روایت ۲عضو پارلمان اروپا ازجنایت غزه و تصویر ایران در جهان

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، میک والاس و کلر دِلی، دو عضو سابق پارلمان اروپا، با حضور خانه اندیشه‌ورزان  به بررسی تحولات اخیر در نوار غزه، بازتاب آن در افکار عمومی اروپا و جایگاه ایران در نظم جهانی پرداختند.

نسلِ بیدار علیه نسل‌کشی؛ اروپا صدای فلسطین را می‌شنود

این دو سیاستمدار اروپایی با ارائه روایتی دست‌اول از مواجهه پارلمان اروپا با تحولات جاری در فلسطین اشغالی، از رشد چشم‌گیر آگاهی عمومی درباره جنایات رژیم صهیونیستی در غزه سخن گفتند. به باور آنها، تصاویر منتشرشده از مدارس و نوجوانان فلسطینی که زیر بمباران ایستادگی می‌کنند، احساس گناه و خشم را در میان مردم اروپا افزایش داده است. 

والاس تصریح کرد: هم‌اکنون نه‌تنها نسل جوان بلکه طیف وسیعی از مردم اروپا به دنبال فهم مسئله فلسطین‌اند، کتاب می‌خوانند، شعر می‌سرایند و نسبت به کوتاهی سیاستمداران در قبال این نسل‌کشی خشمگین‌اند.

بازخوانی چهره ایران در اروپا؛ راهی دشوار اما ممکن

در بخش دیگری از این نشست، به تلاش اندیشه‌ورزان ایرانی برای بازسازی تصویر ایران در سطح بین‌المللی پرداخته شد. 

کلر دِلی با اذعان به تداوم ایران‌هراسی در رسانه‌های غربی، بر اهمیت کار فرهنگی در سطح نخبگانی تأکید کرد و گفت: با برقراری ارتباط با دانشگاه‌ها، اندیشکده‌ها و جماعت‌های کوچک، می‌توان چهره‌ای انسانی و اصیل از ایران ارائه داد. این مسیر آسان نیست اما شدنی است. تجربه ما نشان داده است که حتی حضور ایرانیان در اجتماعات روزمره اروپا نیز درک مردم را نسبت به ایران تغییر داده است.

والاس با اشاره به تشابه عملکرد اسرائیل با سیاست‌های سلطه‌جویانه آمریکا در 150 سال گذشته، از «غزه» به عنوان نقطه عطفی در افشای خشونت امپریالیسم یاد کرد و اظهار داشت: وقایع اخیر، تصویری روشن از نقش اسرائیل در غرب آسیا و ماهیت واقعی آن ارائه داده است. حالا توضیح اینکه چرا ایران در سوریه حضور دارد یا یمن در کنار غزه ایستاده است، برای مردم اروپا قابل فهم‌تر شده است.

اروپا میان افکار عمومی و منافع اقتصادی گرفتار شده است

نمایندگان سابق پارلمان اروپا در بخش پایانی نشست، به محدودیت‌های سیاستمداران غربی در حمایت علنی از مقاومت اشاره کردند. آنان با انتقاد از فضای منفعل حاکم بر نهادهای اروپایی، تأکید کردند: سیاستمداران برای اقدام مؤثر، تنها به حمایت افکار عمومی بسنده نمی‌کنند؛ آنها منابع مالی، موقعیت سیاسی و منافع اقتصادی خود را نیز در نظر می‌گیرند. همین مسئله موجب شده برخی گروه‌ها در اتحادیه اروپا سکوت کنند و در تبعیت از سایر جریان‌های غالب، از اتخاذ سیاست‌های متفاوت خودداری ورزند.

انتهای پیام/