سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.
در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
*********
بالاخره شنبه فرا رسید و نمایندگان ایران و آمریکا در عمان اولین دور مذاکرات خود را آغاز کردند. خبر چندانی از محتوای مذاکرات که ظاهرا به صورت غیر مستقیم صورت گرفت، به رسانه‌ها نرسیده اما کمتر رسانه‌ای نگاهی منفی به این مذاکرات داشته است.
روزنامه هم‌میهن با توجه به تجربیات پیشین خواهان خوش‌بین نشدن به مذاکرات شده و نوشته است:
باید از خوش‌بینی بیش از اندازه نسبت به نتیجه‌بخش بودن این مذاکرات پرهیز کرد. رویکرد ایران تاکنون هر ایرادی داشته باشد، اکنون بسیار روشن است. اعلان دوباره پای‌بندی خود به عدم ساخت سلاح هسته‌ای و پذیرش نظارت‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای راستی‌آزمایی این تعهد.طبیعی است طرف مقابل هم باید محدودیت‌های گوناگون خود را حذف کند. مسائل دیگری هم که در گذشته وجود داشت، اکنون اهمیت خود را برای طرفین ماجرا از دست داده است.
در بخش دگیری از سرمقاله این روزنامه اصلاح‌طلب آمده است:
در برابر این رویکرد ایران نمی‌توان از رویکرد روشنی در طرف مقابل سخن گفت. آنها ازیک‌سو، درون ساختار قدرت خود اتفاق نظری را بازتاب نمی‌دهند و از سوی دیگر، می‌توانند توافق احتمالی را به عقب بیندازند؛ به‌ویژه آنکه مسئله اصلی سیاست خارجی ترامپ چین و جنگ تعرفه‌هاست.
روزنامه اعتماد اما در نقطه نظری عجیب خواهان آزاد شدن برخی زندانیان خارجی در ایران در حاشیه مذاکرت شده و می‌نویسد:
دو کشور تلاش کردند با درنظر گرفتن منافع دوطرف و منافع کشورهای منطقه، با انعطاف حداکثری رایزنی دیروز را در راه تعامل دیپلماتیک قدم زده و در قدم اول با استراتژی کم در مقابل کم روی مساله هسته‌ای متمرکز شد. یعنی طرفین با کاهش تحریم‌های امریکا در ازای محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران این دور از تعامل دیپلماتیک خود را آغاز کرده‌اند تا با حسن‌نیت و انعطاف حداکثری طرفین به سوی سایر مسائل جزیی مورد علاقه و ازجمله کاهش تنش‌ها و تبادل زندانیان حرکت کنند.
تبادیل زندانیان میان ایران و سایر دولت‌های خارجی امری چند لایه و تابع نکاتی قابل توجه است، از جمله آنکه تبادل با کشوری مانند آمریکا شرطش تغییر رفتار طرف مقابل است، تا زمانی که این اتفاق در عمل روی ندهد این پیشنهاد آمریکایی جایی در ادبیات دیگلماتیک ایران نخواهد داشت.
به عبارتی ساده‌تر فرآیند اجرای توافقی بین ایران و آمریکا برای تبادل زندانیان به آزادسازی تمام پولهای بلوکه شده ایران بستگی دارد، این گذاره در هیچ مقطعی قابل تغییر نیست.
