سید رسول موسوی در گفت وگو با خبرنگار سیاسی ایرنا با اشاره به برگزاری دور دوم مذاکرات ایران و آمریکا در رم ایتالیا، افزود: به نظر می‌رسد بتوان چهار ویژگی را برای آن برشمرد: نخست، شفاف‌تر شدن گفت و گوها؛ دوم، روشن‌تر شدن مسیر گفت و گوها؛ سوم، تعریف دقیق‌تر انتظارات طرفین؛ و چهارم، تعیین‌کنندگی میز گفت وگو.
موسوی افزود: پیش از آغاز مذاکرات، اظهارات متناقضی از سوی مقامات آمریکایی مطرح می‌شد، اما جمهوری اسلامی ایران از پاسخگویی به این اظهارات متناقض خودداری ورزید. عباس عراقچی وزیر امور خارجه اعلام کرد که موضع جمهوری اسلامی ایران، پاسخ به موضعی است که طرف آمریکایی در میز گفت و گو مطرح می‌کند و برنامه‌های خود را براساس آن پیش می‌بریم. اگر دقت کنید آن مواضع بسیار حساب‌شده بود و جمهوری اسلامی را از درگیری در مسائل بی‌اساس دور نگه داشت.
این تحلیلگر سیاسی افزود: در میز گفتگوها، مساله روشن‌تر بود و فضایی که پیش از گفت وگوهای رم وجود داشت، تفاوت بنیادی با فضای پس از مذاکرات دارد. بنابراین، مهم‌ترین ویژگی مورد تأکید در دور دوم مذاکرات در رم، تعیین‌کنندگی میز گفت و گوها است.
دیپلمات سابق در ارزیابی خود از روند مذاکرات، گفت: مسیر مذاکرات در کل رو به جلو است و طرفین محدوده انتظارات خود و طرف مقابل را در نظر می‌گیرند. این بدان معناست که می‌دانند چه چیزی را باید بیان کنند و چه چیزی را نباید بیان کنند تا گفت و گوها پیشرفت داشته باشد. این ملاحظه متقابل موجب پیشبرد سازنده مذاکرات می‌شود.
موسوی با بیان اینکه میزان تداوم این ملاحظات بستگی به آینده دارد، گفت: معمولاً در برخی از مباحث، یک طرف چیزی بیش از انتظار خود مطرح می‌کند تا در مسیر چانه‌زنی به دستاوردی بالاتر از کف خواسته‌ها برسد. در این دو دور از گفت و گوها، براساس اخبار منتشر شده، به نظر می‌رسد که طرفین در چارچوب انتظارات متقابل حرکت می‌کنند.
وی درباره چشم‌انداز مذاکرات نیز با تاکید بر اینکه پیش‌بینی آینده امکان‌پذیر نیست،گفت: عوامل متعددی در این مذاکرات تأثیرگذار هستند که مهم‌ترین آن‌ها عوامل مخرب و در رأس آن‌ها نقش تخریبی رژیم صهیونیستی است. وقتی یک مقام رسمی رژیم صهیونیستی اعلام می‌کند که تروری را انجام خواهد داد تا مذاکرات قطع شود، این مساله چگونه قابل تحلیل است، در حالی که دنیا در مقابل آن سکوت می‌کند؟ تهدید علنی به ترور با هدف تأثیرگذاری بر مذاکرات، پیش‌بینی آینده را غیرممکن می‌سازد.
موسوی ادامه داد: مهم این است که مذاکره بخشی از مسیر تلقی می شود. مذاکره جدای از مسیر مبارزاتی ملت ایران نیست. ملت ایران برای دستیابی به خواسته‌های بحق و قانونی خود مسیری را انتخاب کرده و برای آن مبارزه و مقاومت می‌کند. مذاکره نیز بخشی از این مقاومت و مبارزه است. حال باید دید چگونه می‌توان با عوامل و موانع متعدد روبرو شد و چالش‌های احتمالی را مدیریت کرد.
تاثیر قابل توجه بهبود و توسعه روابط ایران و عربستان بر صلح و آرامش منطقه
این کارشناس سیاسی حوزه آسیای غربی و خاورمیانه همچنین درخصوص سفر خالد بن سلمان وزیر دفاع عربستان به ایران و نقش آن در بهبود و توسعه روابط دو کشور، گفت: این سفر از نظر زمانی، موضوعی، دیدارها و محتوای گفت و گوها، سفری تأثیرگذار و مهم در منطقه بوده است. دیدار با مقام معظم رهبری برای تسلیم پیام پادشاه، قدم مهمی از طرف عربستان برای آینده روابط محسوب می‌شود.
موسوی افزود: محتوای منتشر شده از گفت وگوهای خالد بن سلمان با مقامات کشور نشان می‌دهد که عربستان انتخاب جدیدی در منطقه برای روابط خود با جمهوری اسلامی ایران دارد که حتماً مورد استقبال جمهوری اسلامی ایران قرار می‌گیرد. این رویکرد جدید می‌تواند تأثیرات زیادی برای آینده روابط دوجانبه و منطقه‌ای داشته باشد.
این تحلیلگر سیاسی، با بیان اینکه گسترش روابط ایران و عربستان به صلح و ثبات در منطقه کمک خواهد کرد، افزود: این امر حتماً تأثیر مثبتی دارد، اما باید به این نکته مهم توجه داشته باشیم که منازعات منطقه و بی‌ثباتی‌ها ناشی از اختلافات ایران و عربستان نیست، بلکه علت منازعات، چالش‌ها، درگیری‌ها و جنگ‌ها در منطقه، حضور بیگانگان، به‌ویژه اقدامات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی است.
موسوی در پایان تاکید کرد: بهبود روابط ایران و عربستان حتماً برای مدیریت تحولات منطقه و مقابله با توطئه‌های بیگانگان و رژیم صهیونیستی تأثیر مثبتی دارد. بنابراین، با این توضیح که علت منازعات منطقه حضور بیگانگان و رژیم صهیونیستی است، می‌توان گفت که بهبود روابط ایران و عربستان در صلح و ثبات منطقه و مدیریت صحنه تأثیر قابل توجهی دارد.
