در باب عاشقی| محمد ابراهیم جعفری، منصور ضابطیان و عشق حیرت‌انگیز یک شاعر نقاش/ زیباترین از این عشق دیده بودید؟

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر ساعد نیوز، محمدابراهیم جعفری (زادهٔ 1319 - درگذشتهٔ 18 فروردین 1397) نقاش نوگرا و شاعر معاصر، عضو رسمی هیئت علمی دانشگاه هنر تهران و انجمن هنرمندان نقاش ایران بود. وی در بیِنال‌های مختلف داخلی و خارجی به عنوان داور حضور فعال داشت. شعر ترانهٔ «چو مرغ شب» از سروده‌های اوست. محمدابراهیم جعفری متولد 1319 در شهر بروجرد استان لرستان بود. پدرش بازرگان و باغدار بود. محمدابراهیم، پُرشور و از کودکی به طبیعت بسیار علاقه‌مند بود. او دبستان را در مدرسه فردوسی گذراند و در دبیرستان، رشته ادبیات خواند. در بروجرد تحت تأثیر نقاش قهوه‌خانه‌ای به نام «فانی» رو به نقاشی آورد و اولین آثار خویش را کشید. معلم هنر دبیرستان او به نام «دعوتی» مشوق و راهنمای او بود تا نقاشی را جدی‌تر پی بگیرد. از نوجوانی به شعر گفتن روی آورد و با الهام از طبیعت پیرامون خود شعر می‌گفت. سال پنجم دبیرستان به مدرسه دارالفنون تهران رفت و آنجا با مفاهیم روز ادبیات و نقاشی آشنا شد.
سال 1338 در پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران تحصیل نقاشی را آغاز کرد. در آنجا در گارگاه علی‌محمد حیدریان (از مؤسسین پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران) و شاگرد کمال‌الملک) و محمود جوادی‌پور حاضر شد. بعدها در کارگاه جوادی‌پور با محسن وزیری‌مقدم آشنا شد. این آشنایی باعث پیشرفت او شد و به اتفاق اصغر محمدی و غلامحسین نامی با هم به سفرهای کوتاه و بلند رفتند. در میان دانشجویان هنر آن زمان، جعفری، محمدی و نامی به «سه تفنگ‌دار معروف» بودند. این سفرها چهل سال ادامه داشتند. این سه نفر، از تابستان 1348 به سفرهای اروپا رفتند.

در ویدیویی که مشاهده کردی وی بعنوان یک شاعر هنرمند تعریف بسیار زیبایی از عشق ارائه داد که منصور ضابطیان را نیز حیرت زده کرد.