همشهری آنلاین: سهیل نفیسی، آهنگساز و نوازنده گیتار با اجرای منتخبی از آثار خود در حالی بار دیگر به صحنه باز می‌گردد که آخرین کنسرتش در ایران به هفت سال پیش برمی‌گردد. او فروردین ماه سال جاری در لندن نیز کنسرتی برگزار کرده بود.
نفیسی متولد ۱۳۴۶، از پیشگامان آهنگسازی و نوازندگی گیتار در حوزه موسیقی تلفیقی است که تمامی رپرتوارهای اجرایی‌اش را از ساخته‌های خود انتخاب می‌کند.
بیشترین فعالیت او به دهه ۸۰ بر می‌گردد، نفیسی تاکنون چهار آلبوم به نام‌های «ری را»، «ترانه‌های جنوب»، «چنگ و سرود» و «طرح نو» را روانه بازار کرده است و در کنسرت‌های پیش رو منتخبی از این آلبوم‌ها را اجرا می‌کند. این قطعات روی اشعاری از حافظ، شفیعی کدکنی، نیما یوشیج، سهراب سپهری و … ساخته شده‌اند. تنظیم‌کننده آلبوم‌ها خودش بوده جز اولین آلبومش در سال ۱۳۸۴ که کریستوف رضاعی با او همکاری داشت.
آخرین آلبوم این هنرمندان «طرح نو» است که سال ۹۵ در ۱۷ قطعه منتشر و روانه بازار موسیقی شد. در تابستان همان سال در تالار وحدت اجرا داشت. هنرمندی که به تنهایی و با یک ساز می‌تواند بهترین‌ها را برای مخاطبانش داشته باشد. سبک کار موسیقی سهیل، آن‌گونه که خود می‌گوید، یک ساز و یک نوازنده است، در مقابل کار بزرگ ارکسترال یا یک گروه موسیقی بزرگ.
نفیسی بیشترین سال‌های زندگی را در جنوب (بندرعباس) سپری کرده و او در گفت‌وگویی عنوان کرده: «زندگی در جنوب در اجرای ساز و ریتم موسیقی اش بسیار تاثیرگذار بوده. » با گوش کردن به آثار او نیز به خوبی می توان تاثیر فرهنگ جنوب را در کارهایش حس کرد.
او در گفت‌وگویی دیگر درباره تاثیر انتخاب اشعارش بر موسیقی که می‌نوازد، توضیح داده: «موسیقی و شعر؛ برای من هر دو عنصر همتراز است. در واقع شعر محوری است که فضا را می‌چرخاند و موسیقی ذهن شنونده را به این‌سو و آن‌سو می‌برد.»
یکی از کارهای ماندگار سهیل نفیسی ترکیب اشعار حافظ با موسیقی روز است، که او در این بار توضیح می‌دهد:این موضوع به شیوه برخوردم با شعر باز می‌گردد. به جای اینکه بخواهم غزلیات را پشت‌سرهم که در موسیقی کلاسیک با آن برخورد می‌شود، دنبال کنم، سعی کردم با تاکید روی واژه‌ها و گذاشتن سکوت بین کلمات، کاری کنم تا شنونده به شکل دیگری با شعر درگیر شود. نمی‌خواستم غزل را به ترانه تبدیل کنم ولی سعی کردم آن را مانند ترانه بخوانم تا به گوش مخاطب امروز آشناتر باشد.
