دستور چین به توقف تحویل هواپیماهای بوئینگ در بحبوحه جنگ تجاری با آمریکا

به گزارش ایسنا، بلومبرگ نیوز به نقل از منابع آگاه گزارش کرد، چین در واکنش به تصمیم آمریکا برای اعمال تعرفه‌های ۱۴۵ درصدی بر کالاهای چینی، به خطوط هوایی خود دستور داده است که هیچ گونه تحویل بوئینگ نداشته باشند و به دنبال این اقدام چین، سهام بوئینگ، رقیب ایرباس در معاملات قبل از بازار، سه درصد کاهش ثبت کرد.

در گزارش بلومبرگ آمده است که پکن همچنین از شرکت‌های هواپیمایی چینی خواسته است که خرید تجهیزات و قطعات مربوط به هواپیما از شرکت‌های آمریکایی را متوقف کنند و انتظار می‌رود این اقدام چین برای توقف خرید قطعات مربوط به هواپیما، هزینه‌های تعمیر و نگهداری جت‌هایی که در این کشور پرواز می‌کنند را افزایش دهد.

آمریکا و چین درگیر جنگ تعرفه‌ای هستند که به دلیل سیاست‌های تجاری دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا آغاز شده است. چین هفته گذشته در واکنش به تعرفه‌های آمریکا، تعرفه‌های وارداتی از آمریکا را به ۱۲۵ درصد افزایش داد.

به گزارش بلومبرگ، دولت چین در حال بررسی راه‌هایی برای کمک به شرکت‌های هواپیمایی است که جت‌های بوئینگ را اجاره می‌کنند و با هزینه‌های بالاتری روبرو هستند.

تعرفه ۱۲۵ درصدی، هزینه جت‌های بوئینگ را برای شرکت‌های هواپیمایی چینی، به‌ طور قابل‌توجهی افزایش می‌دهد و آنها را به یک بار مالی تبدیل می‌کند و به‌طور بالقوه باعث می‌شود خطوط هوایی، جایگزین‌هایی مانند ایرباس و شرکت داخلی «کوماک» (COMAC) را در نظر بگیرند.

خبرگزاری رویترز گزارش کرد، تحلیلگران می‌گویند تشدید تعرفه‌ها میان دو اقتصاد بزرگ جهان، خطر توقف تجارت کالا  را به همراه دارد. این تجارت در سال ۲۰۲۴، بیش از ۶۵۰ میلیارد دلار ارزش داشت. ترامپ  روز جمعه گفت که به تعرفه‌ها روی چین ادامه می‌دهد و همچنین اظهار کرد که توافق با پکن نزدیک بوده، اما هنوز توافقی حاصل نشده است.

چین بی‌سروصدا دامنه نفوذ نظامی خود را در اقیانوس آرام گسترش می‌دهد

مجله نیوزویک در گزارشی با عنوان «زیرساخت استفاده دوگانه چین در اقیانوس آرام» می‌نویسد: بر اساس تحقیقات صورت گرفته این پروژه‌ها ماهیت‌های غیرنظامی هستند، اما در واقع «اقدامات پیشرفته استراتژیک» هستند که حدود ۳۰۰۰ مایل، از پاپوآ گینه‌نو واقع در شمال استرالیا، تا ساموآ که حدود ۴۰ مایل دورتر از قلمرو ایالات متحده در ساموآی آمریکایی در پلینزی قرار دارد، امتداد یافته‌اند. این جزایر دورافتاده و پراکنده اقیانوس آرام زمانی برای استراتژی جنگی آمریکا در جنگ جهانی دوم حیاتی بودند و می‌توانستند در درگیری جهانی بعدی نیز نقش داشته باشند.

«دومینیگو آی-کوی یانگ» یکی از دستیاران تحقیقات دفاعی و دفاع ملی تایوان که این گزارش را نوشته، می‌گوید: «سوال این نیست که آیا چین یک سیستم لجستیک نظامی-غیر نظامی را در اقیانوس آرام تکمیل خواهد کرد یا نه، بلکه این است که چه زمانی این کار را انجام می‌دهد. این شبکه استراتژیک دو دهه قبل شروع به رشد کرد و امروز در ابتکارعمل کمربند و جاده که یک طرح زیرساختی جهانی است، ادغام شده است.»

وی ادامه داد: «این ابتکارعمل هم یک زیرساخت و هم یک وسیله برای نفوذ استراتژیک با استفاده دو منظوره است که توانمندی چین را افزایش می‌دهد. این شبکه در نهایت می‌تواند عملیات آمریکا و متحدانش را در مناطق وسیعی از اقیانوس آرام دشوار کرده و حمله چین به تایوان را که حزب کمونیست آن را بخشی از قلمرو چین می‌داند، آسان‌تر کند.»

این کارشناس در ادامه گفت: «هدف پکن تغییر شکل پویایی قدرت منطقه‌ای و به چالش کشیدن ائتلاف‌های تحت رهبری آمریکا و متحدان سنتی ایالات متحده در منطقه شامل ژاپن، کره جنوبی، فیلیپین، استرالیا و نیوزیلند است که آنها را وادار می‌کند تا در شراکت‌های امنیتی خود با ایالات متحده تجدیدنظر کنند؛ اقدامی که به نفع چین است.»

چین در یکسری از اولین اقداماتی که از اواسط سال ۲۰۲۴ شروع کرد که باعث شگفتی کشورهای اقیانوس آرام شد، یک موشک بالستیک از استان «هاینان» واقع در جنوب چین شلیک کرد که در اقیانوس آرام فرود آمد. همچنین برگزاری یکسری رزمایش‌ها با گلوله واقعی در دریای تاسمانی بین نیوزیلند و استرالیا انجام داد که باعث انحراف پروازهای تجاری هوایی شد. پکن همچنین یکسری از ناوهای خود را به سمت استرالیا فرستاد.

وزارت دفاع چین همچنین اعلام کرده که رزمایش‌های دریایی این کشور دور از استرالیا انجام شد و تمامی رزمایش‌ها با گلوله واقعی با اعلام هشدار و بر اساس قوانین بین‌الملل انجام شدند.

«دومینیگو آی-کوی یانگ» یکی از دستیاران تحقیقات دفاعی و دفاع ملی تایوان در تحقیقات خود همچنین ۳۹ مورد فعالیت استراتژیک از سوی چین انجام داده است. این اقدامات در ۱۱ کشور جزیره‌ای واقع در اقیانوس آرام انجام شد که حدود دو سوم از ۱۸ کشور منطقه‌ای را تشکیل می‌دهند. در میان این پروژه‌ها می‌توان به ۲۶ مورد ساخت فرودگاه اشاره کرد. همچنین دستکم ۱۲ فرودگاه اکنون می‌توانند بزرگترین هواپیمای ترابری نظامی چین به نام Y-۲۰ را در خود جای دهند.

یک مکان کلیدی در این زمینه، پاپوآ گینه‌نو با جمعیت ۱۲ میلیون نفر بود که ۲۱ پروژه از جمله پروژه‌ای در فرودگاه «موموت» از سوی چین در آن انجام شد و یک پایگاه بالقوه به پکن داده تا بتواند عملیات‌ آمریکا را زیر نظر داشته باشد و همچنین بتواند ماموریت‌های مشترک بین آمریکا و شرکای منطقه‌ای را رهگیری کند. به عبارت دیگر، چین با این پروژه‌ها در پاپوآ گینه‌نو می‌تواند نفوذ بیشتری در منطقه پیدا کند و بر فعالیت‌های نظامی ایالات متحده نظارت دقیق‌تری داشته باشد.

البته در میان یکسری از کشورهای منطقه انتقادهایی بابت برنامه‌های چین وجود داشته است مانند نیوزیلند و استرالیا و به گفته یکی از مسئولان در بنیاد دفاع دموکراسی‌ها در واشنگتن دی.سی که سال جاری میلادی در کنگره درباره منافع ملی آمریکا در منطقه اقیانوس آرام شهادت داد، اگر بحرانی درباره تایوان اتفاق بیفتد، پیامدهایی به وجود می‌آید.

وی افزود: «اگر اتفاقی درباره تایوان بیفتد، فضای کمی برای کشورهای دیگر خواهد ماند. ظرفیت‌های دریایی چین در حال حاضر از متحدان آمریکا در منطقه بزرگتر و بیشتر است.»

از طرف دیگر، «وانواتو» محل استقرار یک پایگاه دریایی بزرگ ایالات متحده در جنگ اقیانوس آرام، همچنین یک مکان حیاتی برای زیرساخت‌های مخفی چین بوده است، به طوری که گروه ساختمانی دولتی شانگهای اسکله‌ای را در بندر «لوگانویل» تقریبا به مساحت ۱۲۰۰ فوت گسترش داده و این ساخت و ساز به چین اجازه داده کشتی‌های جنگی باری و ناوهای خود را در آن مستقر کند.

«دومینیگو آی-کوی یانگ» یکی از دستیاران تحقیقات دفاعی و دفاع ملی تایوان در این باره گفت: «گذشته بندر لوگانویل به عنوان یکی از پایگاه‌های نیروی دریایی آمریکا در منطقه پاسیفیک در خلال جنگ جهانی دوم، باعث شده تا چین آن را مکانی برای فعالیت‌های نظامی آتی خود ببیند، چون چین تنها کشوری است که برای داشتن این بندر، پول می‌دهد. ساخت اسکله این بندر با وام ۹۷ میلیون دلاری از بانک دولتی چین انجام شده است.»

چین به قدری به این بندر علاقه‌مند است که در اکتبر ۲۰۲۴ دو کشتی جنگی نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق در اولین استقرار ناوشکن‌ها با موشک هدایت شونده نوع ۰۵۵ و نوع ۰۵۲D، وارد پایتخت وانواتو شدند.

در سال ۲۰۰۸، وانواتو میزبان پروژه‌ای توسط شرکت ارتباطی هوآوی برای اتصال آژانس‌های دولتی وانواتو از طریق شبکه فیبر نوری بود. این پروژه و ارتقاء آن ۱۳ سال طول کشید.

«دومینیگو آی-کوی یانگ» یکی از دستیاران تحقیقات دفاعی و دفاع ملی تایوان گفت: «از آنجا که کارمندان شرکت هوآوی روابط قوی با ارتش و اطلاعات چین دارند، نگرانی‌هایی درباره خطرات امنیتی بالقوه به وجود آمده است.»

ساموآ نیز میزبان پروژه‌های بندر، فرودگاه و فناوری اطلاعات چین بوده است. چین البته تجارت مختصری با ساموا دارد اما این مساله هم سوالاتی را درباره منافع پکن در این منطقه ایجاد می‌کند.

به گفته این تحلیلگر، شیلات در منطقه پاسیفیک راه را به روی شبکه‌های گسترده ماهیگیری و دریانوردری غیر نظامی چین باز کرده است. چین احتمالا استفاده خود از شبه نظامیان دریایی و گروه‌های غیرنظامی مسلح را از دریاهای چین شرقی و جنوبی تا تنگه تورس گسترش خواهد داد.