پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
جماران: تیمور باهنگام، کارگزار رسمی گمرک گفت: به هر صورت این انفجار قابل پیشبینی بود. به خاطر دپوی این کانتینرها در یک بندری که فاقد امکانات و تجهیزات بهروز است و تمام ترانسها، ریچها و لیفتراکها دارای روغنریزی هستند و زمین آلوده است. چرا در بندری با این همه درآمد باید این تجهیزات دست دوم وجود داشته باشد؟! خود این یک عامل محرک برای انفجار یا آتشسوزی است.
تیمور باهنگام، کارگزار رسمی گمرک، در خصوص حادثه بندر شهید رجایی گفت: ما در محوطه گمرک بودیم که حدود ساعت 12:05 این انفجار این انفجار در محوطه سینا اتفاق افتاد و موج انفجار آن باعث خرد شدن شیشهها شد و گرد و غبار در تمام محوطه گمرک شد. بعد از آن هم تا حدود نیم ساعت ترکش از جاهای مختلف به زمین میخورد. حتی یکی از پایههای کانتینر که نزدیک 25 تا 30 کیلوگرم وزن دارد، از کانتینر جدا شده و در محوطه گمرک به داخل یک ماشین خورده بود. یعنی موج انفجار آنقدر قوی بود که در فاصله دو کیلومتری انبار سینا تا محوطه گمرک، حتی یک در و پنجره سالم داخل محوطه گمرک، سازمان بنادر، اداره استاندارد، قرنطینه و بانک پیدا نمیکنید.
وی تأکید کرد: تمام کسانی که نزدیک حادثه بودند مجروح شدند؛ موج انفجار آنها را گرفت یا جانشان را از دست دادند. فقط چند نفر زنده ماندند که یکی از کسانی که در فاصله چند متری آتشسوزی بوده در بیمارستان سیدالشهدا(ع) است. ولی زمانی که حادثه رخ داد، موج انفجار قدرت تجزیه و تحلیل را از همه گرفته بود. یعنی همه فکر میکردند که یک حمله هوایی رخ داده و کسی اصلا دنبال این نبود که یک انفجار در محوطه سینا است و تا ساعتها از هرکسی درباره مکان دقیق این حادثه میپرسیدیم، میگفتند نمیدانیم کجا است.
باهنگام در پاسخ به سؤالی در خصوص منشأ اولیه این حادثه نیز گفت: گمانهزنی در این رابطه خیلی زیاد است. به عنوان ترخیصکاری که 30 سال است دارم کار ترخیص انجام میدهم، مدرک من در رابطه با ترخیص است، هم کار من در رابطه با مواد شیمیایی است و اطلاعات نظامی من هم بد نیست، اعلام میکنم اصلا سوخت موشک به این شکل نیست که نارنجی باشد.
وی با اشاره به اینکه مشابه همین انفجار سال 1399 در بیروت اتفاق افتاد، افزود: کود شیمیایی آمونیوم نیترات با یک فرمول شیمیایی مشخص بوده که در صنایع غذایی برای حفظ و نگهداری کالا استفاده میشود یا در معادن به عنوان یک مواد منفجره بسیار مطمئن مورد استفاده قرار میگیرد؛ مشروط به اینکه با نیترو گلیسیرین ترکیب شود تا به مرحله مواد منفجره قوی برسد. یعنی ساختار آمونیوم نیترات طوری است که حتی اگر کیسه آن دست شما باشد و پرتابش کنید، منفجر نمیشود؛ مگر اینکه یک چاشنی قوی داشته باشد. حتی با جرقه لیفتراک هم که ممکن است اصطکاک پیدا کند، این مواد واکنش نشان نمیدهد؛ چون داخل کیسههای پلاستیکی است و داخل کانتینر هم قطعا روی پالت قرار دارند و روی پالت هم یک سلفون هست.
کارگزار رسمی گمرک ادامه داد: بعید میدانم بی احتیاطی کارگر هم در این حادثه نقشی داشته باشد. چون همه کشاورزان ما از این کود استفاده میکنند؛ آیا تا به حال شنیدهاید که یک کشاورز بر اثر انفجار آمونیوم نیترات کشته شده باشد؟! این کیسهها به هیچ عنوان با زمین خوردن یا سیگار کنار آنها انداختن قابل اشتعال یا انفجار نیست.
وی همچنین در خصوص تأثیر حضور اعضای هیأت دولت در مدیریت این حادثه گفت: به دلیل اینکه امکان ندارد یک استاندار به تنهایی بتواند تصمیم کلان بگیرد، در مواردی باید یک وزیر به اینجا بیاید و از امکانات کشوری استفاده کند. یعنی استانهای دیگر امکانات میفرستند ولی وقتی از بالا به صورت دستوری به آنها اعلام کنند، تأثیرش بیشتر است؛ یا اینکه از طریق وزارت کشور و وزارت امور خارجه از کشورهای دیگر درخواست کمک کنند.
باهنگام دولت را بزرگترین عامل رسوب کانتینرها در بندر دانست و تأکید کرد: به هر صورت این انفجار قابل پیشبینی بود. به خاطر دپوی این کانتینرها در یک بندری که فاقد امکانات و تجهیزات بهروز است و تمام ترانسها، ریچها و لیفتراکها دارای روغنریزی هستند و زمین آلوده است. چرا در بندری با این همه درآمد باید این تجهیزات دست دوم وجود داشته باشد؟! خود این یک عامل محرک برای انفجار یا آتشسوزی است. مدیرکل سازمان بنادر باید بنادر را احیاء کند نه اینکه فقط به عنوان یک سمبل باشد. باید یک پروتکل تعریف کنند که حضور هر شرکتی در اینجا منوط به داشتن تجهیزات نو است. متأسفانه قوانین و مقررات اینجا با بندری با وسعت پنج یا شش هزار هکتار که بزرگترین بندر تجاری کشور است، سازگاری ندارد.
وی با ادعای اینکه حداقل 200 نفر در این حادثه کشته شده است، اظهار داشت: بیش از 17 نفر جنازه را از داخل یک کانتینر بیرون آوردند؛ خون تک تک اینها به گردن دولت است. چرا باید بیش از 200 هزار کانتینر اینجا دپو شود؟! چرا کالای واحد تولیدی باید 90 تا 100 روز داخل گمرک متوقف شود تا تخصیص ارز بدهند، ولی به لوازم غیرضروری مثل توپ تنیس و راکت ارز تعلق میگیرد؟! دولت شهید رئیسی هم از این بدتر بود؛ از آنجا شروع شده و ادامه پیدا کرده است. اگر ارزی وجود ندارد، نباید برای کالای لوکس و غیرضروری هم وجود داشته باشد. اگر واقعا منابع ارزی دارید، چرا باید کالای مربوط به واحد تولیدی ماهها در بندرعباس و بنادر دیگر به خاطر تخصیص ارز و گرفتن کد ساتا متوقف شود؟!
کارگزار رسمی گمرک افزود: من الآن در امارات کالا دارم؛ در بدترین حالت ظرف 48 ساعت ترخیص میشود. ما چه چیزی کم داریم؟! اگر مدیری توانا بود اول باید میگفت این توقف 200 هزار کانتینر در بندر چه علتی دارد؟ بزرگترین عامل اصلی رسوب کالاها در بندر است؛ که هر حادثهای را به دنبال خودش خواهد داشت. کمبود جا، انبارداریهای گزاف، انفجار و آتشسوزی بدتر از این هم خواهد شد. باید یک قانون درست وجود داشته باشد که اجازه بدهد صاحبان کالا پولشان را نقد خرید کنند و بانک در این قضیه دخالت نداشته باشد و چوب لای چرخ نگذارد.
وی در پایان تأکید کرد: این اتفاق تا مغز استخوان مردم کل کشور را سوزاند؛ آن وقت وزیر به آنجا آمده و میگوید مردم در حالت عادی زندگی میکنند. این چه حرفی است؟ مگر شما داخل اسکله نیامدید؟! مگر خانوادهها را ندیدید که پرپر میزدند؟! به هر صورت حضور مسئولین در اینجا بیتأثیر نیست. حضور وزیر کشور در اینجا خیلی مثمر ثمر بود و رئیس اورژانس کشور هم با نهادهای مختلف هماهنگ کرد و حاصلش این است که گمرک کارش را شروع کرده است. اما متأسفانه سازمان پایانهها هنوز اجازه اعلام بار صادر نکرده است. باید مسئولین اینجا حضور داشته باشند و حضور دو سه روزه آنها دردی دوا نمیکند. برگشت به شرایط عادی نیاز به حضور یک مدیر قوی در سطح وزیر یا حداقل استاندار دارد؛ که بتواند هماهنگی بین سازمانها را برقرار کند.