همشهری آنلاین - سیدسروش طباطبایی‌پور: بیابانی که در تصویر می‌بینید و انگار تنها جاده‌ای از دلش عبور کرده حالا همان فرودگاه بین‌المللی امام‌خمینی(ره) است؛ فرودگاهی که در تمام لحظه‌های شبانه‌روز زنده است و از مسافران هوایی داخلی و خارجی پایتخت میزبانی می‌کند.
بیشتر بخوانید:
این گزارش درست ۳۰سال پیش در چنین روزی در صفحه۵ روزنامه همشهری منتشر شده و گزارشگر به دو روی سکه شهر فرودگاهی پرداخته است. روی اول سکه به مراحل پیشرفت این فرودگاه اشاره دارد. البته طرح مطالعاتی این فرودگاه در دهه ۱۳۴۰شمسی آغاز شده بود، اما عملیات اجرایی آن در روزهای چاپ این گزارش آغاز شده است. روی دیگر سکه نکته‌ای دیگر را بازگو می‌کند که همچنان مغفول مانده. در این گزارش آمده است که غرش لودرها در این بیابان علاوه بر ساخت شهر فرودگاهی برکت دیگری هم داشته و آن هم کشف شهری کوچک و باستانی در دل تپه‌های باستانی معمورین در جوار فرودگاه است.
در بخشی از این گزارش پرسشی طرح شده که به نظر می‌رسد همچنان بعد از گذشت ۳۰سال بی‌جواب باقی مانده، پرسشی که مسئولان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی باید به آن پاسخ دهند. پرسش گزارشگر روزنامه همشهری ۳۰سال پیش این بود: آیا توسعه طرح آتی فرودگاه تپه‌های باستانی را قربانی خواهد کرد؟
