به گزارش تجارت نیوز، سیزده بدر یکی از جشنهای باستانی ایرانیان است که هر ساله در روز سیزدهم فروردین ماه برگزار میشود. این روز به عنوان آخرین روز از جشنهای نوروزی شناخته میشود و مردم ایران با رفتن به دامان طبیعت، این روز را جشن میگیرند. اما فلسفه و ریشههای این رسم کهن چیست؟ در این مقاله به بررسی فلسفه سیزده بدر و آداب و رسوم مرتبط با آن میپردازیم.
ریشههای تاریخی سیزده بدر
سیزده بدر ریشه در فرهنگ و اساطیر ایران باستان دارد. در باورهای کهن ایرانی، عدد ۱۳ نحس نبوده است، اما برخی معتقدند این عقیده بعدها تحت تأثیر فرهنگهای دیگر به ایران راه یافته است. در واقع، ایرانیان باستان روز سیزدهم فروردین را روزی میدانستند که باید به طبیعت بروند تا نحسی احتمالی را از خود دور کنند.
بر اساس اساطیر ایرانی، در این روز “تیشتر” (ایزد باران) با “اپوش” (دیو خشکسالی) میجنگد و پیروزی تیشتر به معنی بارش باران و رونق کشاورزی است. بنابراین، رفتن به طبیعت در این روز میتواند نمادی از همراهی با نیروهای خیر و طلب باران و برکت باشد.
فلسفه سیزده بدر
فلسفه اصلی سیزده بدر را میتوان در چند مورد خلاصه کرد:
هماهنگی با طبیعت: ایرانیان باستان به دنبال ایجاد تعادل بین انسان و طبیعت بودند و این روز فرصتی بود برای تجدید این پیوند.
دور کردن بدیها: باور بر این بود که با رفتن به طبیعت و شادی کردن، انرژیهای منفی و بدیها از زندگی دور میشوند.
جشن بهاری: این روز به عنوان بخشی از جشنهای نوروزی، نماد شکرگزاری برای نعمتهای بهاری و طلب برکت برای سال جدید بود.
نماد رستاخیز و زندگی نو: همانطور که طبیعت در بهار زنده میشود، انسان نیز با این رسم به دنبال تجدید حیات روحی و روانی خود است.
آداب و رسوم سیزده بدر
سیزده بدر همراه با رسوم خاصی است که در مناطق مختلف ایران ممکن است تفاوتهایی داشته باشد، اما برخی از مشترکات عبارتند از:
1. خروج از خانه و رفتن به طبیعت: مهمترین رسم سیزده بدر، ترک خانه و رفتن به دشت، جنگل، پارک یا کنار رودخانه است. این کار نمادی از رها کردن مشکلات و دلتنگیها در طبیعت است.
2. سبزه گره زدن: یکی از رسمهای معروف، گره زدن سبزههای نوروزی است. دختران و پسران جوان سبزهها را به نیت باز شدن گره از کارشان گره میزنند. این کار نماد آرزوی ازدواج و حل مشکلات است.
3. آشپزی در طبیعت: پختن غذا در فضای باز، به ویژه غذاهای محلی و سنتی، بخشی از مراسم سیزده بدر است. آش، کباب و دلمه از جمله غذاهای رایج در این روز هستند.
4. بازیهای گروهی: بازیهای محلی و گروهی مانند هفت سنگ، طناب کشی، والیبال و دیگر بازیها در این روز رواج دارد که نمادی از شادی و همبستگی است.
5. دعا و نیایش: در برخی مناطق، مردم در این روز به زیارتگاهها میروند و برای سلامتی و برکت دعا میکنند.
6. سبزه به آب دادن: در پایان روز، سبزههای نوروزی را به آب روان میسپارند که نمادی از بازگرداندن برکت به طبیعت و دور کردن شر است.
7. خواندن شعر و ترانه:
در گذشته، خواندن ترانههای محلی و اشعار شاد بخشی از مراسم سیزده بدر بود که امروزه تا حدی کمرنگ شده است.