به گزارش همشهری آنلاین سرپرست هیئت باستان‌شناسی و مدیر پایگاه میراث جهانی قنات گوهر ریز به همشهری گفت: «در فصل نخست که حدود ۲ ماه از آن می‌گذرد، شناسایی محوطه‌ها، مناطق تاریخی و مراکز زیستی انجام شد و اکنون مشغول مطالعات میدانی هستیم. البته هنوز شناسایی و کاوش‌ها به پایان نرسیده‌است.»
امین ماهانی افزود: «در فصل شناسایی مواردی مثل گسترش مکانی و تاثیر منابع آب زیر زمینی قنوات بر سکونت در این منطقه، روند شکل‌گیری قنات و سازهای آبی هم مورد بررسی قرار گرفت. تا قبل از این پژوهش هیچ اطلاعات دقیقی در این موارد درباره منطقه ماهان نداشتیم. مطالعات در حوزه روان‌آب‌های سطحی که حالا خشک شده‌اند و شباهت آن به دوره پارینه سنگی و نوسنگی هم اطلاعات تازه‌ای است.»
ماهانی ادامه داد: «مهمترین رکن باستان‌شناسی بررسی و شناسایی منطقه و سپس کاوش است. در آینده کاوش‌های منطقه ماهان از حضور انسان در دوره پارینه سنگی تا دروه معاصر در معرض دید علاقه‌مندان هم قرار می‌گیرد.»
سرپرست هیئت باستان‌شناسی و مدیر پایگاه میراث جهانی قنات گوهر ریز درباره مهمترین یافته‌های منطقه ماهان گفت: «شناسایی محوطه‌های پارینه سنگی، شناسایی محوطه‌های دوره‌های مس سنگی با محوریت ذوب فلز و تکنولوژی ذوب و ریختگری، بررسی و شناسایی سازه‌های آبی و شناسایی استقرارهای کوچ نشینی و دست‌کندهای تاریخی را از مهمترین یافته‌های این بررسی باستان‌شناسی است.»
دشت ماهان در میان ۲ ارتفاع بالا ۴ هزار متری کوه‌های پلوار و جوپار قرار دارد و فاصله آن تا مرکز استان و شهر کرمان ۳۵ کیلومتر است.
امین ماهانی، منطقه ماهان را به‌عنوان یک چهارراه فرهنگی بین فرهنگ‌های لوت شهداد، دشت بردسیر حوزه تل ابلیس و شمال کرمان و همچنین فرهنگ‌های حوزه بم و جیرفت دانست و ادامه داد: «شواهد اوج و زوال تمدن‌های جنوب شرق را در ادوار مختلف در ماهان دیده می‌شود به طوری که شواهد حضور انسان در دشت ماهان از دوره نوسنگی تا شکوفایی فرهنگ‌های دینی، دوره اسلامی و دوران معاصر را شامل می‌شود.»
منطقه ماهان که هم اکنون سکونتگاه است دو بافت جمعیتی تاریخی کوچ‌رو و یکجانشین را در برمی‌گیرد. منابع آبی مکان مناسبی برای حضور انسان وگسترش فرهنگ‌ها در منطقه ماهان بوده و در طول تاریخ تحت تاثیر سایر فرهنگ‌ها نیز قرار گرفته است. از مهمترین ابنیه دوره اسلامی مجموعه باغ مزار شاه نعمت الله ولی، باغ شاهزاده و قنات گوهرریز به جا مانده‌است.
