آه ... بندرِ عزیز / پیام تسلیت مدیر مسئول و کارکنان پایگاه خبری ساعدنیوز در پی حادثه تلخ انفجار بندر شهید رجایی

در کوچه‌های قدیمی بندرعباس، جایی که بوی دریا و خرما در هوا می‌پیچد، مراسم دمام‌زنی جان می‌گیرد؛ آیینی که نه تنها یک موسیقی، که فریاد دل‌های داغدار است. غروب که می‌شود، نسیم نم‌ناک از خلیج بر تن شهر می‌نشیند و صدای دمام‌ها، همچون تپش قلبی بزرگ، در کوچه‌های تنگ و دیوارهای سفید می‌پیچد.

مردان بندری با دستانی آغشته به خون ، دمام‌ها را بر شانه می‌گیرند؛ هر ضربه‌شان انگار زخمی کهنه را تازه می‌کند، زخمی که در سوگ عشق و انسانیت سر باز کرده. چشمانشان بسته است، دل‌هایشان گره خورده به آوای دمام، به نوحه‌هایی که از دل قرن‌ها برخاسته‌اند.

هر دمام، قصه‌ای است؛ قصه‌ی رنج، غربت و وفاداری. گویی هر ضربه، پلی است میان زمین و آسمان، میان دل‌های داغدار و این روز خونین. کودکان، بی‌آنکه همه چیز را بدانند، به صف می‌ایستند و با نگاه‌های پر از حیرت، مردانی را می‌بینند که با دل‌شان می‌کوبند، نه فقط با دست‌هایشان.

دمام‌زنی بندرعباس، یک نغمه نیست؛ یک نذر است، یک سوگواری عاشقانه است. شور و اندوه در هم می‌آمیزد، و دل‌ها در این ریتم یگانه، یکی می‌شوند؛ گویی تمام شهر به عزاداری برخاسته، گویی در هر ضربان، روحی دوباره در کالبد خاطره‌ها دمیده می‌شود و این حال و روز دیشب بندرعباسِ جان است ...

آه، بندرِ عزیز... تو با دمام‌هایت، با این صدای بی‌قرار و مقدس، خودت را دوباره زنده می‌کنی؛ خودت را در آغوش تاریخ و ایمان، جاودانه می‌سازی. اما بدان دل‌های مردمان این سرزمین با توست، با تویی که عشق ایرانی ...