شهر در آغوش نور؛ جشن "امام‌رضایی‌ها" مشهد را به تپش انداخت

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد، جشن «امام‌رضایی‌ها» امسال با حضور چشمگیر مردم، زائران و مجاوران برگزار شد و جلوه‌ای تازه به کوچه‌ها و خیابان‌های منتهی به حرم داد. از کودک تا سالمند، همه سهمی در این شادی بزرگ داشتند؛ شادی‌ که در قالب خدمت، لبخند، هنر، اطعام و نورافشانی در دل شهر جریان یافت.

همه چیز از عصر دیروز شروع شد؛ وقتی غرفه‌ها یکی‌یکی در پیاده‌روهای خیابان امام‌ رضا جان گرفتند و صدای تمرین گروه‌های سرود و تواشیح با هیجان کودکان در هم آمیخت. این‌جا دیگر فقط یک مسیر به سمت حرم نیست؛ خیابان امام‌ رضا تبدیل شده به صحنه‌ای بزرگ از شادی‌های مردمی، جشن‌هایی خودجوش و با رنگ‌وبوی رضوی. جوانان با لباس‌های خدمت داوطلبانه، خانواده‌هایی با کودکان دست‌ در‌ دست، هیئت‌ها، گروه‌های سرود، چای صلواتی و نذر شیرینی، همه‌چیز حکایت از یک شهر دارد که به عشق امامش جشن گرفته است.

بادکنک‌هایی در پرواز؛ لبخندهایی در آسمان مشهد

یکی از اولین جلوه‌های چشمگیر این جشن، پخش گسترده بادکنک‌های سبز و قرمز در میان کودکان بود. نوجوانان داوطلب در موکب‌های مختلف با شور و حوصله، بادکنک‌هایی با نوشته‌هایی چون «یا ضامن آهو»، «یا رضا» و «میلادت مبارک» را به بچه‌ها هدیه می‌دادند. بسیاری از خانواده‌ها ایستاده بودند تا کودکانشان هم سهمی از این شادی رنگی داشته باشند. رنگ‌آمیزی خیابان با صدها بادکنک در دستان بچه‌ها، منظره‌ای ساخت که دل هر رهگذری را گرم می‌کرد و حس میلاد را از دل موکب‌ها به آسمان شهر می‌برد.

نقاشی روی صورت؛ هنر لبخند بر چهره کودکان

غرفه‌های نقاشی روی صورت در چند نقطه از خیابان امام رضا (ع) به چشم می‌خورد. این غرفه‌ها که توسط هنرمندان داوطلب اداره می‌شد، محل تجمع کودکان مشتاقی بود که با چهره‌هایی رنگ‌آمیزی‌شده، در دل جشن حرکت می‌کردند. تصویرهای گل، ستاره، قلب و حتی نقاشی‌هایی با نمادهای رضوی مانند گنبد، کبوتر و تسبیح بر گونه‌های کودکان نقش بسته بود. والدین با لبخند، از این لحظات عکس می‌گرفتند و چهره‌ شهر پر شده بود از صورت‌هایی خندان با ردی از هنر و عشق.

نقاشی کودکانه؛ گنبدی که در ذهن‌ها طلوع کرد

در غرفه‌های فرهنگی، فضایی برای نقاشی کودکان تدارک دیده شده بود. بچه‌ها با مداد رنگی و کاغذهای بزرگ نشسته بودند و تصویرهایی از حرم امام رضا (ع)، کبوتر سفید و جشن‌های خیابانی می‌کشیدند. مسئول یکی از این غرفه‌ها گفت: ما معتقدیم باید کودکان امام رضا (ع) را نه فقط بشناسند، بلکه با قلب‌شان حس کنند. نقاشی یکی از بهترین راه‌هاست. این نقاشی‌ها پس از پایان جشن به دیوار موکب‌ها نصب می‌شد تا نمادی از حضور نسل آینده در فرهنگ رضوی باشد.

نذری متفاوت؛ از شربت و کیک تا پخت شیرینی خانگی

بانوان خادمی با سینی‌های پر از شیرینی خانگی، نان تازه و حتی کیک‌های کوچک از میهمانان جشن پذیرایی می‌کردند. برخی موکب‌ها شیرینی داغ در محل می‌پختند و با عشق از زائران و مجاوران امام رضا پذیرایی می‌کردند‌. عطر و طعم نذری‌ها، مهمان هر کوچه و خیابان شده بود. یکی از خادمان موکب می‌گفت: ما فقط غذا نمی‌دهیم؛ ما شادی پخش می‌کنیم، مهربانی نذر می‌کنیم.

استیج سرود؛ صدای نوجوانی در وصف امام رضا (ع)

در بخش‌هایی از خیابان، استیج‌هایی برای اجرای گروه‌های سرود تدارک دیده شده بود. نوجوانان با لباس‌های سفید و پرچم‌هایی در دست، سرودهایی درباره امام رضا (ع) می‌خواندند و مردم نیز با صلوات و همراهی، آن‌ها را تشویق می‌کردند. فضای استیج‌ها به گونه‌ای بود که شور جمعی مردم را در قالب آوای ایمان و ادب به تصویر می‌کشید. این اجراها نه‌تنها جنبه فرهنگی و مذهبی داشت، بلکه فرصتی برای بروز استعدادهای نوجوانانی بود که عشق به امام را در هنر خود نشان می‌دادند.

واکس زدن در دل جشن؛ خادمی نوجوانانه با طعم افتخار

در گوشه‌ای از خیابان امام رضا (ع)، چند نوجوان با دستان سیاه‌شده از واکس و چهره‌هایی پر از اشتیاق، مشغول برق انداختن کفش‌های زائران بودند. نشستم کنار یکی‌شان؛ پسر چهارده‌ساله‌ای به اسم امیررضا، با پیش‌بند سفید و واکس‌ کوچکی در دست.

پرسیدم: چرا تصمیم گرفتی امشب این کار رو انجام بدی؟ گفت: می‌خواستم خادم امام رضا باشم. اول فکر کردم فقط توی حرم می‌شه خدمت کرد، اما وقتی شنیدم توی این جشن هم نیاز به کمک هست، گفتم منم بیام. کفش واکس زدن شاید ساده به نظر بیاد، ولی برای من یک جور ادای احترامه.

می‌پرسم خسته نشدی از اینکه مدت زیادی نشستی روی زمین؟ جواب داد: نه، هر وقت خسته می‌شم، به این فکر می‌کنم که زائر داره با کفش تمیز می‌ره زیارت. همین بهم انرژی می‌ده. دلم می‌خواد وقتی کسی برمی‌گرده خونه، بگه یه نوجوان مشهدی، بی‌هیچ چشم‌داشتی براش خدمت کرد.

نورافشانی عظیم؛ آسمان مشهد درخشان شد

راس ساعت 8 و هشت دقیقه شب، بزرگ‌ترین نورافشانی سال در مشهد آغاز شد. صدای شوق و تحسین مردم با هر انفجار نور در آسمان بلند می‌شد. آسمان خیابان امام رضا (ع) با رنگ‌های سرخ، سبز، زرد و طلایی روشن شده بود و هزاران چشم به آن خیره مانده بود. این نورافشانی، نقطه اوج جشن شب میلاد بود و جشن «امام‌رضایی‌ها» را به خاطره‌ای ماندگار تبدیل کرد.

جشن «امام‌رضایی‌ها»؛ روایتی از ایمان، هنر و اجتماع

امشب خیابان امام رضا (ع) فقط مسیر ورود به حرم نبود، بلکه صحنه‌ای از حضور مردم، پیوند دل‌ها، و انعکاس فرهنگ رضوی در زندگی روزمره بود. جشن «امام‌رضایی‌ها» نشان داد که ارادت به اهل بیت (ع)، فقط در قالب دعا و زیارت نیست؛ در هر حرکت کوچک، هر خنده کودکانه و هر خدمت داوطلبانه می‌تواند تجلی یابد.

انتهای پیام/282/