیق است؛ به‌عبارتی نقشه‌ای که تمامی اجزای طرح شامل موقعیت‌یابی‌ها، حدود دخالت‌ها، مواد و مصالح، فرم ظاهری و ابعاد دقیق هر یک از عناصر را به‌طور شفاف مشخص کند.
به گفته ایزدی پس از ارسال جزئیات و نقشه اجرایی و بررسی و تصویب آن در شورای فنی وزارت میراث فرهنگی، اجرای طرح مجاز خواهد بود. بنابراین آنچه از آن زمان تا به امروز در اولویت قرار داشته، نقشه اجرایی و جزئیات دقیق طرح برای شروع عملیات اجرایی است.
ناظر مقیم احیای باغ ۳۳ هکتاری در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا، ضمن اشاره به برگزاری جشنواره در این محدوده، درباره آخرین وضعیت احیای باغ توضیح داد و گفت: مسئولیت من به عنوان ناظر این باغ، منوط به تهیه نقشه اجرایی و تصویب آن توسط شورای عالی وزارت میراث فرهنگی است.
داریوش رحیم‌مشایی نیز در ادامه درباره روند این پرونده به ایرنا گفت: نقشه‌های اجرایی باغ تهیه و به شورای عالی وزارتخانه ارسال شده است. وی افزود: طی روزهای آینده نشست تخصصی دیگری درباره احیای باغ برگزار خواهد شد.
مشایی در پاسخ به پرسشی درباره احتمال آسیب به باغ در زمان برگزاری جشنواره گل آزالیا، تأکید کرد: باغ ۳۳ هکتاری به عنوان حلقه کلیدی پرونده ثبت جهانی رامسر، باید مطابق نقشه‌های تاریخی خود احیا شود. هرگونه تغییر موقت در زمان برگزاری جشنواره، پس از آغاز عملیات اجرایی به حالت اولیه بازگردانده خواهد شد.
به گزارش ایرنا، نگرانی شهروندان رامسری و میراث دوستان این شهر پیشینه تاریخی دارد و تا حدود زیادی به حق است. چراکه باغ ۳۳ هکتاری رامسر که بخش مهمی از پرونده ثبت جهانی منظر طبیعی تاریخی رامسر به شمار می‌آید، طی ۲ دهه گذشته به دلیل مداخلات و آسیب‌هایی که در عرصه و حریم این بافت تاریخی رخ داد، از قرار گرفتن در فهرست دائم میراث جهانی بازماند. مداخلات و در ادامه فشارهای غیرکارشناسی سبب شد احیای باغ به گرهِ کوری برای مسوولان و راه‌یابی‌اش به فهرست میراث جهانی به آرزویی برای رامسری‌ها تبدیل شود. این پرونده نخست سال ۱۳۸۸ برای به عنوان یکی از نامزدهای ثبت‌جهانی ارسال شد اما کارشناسان یونسکو سازه مجتمع فرهنگی را مداخله مستقیم شهری در کالبد یک اثر تاریخی تشخیص دادند و این پرونده از همان زمان تا به امروز وارد کش‌وقوس‌های زیادی شده است. درحالیکه رفعِ آنها و ثبت جهانی این مجموعه تاریخی یک امکان و فرصت بزرگ برای کشور به حساب می‌آید.
