معنی غزل 352 حافظ: روزگاری شد که در میخانه خدمت می‌کنم

غزل شماره 352 حافظ :روزگاری شد که در میخانه خدمت می‌کنم

درصورتیکه پاسخ فال حافظ آنلاین شما، غزل شماره 352 یا همان شعر "روزگاری شد که در میخانه خدمت می‌کنم" است، تعبیر و تفسیر کامل غزل 352 حافظ را در این بخش از فال حافظ نمناک خواهید خواند.

متن شعر و غزل روزگاری شد که در میخانه خدمت می‌کنم

روزگاری شد که در میخانه خدمت می‌کنم

در لباس فقر کار اهل دولت می‌کنم

****

تا کی اندر دام وصل آرم تذروی خوش خرام

در کمینم و انتظار وقت فرصت می‌کنم

****

واعظ ما بوی حق نشنید بشنو کاین سخن

در حضورش نیز می‌گویم نه غیبت می‌کنم

****

با صبا افتان و خیزان می‌روم تا کوی دوست

و از رفیقان ره استمداد همت می‌کنم

****

خاک کویت زحمت ما برنتابد بیش از این

لطف‌ها کردی بتا تخفیف زحمت می‌کنم

****

زلف دلبر دام راه و غمزه‌اش تیر بلاست

یاد دار ای دل که چندینت نصیحت می‌کنم

****

دیده بدبین بپوشان ای کریم عیب پوش

زین دلیری‌ها که من در کنج خلوت می‌کنم

****

حافظم در مجلسی دردی کشم در محفلی

بنگر این شوخی که چون با خلق صنعت می‌کنم

معنی و تفسیر غزل شماره 352 حافظ در فال شما

ای صاحب فال، مدتهاست که شروع به انجام کاری کرده ای که از انجامش لذت می بری و انجام این کار رابه عنوان پله ای برای کارهای بزرگ‌تر با جدیت ادامه می دهی.

طرز فکرت درست است اما فراموش نکن که چنانچه قصد انجام کارهای بزرگ‌تری را در سر داری، صبر لازمه ای است که تو را در این مسیر باتجربه تر و قوی تر میسازد.

با چشمانی باز و هوشمندانه رفتار و اعمال اطرافیانت را زیر نظر داشته باشد و مراقب توصیه های آنها باش تا مبادا از مسیرت منحرف شوی.

در هر زمینه ای، وقتی کاری را شروع می‌کنی نباید رفتار تو از عقل و اندیشه ات دور باشد چراکه اینگونه به نتیجه دلخواه نخواهی رسید.

اگر با کسی دوست هستی که اهمیتی به تو قائل نیست، لزومی ندارند رابطه دوستی ات را با او ادامه دهی.

برای رسیدن به نیتی که برایش فال حافظ گرفته ای، به خداوند توکل کن و فقط و از او کمک بخواه.