تردیدهایی در باب مذاکرات که باید به آن توجه کرد؟ | آیا به این ترامپ می‌شود اعتماد کرد؟

تردیدهایی در باب مذاکرات که باید به آن توجه کرد؟ | آیا به این ترامپ می‌شود اعتماد کرد؟

 ترامپ حسب شخصیتی که دارد، باید چیزی بیش از اوباما به دست بیاورد، در حالی که تا اینجای کار هنوز چیز مهمی از ایران درخواست نکرده! بسیار بدیهی است که تیم نتانیاهو و لابی صهیونیستی آمریکا، به هیچ وجه از این مذاکرات با این نتایج بسیار عالی برای همه و بخصوص ما حمایت و تبعیت نکنند.

به گزارش همشهری آنلاین، محمدعلی محمدی قره‌قانی-جامعه‌شناس: نظریه‌های متعددی از جنبه‌های روانشناختی و یا روانکاوی، ادبیات و هنر و فیلم، باورهای عامیانه و جامعه‌شناختی، حتی علوم نظامی و استراتژیک وجود دارد که وقتی همه چیز به طور باور نکردنی خوب پیش می‌رود، باید منتطر یک اتفاق بود. از آرامش قبل از طوفان تا اعتقادی که در علوم نظامی می‌گوید وقتی جبهه جنگ زیادی ساکت است، منتظر شبیخون دشمن باش، تا از جنبه‌های نورولوژیک و علوم اعصاب که می‌گوید، ذهن‌های بلا دیده همیشه منتظر یک مصیبت جدید هستند، دلایلی است که کسی مثل مرا متقاعد کند این سکوت و آرامش و این همواری راه مذاکرات، عادی نیست!

اگر به طرف‌های دیگر مذاکره خوشبین باشیم، من به شخصیت غیر معمول و ناشناخته ترامپ که مطمئنم بخشی به شدت نارسیستی است، بخشی به شدت کینه‌توز و بخشی به شدت امپریالیستی است، اصولاً اعتماد ندارم. نارسیست و یا خودشیفته است، چون فکر می‌کرد با یک سفر به کره شمالی و خوش و بش با کیم جونگ اون، قضیه به همین سادگی حل می‌شود که نشد. فکر می‌کرد با چند تعارف و تمجید توخالی از پوتین و یک تشر به زلنسکی جنگ روسیه و اوکراین تمام می‌شود که نشد!

کینه‌توز است که تصور می‌کنم حتی بعد از مرگ بایدن هر از گاهی عصرهای یکشنبه برود و یک لگدی به قبر او بزند و برگردد. امپریالیست است، چون یک غرور منزجر کننده امریکایی در وجود او چنان موج می‌زند که کاملاً معلوم است دیگران را اصلاً در حد خودش تصور نمی‌کند و احترام واقعی برای کسی قائل نیست! حتی در خانه و خانواده هم خوب معلوم است که به مانند نمایشنامه مرگ فروشنده اثر آرتور میلر، او خود را محور همه چیز می‌داند و حدس می‌زنم تا حد زیادی منفور است!

من به ترامپ باور ندارم و صادقانه بگویم، شخصیت او به من استرس وارد می‌کند، اما دلیل خوش‌بینی‌های افراد بلند پایه حاضر در مذاکرات را درک نمی‌کنم. این که افرادِ سمت ما معتقدند اوضاع خوب پیش می‌رود، این که وزرای خارجه عمان و ایتالیا خوش‌بین و خوشحال هستند، حتی رافائل گروسی اظهار شادمانی کرده و تیم آمریکا هم راضی به نظر می‌رسد، تقریباً چیزی غیر قابل باور در این مدت کوتاه است. یعنی مذاکراتی که حدود دو سال زمان اوباما که به نظرم آدم سالم‌تر و معقول‌تری بود، طول بکشد، اما در این دوره دو ماهه به نتیجه دلخواه همه برسد، تردید برانگیز است.

ترامپ حسب شخصیتی که دارد، باید چیزی بیش از اوباما به دست بیاورد، در حالی که تا اینجای کار هنوز چیز مهمی از ایران درخواست نکرده! بسیار بدیهی است که تیم نتانیاهو و لابی صهیونیستی آمریکا، به هیچ وجه از این مذاکرات با این نتایج بسیار عالی برای همه و بخصوص ما حمایت و تبعیت نکنند و هر لحظه می‌توانند بازی را به هم بزنند!

یکی از شروط ما برای توافق، تضمین آن از طریق تصویب در کنگره است. به نظرم تنها همین خواسته توافق را غیر ممکن می‌کند، چون امکان ندارد که دموکرات‌ها اجازه بدهند ترامپ با همان برجام اوباما برای جمهوری‌خواهان دور افتخار بزند. حتی برخی از جمهوری‌خواهان در لابی صهیونیسم هم به راحتی چنین توافقنامه" همه چیز اوکی" برای ما را تصویب نمی‌کنند و در این موضوع به سمت جمهوری‌خواهان می‌غلتند!

 

 منبع خبر