به گزارش خبرنگار ایرنا؛ رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ملایر ملایر روز پنجشنبه در این بازدید اظهار کرد: نوشیجان یکی از قدیمی‌ترین نیایشگاه‌های خشتی در جهان و متعلق به هزاره اول میلادی است.
"ابراهیم جلیلی" افزود: نوشیجان بنایی متعلق به دوران مادها است که با ساختار منحصربه‌فرد خود، یکی از مهمترین محوطه‌های باستانی ایران به‌شمار می‌رود.
وی ادامه داد: این مجموعه شامل سه دوره استقراری است که علاوه بر دوره مادها، آثار دوره هخامنشی و اشکانی نیز در آن شناسایی شده است.
رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ملایر بیان کرد: دژ معبد نوشیجان دارای معماری خشتی کم‌نظیر است و از بخش‌های مختلفی همچون تالار ستون‌دار، معبد مرکزی، انبارها، ورودی‌ها و فضاهای آیینی تشکیل شده است.
جلیلی گفت: این مجموعه به‌ویژه در دوره مادها، کاربرد مذهبی و تدافعی داشته و یکی از نمونه‌های شاخص معماری خشتی در ایران محسوب می‌شود.
وی یادآور شد: این بازدید در راستای گسترش همکاری‌های فرهنگی و اقتصادی میان دو کشور انجام شد و لازم به ذکر است که شهرهای ملایر و خوقند ازبکستان به دلیل اشتراک در هنر منبت، دارای پیوند خواهرخواندگی هستند.
به گزارش ایرنا؛ ارگ نوشیجان یکی از بزرگترین آثار تاریخی ملایر است که در ۱۵ کیلومتری شمال غرب ملایر و روبروی روستا شوشاب قرار دارد و سوم اسفند سال ۱۳۴۶ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
حفاری علمی این بنای باستانی در سال ۱۳۴۱ به سرپرستی «استروباخ» آغاز و در نتیجه این حفاری‌ها سه طبقه فرهنگی که علامت آن در سه قسمت توسط کارشناسان شناسایی شده است، شناخته شد.
از این سه طبقه، طبقه‌ای مربوط به استقرار مادها بوده است که با توجه به آثار تاریخی و معماری و دیگر یافته‌های باستانی، روشن می‌شود مادها از نیمه قرن هشتم تا نیمه قرن ششم قبل از میلاد در این طبقه استقرار داشته‌اند.
بقیه آثاری که از طبقه اول تپه نوشیجان به دست آمده در برگیرنده معماری مادها است و شامل ۹ بنای قدیمی جبهه غربی تپه که نخستین آتشکده است، تالار ستون دار آپادانا، تالار مرکزی که دومین نیایشگاه است و اتاق‌ها، انبارها تونل‌ها و حصار دژ نوشیجان است.
ارگ نوشیجان مهمترین نیایشگاه مادها بوده و عناصر این مجموعه به عنوان نخستین الگوهای معماری ایرانی در فلات قاره ایران از منحصر به فردترین و ارزشمندترین آثار تاریخی کشور محسوب می‌شود.
این بنای عظیم و تاریخی هفت هزار سال قدمت دارد و طبق اسناد موجود در میراث فرهنگی ملایر، روی تپه واقع شدن این بنا حاکی از آن است که در حدود چهار هزار سال پیش این منطقه زیر آب قرار داشته و تنها این قلعه از آب بیرون بوده است.
