تصویر روز ناسا: سه‌گانه اسد؛ رقص کهکشان‌های مارپیچی در کیهان
در تصویر روز ناسا کهکشان‌های مارپیچی معروف به سه‌گانه اسد را تماشا می‌کنیم که در فاصله حدود ۳۰ میلیون سال نوری از زمین قرار دارند.
در تصویر روز ناسا، سه کهکشان زیبا را مشاهده می‌کنیم. این سه کهکشان زیبا در حوالی اعتدال بهاری (اواخر اسفند - اوایل فروردین)، در آسمان شامگاهی ظاهر می‌شوند. این مجموعه کهکشانی که به سه‌گانه اسد (Leo Triplet) معروف است، در صورت فلکی اسد (شیر) جای دارد و شامل NGC 3628 (پایین چپ)، M66 (راست میانه) و M65 (بالا مرکز) می‌شود. هر سه کهکشان از نوع مارپیچی هستند اما به‌دلیل زاویه متفاوت صفحاتشان نسبت به خط دید ما، ظاهری متفاوت دارند.
کهکشان‌های مارپیچی مانند راه شیری، از یک هسته درخشان در مرکز، بازوهای مارپیچی پر از ستاره، گاز و غبار و هاله‌ای از ماده تاریک تشکیل شده‌اند. این بازوها محل شکل‌گیری ستارگان جدید هستند، به همین دلیل در تصاویر، بخش‌هایی از آن‌ها به رنگ آبی روشن دیده می‌شود. این کهکشان‌ها که در تصویر روز ناسا مشاهده می‌کنید، عبارت‌اند از:
این کهکشان تقریباً از لبه دیده می‌شود و به همین دلیل بازوهای مارپیچی آن مشخص نیستند. نوارهای غبار میان‌ستاره‌ای، صفحه کهکشان را به دو قسمت تقسیم کرده‌اند و نمایی شبیه به یک همبرگر فضایی ایجاد کرده‌اند. علاوه‌براین، اثرات گرانشی کهکشان‌های همسایه باعث شده که دیسک آن متورم و تاب‌خورده باشد و دنباله‌ای از مواد کشندی از آن بیرون بزند.
این کهکشان از زاویه‌ای دیده می‌شود که ساختار مارپیچی آن به‌خوبی مشخص است. گرانش کهکشان‌های مجاور باعث شده که بازوهای آن نامتقارن و کشیده شوند. درون این بازوها مناطق درخشان بسیاری از تشکیل ستارگان جدید دیده می‌شود.
این کهکشان نیز مارپیچی است اما برخلاف M66، کمتر تحت تأثیر نیروهای کشندی کهکشان‌های همسایه قرار گرفته و بازوهایش نسبتاً فشرده‌تر و متقارن‌تر هستند.
تعاملات گرانشی کهکشان‌ها، یکی از مهم‌ترین فرآیندها در تحول کیهانی است. تصاویر مانند این، به دانشمندان کمک می‌کنند برهم‌کنش‌های کهکشانی و تأثیر آن‌ها بر شکل‌گیری ستارگان را بهتر درک کنند. فاصله این گروه از زمین حدود ۳۰ میلیون سال نوری است. این تصویر با یک تلسکوپ در قطر (Sawda Natheel) گرفته شده و بخشی از آسمان به وسعت بیش از ۵۰۰ هزار سال نوری را پوشش می‌دهد، معادل دو برابر اندازه ماه کامل در آسمان.
